Një nga veprimet e para të Boris Johnson për t’u bërë kryeministër ishte që t’i jepte vetes titullin “ministër për bashkimin”.
Titulli simbolik ka për qëllim të nënkuptojë angazhimin e Johnson për forcimin e lidhjeve midis katër kombeve të MB. Por planet e tij të Brexit e rrezikojnë këtë dëshirë.
Kërcënimi është më i madh në Skoci, ku zgjedhjet e Holyrood majin e ardhshëm duken se do të sjellin e partisë Kombëtare Skoceze dhe do t’i japin Sturgeon një mandat tjetër si kryeministre. Nacionalistët do të kërkonin një referendum të dytë të pavarësisë. Johnson nuk është gati për një të tillë.
Mbretëria e Bashkuar lë tregun e vetëm të BE-së më 31 dhjetor. Në përgatitje të këtij ndryshimi, parlamenti do të miratojë në vjeshtë një treg të brendshëm në mbarë Mbretërinë e Bashkuar, duke vendosur parametra rregullues për aktivitetin ekonomik që deri më tani kanë qenë në përputhje me rregullat e BE-së.
Mbretëria e Bashkuar do të rimarrë autonominë rregullatore në fusha të tilla si mbrojtja e mjedisit dhe bujqësia. Do të ketë më shumë mundësi për subvencione industriale, në varësi të asaj lloj marrëveshje, nëse ka ndonjë të tillë me BE-në.
Nacionalistët ankohen se qasja e Johnson zgjeron gamën e kompetencave të “rezervuara” të të gjitha bashkimeve.
Disa kërkojnë marrëveshje tregtare që mund të lejojnë produktet në të gjithë tregun në Mbretërinë e Bashkuar.
Ka arsye logjike, praktike pse rregullat e reja të tregut të brendshëm duhet të mbulojnë tërë bashkimin.
Mbretëria e Bashkuar është një hapësirë ekonomike plotësisht e integruar që vepron në një ekonomi globale si një vend i unifikuar.
Por, siç tregoi Brexit, apelet për pragmatizmin ekonomik dhe identitetin kombëtar janë kategori të ndryshme të argumentit politik.
Dhe Johnson nuk është ndërmjetës i mirë.
Metoda e tij e zakonshme politike është improvizimi taktik afatshkurtër dhe provokimi kulturë-luftë si një shpërqendrim nga dështimi administrativ.
Mundësia që ai të gabojë në një krizë kushtetuese në Skoci dhe të dobësojë bashkimin më tej me retorikën që krijon një reagim nacionalist anglez është e lartë.
Ai nuk dëshiron të mbahet mend në histori si kryeministri që shkatërroi Britaninë e Madhe, por nuk ka asnjë shenjë që ai ka një strategji për ta shmangur këtë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ç’do të thoshte Churchill për Boris Johnson?”
120 milionë dollarë për fushatën e Johnson
“Brexit” nuk do të rinegociohet pas largimit të May
