Më 13 maj, Ambasada Kineze në Brasilia i shkruajti kongresit të Brazilit, duke rekomanduar heshtjen e trupit për rizgjedhjen e Presidentit Tajvanez Tsai Ing-wen.
Rrjetet braziliane u zemëruan, duke filluar një fushatë “VivaTaiwan” në mediat sociale dhe duke akuzuar Partinë Komuniste Kineze për shkelje të sovranitetit të vendit të tyre.
Ky episod mund të vijë si surprizë për shumë njerëz, duke marrë parasysh që Kina ka premtuar për vite me radhë ndërhyrje në punët e partnerëve të saj.
Megjithatë, epoka e mosndërhyrjes kineze tani ka mbaruar. Që nga viti 1955, Kina kishte parashikuar politikën e saj të jashtme mbi parimet e mosinterferimit.
Pekini asnjëherë nuk zbatoi plotësisht këto parime, por udhëheqësit e njëpasnjëshëm u përmbaheshin kryesisht atyre. Për shembull, Kina qëndroi kryesisht jashtë konfliktit në Siri. Kina e Xi kanë investuar shumë dhe është futur brenda politikës së vendeve në të gjithë globin.
Më shumë se 60 vende , nga Kamboxhia në Angola deri në Pakistan deri në Hungari, kanë nënshkruar projekte me ‘Iniciativën Rrugë e Mëndafshtë’ ose kanë shprehur interes për ta bërë këtë. Kjo i lejon Kinës të ketë një ndikim të konsiderueshëm në politikën e këtyre shteteve.
Me këtë zgjerim ka ardhur vdekja e mosintervenimit kinez.
Kina, për shembull, adoptoi një “qasje të befasishme” për konfliktin e vitit 2014 në Sudanin e Jugut për të siguruar akses në naftën e këtij vendi, në kontrast të mprehtë me hezitimin relativ të Kinës për t’u përfshirë në luftën civile Libiane në 2011.
Por ndërhyrja kineze është intensifikuar dukshëm që nga viti 2018, kur Mahathir Mohamad skeptik i Kinës triumfoi në mënyrë të habitshme në zgjedhjet e Malajzisë mbi kryebashkiakun miqësor ndaj Kinës, Najib Razak.
Humbja e Najibit i ka mësuar qartë Pekinit se mosndërhyrja politike nuk i shërben interesave të saj.
Këtë maj të kaluar, ambasadori kinez në Nepal zhvilloi takime me drejtuesit e lartë Nepalë për të shprehur “shqetësimin për lojën e vazhdueshme të pushtetit brenda partisë në pushtet”.
Ndërhyrja kineze gjithashtu shtrihet përtej presionit politik.
Kjo zhvendosje në qasjen e Pekinit ndaj politikës së jashtme është e qartë edhe në mesazhet dhe kulturën kineze, të tilla si në filmin popullor kinez “Wolf Warrior”, i cili portretizon ushtarët kinezë.
Pasi “Wolf Warrior” vret një udhëheqës mercenar amerikan, ekrani zbehet në të zezë para se një imazh i një pasaporte kineze të shfaqet së bashku me një premtim: “Për qytetarët e Republikës Popullore të Kinës, kur e gjeni veten në rrezik në një vend të huaj, mos hiqni dorë nga shpresa. Ju lutemi mbani mend, pas shpinës tuaj, do të jetë një atdhe i fortë dhe i fuqishëm. ”
Atdheu nuk ka më frikë të ndërhyjë në punët e të tjerëve kur interesat e tij janë në rrezik.
Pekini ka vërtetuar se do të shpërfillë sovranitetin e partnerëve të saj sa herë që interesat kineze janë në rrezik.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Diplomatët “luftëtarë ujk” po tregojnë çfarë synon Kina!
SHBA e Kina ishin armike por COVID-19 i hodhi benzinë zjarrit!
Për kinezët, Trump është presidenti më i mirë i SHBA-së!
