Presidenti dhe pasardhësi i tij i mundshëm po bëjnë fushata pothuajse ekskluzivisht për çështjet e brendshme.
Megjithëse votuesit zakonisht dëshirojnë që politika e jashtme të mos ndërhyjë në vëmendjen e tyre, ata duhet të marrin parasysh se presidenti i cili do të inaugurohet për tre muaj do të përballet me një botë gjithnjë e më të çrregullt.
Vladimir Putin ka aneksuar një pjesë (Krime) të kombit gjeografikisht më të madh të Evropës, Ukrainën, dhe vazhdon të shkatërrojë pjesën e mbetur të saj. Putini vazhdon të përdorë vrasjen ose vrasjen në tentativë, si një instrument qeverisjeje: Ai ose ndihmësit e tij helmuan kritikun e tij kryesor, Alexei Navalny, i cili mbijetoi.
Kjo nuk ka rezultuar dhe mund të mos rezultojë në pasoja serioze, të tilla si anulimi i Gjermanisë së tubacionit Nord Stream 2 pothuajse të përfunduar prej 11 miliard dollarësh, i cili supozohet të sjellë gazin rus në Evropën Perëndimore.
Qëllimi kryesor i tubacionit është të rrisë varësinë evropiane nga Rusia dhe të privojë Ukrainën nga tarifat e tranzitit që mbledh nga një tubacion ekzistues.
Një ndjenjë e mosndëshkimit mund ta tundojë Putinin të nisë një lloj “lufte hibride” të zhvilluar kundër Ukrainës.
Bashkimi Evropian tani përfshin dy autokraci (“demokracitë joliberale” të Polonisë dhe Hungarisë). Deri vonë, Qipro kishte bllokuar sanksionet kundër Bjellorusisë të Alexander Lukashenko.
Dy kombe të NATO-s, Greqia dhe një Turqi gjithnjë e më autoritare dhe luftarake (e cila gjithashtu ka mosmarrëveshje me Qipron), mund të shkojnë në luftë në Mesdheun lindor për pretendime territoriale, duke përfshirë rezervat e gazit nën ujë.
Një arsye tjetër që Josep Borrell, Ministri i Punëve të Jashtme të BE-së, thotë se fqinjësia e BE-së është “në flakë” është se ai mendon se Ballkani është “një fuçi pluhuri , ”Pjesërisht për shkak të tensioneve midis Serbisë dhe ish-provincës së saj Kosovë.
Për herë të parë në 45 vjet, ka pasur të shtëna me armë vdekjeprurëse në kufirin midis dy fuqive bërthamore, dy kombeve më të populluara në botë, Indisë dhe Kinës.
Kina, ka kryer kohët e fundit operacione ajrore dhe detare brenda zonës së mbrojtjes së Tajvanit. Tajvani e quajti këtë “provokim të ashpër” kërcënimin më të madh që kur raketat e Pekinit u përplasën në ujërat e Tajvanit në 1996.
Tani, bota nuk është kurrë pa dhunë.
Edhe në Britani, qeveria e Kryeministrit Boris Johnson parashikon rishikimin e njëanshëm të një marrëveshjeje që negocioi me BE ne janar.
Prandaj, votuesit amerikanë duhet të pyesin: Cilit kandidat mund t’i besohet për të përballuar rreziqet e huaja me qetësi, i ndihmuar nga një aparat i mirëfunksionuar i sigurisë kombëtare?
A është kandidati që ka pasur dy sekretarë të mbrojtjes dhe shtetit, dhe katër këshilltarë të sigurisë kombëtare, i cili e konsideron Xi Jinping një “mik”, i cili doli në krah të Putinit kundër agjencive të inteligjencës amerikane në lidhje me ndërhyrjen ruse në zgjedhjet e 2016 dhe që shkroi në Twitter “Nuk ka më kërcënim bërthamor nga Koreja e Veriut “sepse ai kaloi disa orë me Kim Jong Un, me të cilin kishte një romancë?
Apo është kandidati tjetër?
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Çaste historike në debatet presidenciale amerikane, njihuni me disa prej tyre
A do të jetë fitorja e Trump një pikë kthese në histori?
Çfarë mësoi bota nga debati Trump-Biden?
