Pasojat nga koronavirusi rrezikojnë t’i japin fund leitmotivit fillestar të Komisionit Evropian të Ursula von der Leyen dhe mandatit të Josep Borell si përfaqësues të lartë të BE për politikën e jashtme dhe të sigurisë, të një Evrope më shumë gjeopolitike.
Megjithatë, është e rëndësishme të mbani mend se koronavirusi nuk është as fundi i botës dhe as fundi i historisë.
Bota me siguri do të ndryshojë, por gjeopolitika nuk ka të ngjarë të bjerë viktimë e një virusi.
Pra, për të gjithë urgjencën e rindërtimit të një Evrope të kujdesit shëndetësor dhe Evropës ekonomike ekziston ende nevoja për një Evropë më shumë gjeopolitike.
Kriza e koronavirusit krijon rreziqe për politikën e jashtme të Bashkimit Evropian në disa fronte.
Sigurisht, tani ekziston një krizë e perceptuar e solidaritetit midis Italisë dhe vendeve të tjera anëtare të BE-së.
Shumë shtete anëtare ndjehen të brishta dhe të vetme në këtë krizë. Pavarësisht nëse kjo është e vërtetë apo jo, një perceptim i tillë dëmton solidaritetin evropian.
Kjo krizë solidariteti hedh gjithashtu një hije në përpjekjet e BE-së për aftësitë e saj strategjike autonome të sigurisë dhe mbrojtjes. Nëse shtetet anëtare nuk mund të mbështeten tek njëri-tjetri për ndihmë në luftimin e një virusi, si mund ta bëjnë këtë për të luftuar një fuqi agresive të jashtme?
Fuqitë si SHBA, Kina dhe Rusia nuk ka gjasa të nxjerrin të njëjtat mësime nga koronavirusi si BE për nevojën për bashkëpunim dhe multilateralizëm.
Në drejtësi me BE-në, asnjë fuqi tjetër nuk ka bërë më mirë.
Por asnjë prej kësaj nuk duhet të ketë ngushëllim për BE-në.
Sigurisht, ndër mësimet kryesore të krizës do të jetë që sistemet e kujdesit shëndetësor të shteteve u duhen më shumë burime; që ekonomitë e tyre kanë nevojë për masa stimuluese; dhe që të gjitha vendet duhet të angazhohen në një bashkëpunim më të madh ndërkombëtar për të parandaluar, kufizuar dhe luftuar pandemitë.
Pas krizës, BE do të përballet me të njëjtat probleme gjeopolitike që bëri më parë. Por, kësaj radhe, do të duhet të trajtojë ata me më pak solidaritet të brendshëm dhe besueshmëri të jashtme sesa dikur.
Për të shmangur këtë përfundim, BE dhe vendet anëtare të saj duhet të kushtojnë vëmendje dhe burime më të mëdha për të kursyer ekonomitë e tyre dhe për të rritur kapacitetin e tyre të kujdesit shëndetësor, duke ruajtur kapitalin për të krijuar një Evropë më gjeopolitike.
Asnjë nga këto masa nuk është bamirësi, ato janë të gjitha në interesat gjeopolitike të BE-së.
Dhe këto çështje nuk do të ikin. Në fund të fundit, Covid-19 nuk do t’i jape fund gjeopolitikës. Por vetëm liderët evropianë mund të sigurojnë që virusi nuk do ta vrasë BE-në si një forcë gjeopolitike.
Përkthyer nga Këshilli Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Kina ju ka ndihmuar… Po Francën e Gjermaninë i harruat?!”
Evropa nuk mundet dhe nuk duhet ta “injorojë” Rusinë e Putinit!
Evropa heq dorë nga “Marrëveshja e Shengenit”?
