Atje, nuk të pret vetëm natyra e bukur dhe turizmi familjar. Në Pogradec, fshihet një botë plot aventura dhe histori. Pogradeci dhe rrethinat e tij, ofrojnë për turistët një atraksion të përhershëm turistik me natyrën, kulturën dhe historinë që i japin madhështinë, ndërsa liqeni i jep hijeshinë.
Përveç liqenit, Pogradeci ka edhe shumë bukuri të tjera natyrore në periferinë e tij, në fshatrat që e rrethojnë, ka monumente të rëndësishme kulturore e historike që të tërheqin t’i vizitosh.
Pogradeci ofron shumë mundësi për turizëm ujor, malor dhe historik. Gjithashtu edhe kuzhina dhe kulinaria pogradecare është shumë e veçantë dhe e pëlqyeshme nga vizitorët shqiptarë dhe të huaj.
Ministria e Turizmit dhe Mjedisit, ka publikuar një video me pamje nga Pogradeci, për promovimin e qytetit në juglindje të vendit, që mbledh rreth vetes mijëra turistë në çdo stinë të vitit. Disa prej pamjeve, janë këto në fotografitë që përzgjodhëm për ju.
Në këtë qytet, kudo ka bukuri si Lini, gadishulli i vogël në brigjet perëndimore të Ohrit, me një fshat të bukur, me të njëjtin emër.
Shtëpitë janë të ndërtuara prej guri dhe tulla, në anët e rrugicave të ngushta, mbuluar me pjergulla. Në jug të Linit, afër Buqezës në liqen, në thellësinë 2-3 m ndodhen disa palafite. Ai është një vendbanim i tipit liqenor, ndërtuar në sipërfaqe të liqenit, si ajo e Maliqit në rrethin e Korçës. Ka gojëdhëna se, dikur gadishulli i Linit, ka qenë një ishull i bukur me bimësi të lulëzuar.
Ndërsa burimet e Drilonit, që ndodhen rrëzë kodrave afër fshatit Tushemisht dhe Gurras, 4 km nga Pogradeci, kanë një pamje të pakrahasueshme.
Këtë monument natyre, mund ta vizitoni në qoftë se ndiqni rrugën Pogradec-Doganë-Shën Naum. Ai është një burim i madh gëlqeror, që buron me rrjedhje vertikale të ujit në fund të bllokut gëlqeror, duke vazhduar më pas rrjedhjen në liqenin e Ohrit. Uji vjen nga liqeni i Prespës përmes Malit të Thatë. Uji del jashtë si një burim i madh i veçantë me një rrjedhje prej 7 m3 /sek. Zona është e rrethuar me bimësi të dendur.
Pogradeci ka edhe mjaft kisha mesjetare si kisha e Shën Bitrit, janë mësuar ta thërrasin vendasit, ndodhet disa qindra metra larg fshatit Potkozhan.
Kjo ndërtesë e vogël prej guri, mbuluar me plloça është me vlera unikale përsa i përket dy kupolave të vogla në anën lindore dhe murit shumë të veçantë pikturuar me afreske në pjesën e brendshme të tij. Edhe pse afresket janë dëmtuar, vizitorët përseri mund të admirojnë misterin dhe bukurinë e shenjtorëve pikturuar në muret e tij.
Një tjetër kishë është ajo e Shën Marenës, në veri të fshatit Llenge, zonë e Pogradecit, me një pamje dominuese në majë të malit mbi lumin Shkumbin. Kisha është një ndërtesë e vogël, afërsisht 8-12 metra e gjatë. Altari është i ndarë nga pjesa qendrore e kishës, me një ikonostas druri 6 m të gjerë dhe 4 m të lartë. Ikonostasi është gdhendur me motive lulesh. Gjithë pjesa e brendshme e kishës është e mbuluar me afreske që i përkasin dorës së mjeshtrit të këtyre zonave, Kostandin Shpataraku.
Qyteti i liqenit, është qyteti elitar i Shqipërisë, që vizitohet në të katër stinët!
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Kur gjeniu nderon gjeniun’
“Im atë rri këmbëkryq në kulturën shqiptare”
“Ka poetë që s’dinë të përkthejnë…
