Pak ditë më parë The Times publikoi një artikull të gjatë dhe të bezdisshëm për mënyrën sesi administrata Trump arriti të dështojë kaq plotësisht në përgjigjen ndaj koronavirusit.
Një gjë që nuk e pashë, megjithatë, ishin mësimet nga përvoja e Italisë.
Italia, ishte kombi i parë perëndimor që përjetoi një valë të madhe infeksionesh.
Spitalet u tejmbushën; pjesërisht si rezultat, numri i parë i vdekjeve ishte i tmerrshëm.
Megjithatë, rastet arritën kulmin pas disa javësh dhe filluan një rënie të pjerrët. Dhe zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë në dukje ishin të sigurta se Amerika do të ndiqte një rrugë të ngjashme.
Në këtë pikë, ne vetëm mund të shohim me shumë vështirësi suksesin e Italisë në frenimin e koronavirusit: Restorantet dhe kafenetë janë të hapura, megjithëse me kufizime, shumë nga jeta normale ka rifilluar, megjithatë niveli aktual i vdekjeve i Italisë është më i vogël se një e dhjeta e Amerikës. Në një ditë normale, më shumë se 800 amerikanë por vetëm rreth një duzinë italianë vdiqën nga Covid-19.
Donald Trump vazhdon të mburret me faktin se ne kemi pasur përgjigjen më të mirë të koronavirusit në botë, krahasimisht me Gjermaninë.
Sidoqoftë, mund të mos duket befasuese që disiplinimi dhe kompetenca gjermane janë paguar (megjithëse kemi menduar të ishim të përgatitur më mirë se kushdo tjetër për t’u marrë me një pandemi). Por si mund të bëhet Amerika shumë më keq sesa Italia?
Nuk kam për qëllim të përmirësoj stereotipet kombëtare. Për të gjitha problemet e saj, Italia është një vend serioz dhe i sofistikuar.
Megjithatë, Italia hyri në këtë pandemi me disavantazhe të mëdha krahasuar me Shtetet e Bashkuara.
Qeveria e kombit është thellësisht në borxh, dhe ky borxh ka rëndësi sepse Italia nuk ka monedhën e vet.
Sidoqoftë, kur ishte fjala për t’u marrë me Covid-19, të gjitha këto disavantazhe italiane u tejkaluan nga një avantazh i madh: Italia nuk ishte e ngarkuar me udhëheqjen shkatërrimtare të Amerikës.
Pas një fillimi të tmerrshëm, Italia shpejt u zhvendos për të bërë atë që ishte e nevojshme për t’u marrë me koronavirusin.
Dhe, në mënyrë thelbësore, Italia e rrafshoi kurbën.
Amerika mund të kishte ndjekur të njëjtën rrugë.
Por administrata Trump dhe aleatët e saj shtynë për rihapje të shpejtë, duke injoruar paralajmërimet nga epidemiologët.
Sepse ne nuk bëmë atë që bëri Italia, ne nuk e rrafshuam kurbën; por bëmë krejt të kundërtën.
Kështu, rastet dhe vdekjet u rritën. Në veçanti, dhjetëra miliona punëtorë do të humbasin përfitimet thelbësore të papunësisë. Për dikë si Trump, e gjithë kjo duhet të jetë poshtëruese.
Këto ditë amerikanët mund ta kenë zili vetëm suksesin e Italisë në frenimin e koronavirusit, kthimin në një lloj normaliteti që është një ëndërr e largët për Amerikën.
Italia shpesh quhet “njeriu i sëmurë i Evropës”; po ne?
Paul Krugman ka qenë një kolumnist i Opinion që nga viti 2000 dhe është gjithashtu një profesor i nderuar në Qendrën e Diplomuar të Universitetit të Qytetit në New York.
Përkthyer dhe përshtatur nga New York Times/ Konica.al