Pas një grumbulli njoftimesh publike gjatë gjithë tetorit, plani i forcës së ardhshme për Marinën Amerikane i njohur si “Battle Force 2045” është futur në vreprim. Megjithatë, mungesa e saj e zgjatur nuk do të jetë pa pasoja.
Ndërkohë, ndërsa konkurrenca detare me Kinën dhe Rusinë shtohet dhe kostot nga pandemia e COVID-19 zvarrisin ekonominë, disa kanë filluar të bëjnë thirrje për të ulur investimin për mbrojtjen me 10 për qind. Shkurtime të tilla nuk janë të këshillueshme duke qenë se Ushtria dhe Trupat Detare janë ende duke zhvendosur nga 20 vjet operacione kundër kryengritjes në Irak dhe Afganistan, dhe Marinës do t’i duhen vite për të rimarrë gatishmërinë e flotës së saj pas një pune të gjatë.
Pa planin e ndërtimit të anijeve të “Forcës së Luftës 2045” – i njohur zyrtarisht si Studimi i Forcës Detare të Ardhshme (FNFS) – Kongresi nuk kishte asnjë udhëzues për t’i dhënë përparësi dhe as për të gjykuar vendimet e tij buxhetore të peshuara kundër ndërtimit të Marinës që i duhen kombit në propozimin aktual të buxhetit – NDAA 2021.
Kjo, përpara se të bëheshin ndryshime të mëdha të buxhetit të mbrojtjes, më mirë – siç argumentoi kohët e fundit ish Zëvendës Ndihmës Sekretari i Mbrojtjes Elbridge Colby-duhet vendosur së pari se lidhur me çfarë kombi ka nevojë për Marinën.
FNFS lë të kuptohet se kjo ishte bërë dhe është përfshirë në një Strategji Detare të ardhshme. Mjerisht, vetëm artikulimi i asaj deklarate misioni nuk është i mjaftueshëm për të udhëhequr investimet e kombit tonë. Nevojiten përparësi më precize. Strategjia duhet të drejtojë në vendimin nëse bëhet ndonjë shkurtim ose shtesë në mbrojtje, dhe premisa e përgjithshme e Strategjisë Kombëtare të Mbrojtjes 2018 ka të ngjarë të mbetet ajo udhëzuese.
Ndërkohë, siç vë në dukje ish Kontrollori i Departamentit të Mbrojtjes Elaine McCusker, një debat i shëndetshëm kombëtar do të konsideronte shpenzimet e mbrojtjes në kontekstin më të gjerë të buxhetit të plotë federal, nga i cili mbrojtja përbën afërsisht 15 përqind të totalit.
Le të shpresojmë që Strategjia e ardhshme Detare të sigurojë kornizën për FNFS-në e Marinës dhe planin shoqërues të ndërtimit të anijeve, ndërsa vijon: Për të kundërshtuar teoritë kineze dhe ruse të fitores, Flota Detare duhet të integrohet me të gjitha levat e fuqisë kombëtare në një përpjekje të orkestruar. Diplomacia dhe strategjia efektive kërkon mbështetjen e një ushtrie të aftë për të fituar luftëra dhe për të siguruar paqen. Për Kinën, është një konkurs që luhet kryesisht në fushën detare.
Dhe për të hartuar një ushtri fituese të luftës kërkon një konstrukt galvanizues. Për dekada, beteja vendimtare me Bashkimin Sovjetik mendohej të ishte në fushat e Evropës në Fulda Gap dhe duke u përgatitur për atë luftë të animuar për vendimet e mbrojtjes së Luftës së Ftohtë. Investimet e sotme ushtarake, veçanërisht për Marinën, do të çojnë gjithashtu në ndërtimin e forcave të nevojshme për të luftuar dhe për të fituar një luftë në Detet e Kinës Jugore dhe Lindore.
Megjithatë, kjo nuk do të jetë gjithçka që Flota e Marinës po përgatitet të bëjë për të kundërshtuar veprimet kineze dhe ruse në pragun e konfliktit. Ndryshe nga fundi i Luftës së Ftohtë, sfidat e mëdha të energjisë sot heqin çdo divident të ri të paqes. Dhe, ndryshe nga ndërtimi detar i Reganit i viteve 1980 – ku, për shembull, katër anije luftarake u riaktivizuan për të zgjeruar me shpejtësi flotën – sot nuk ka asnjë luftanije apo kapacitet tregtar të fshehtë për t’u kapur.
Ligjbërësit që mendojnë se mund të përdorin shkurtime të mbrojtjes për të financuar të drejta të reja ose për të paguar borxhin po mashtrojnë veten e tyre. Vetëm në një fraksion të buxhetit total federal, mbrojtja thjesht nuk mund të japë atë që kërkojnë.
Është e jashtëzakonshme që thirrje të tilla madje ndodhin, duke pasur parasysh sfidat e dokumentuara dhe goditëse të modernizimit dhe zgjerimit ushtarak ndër dekada të Kinës. Për 20 vjet, Departamenti i Mbrojtjes i ka raportuar me zell Kongresit rreth erozionit gradual të skajit të ushtrisë sonë. Ligjvënësit e dinë mirë se Kina sot udhëheq në disa aftësi kryesore: ndërtimin e anijeve, mbrojtjen ajrore dhe raketat balistike dhe konvencionale. Përkundër këtij hendeku FNFS propozon vetëm një rritje reale prej 2 përqind në ndërtimin e anijeve, operacionet dhe mirëmbajtjen gjatë pesë viteve të ardhshme, pas së cilës financimi bie ndjeshëm. Kjo ka të ngjarë të jetë kundër-produktive për një marinë që duhet të rritet ende në numër, të zgjerojë kapacitetet e mirëmbajtjes dhe të rikapitalizojë infrastrukturën e vjetëruar.
Për konkurrentët tanë, veçanërisht Kina dhe Rusia, një kthesë e brendshme për burimet e të drejtave të brendshme nuk ndryshon nga një politikë izoluese e mbështjellë me një logjikë ngushëlluese. Kongresi duhet t’i rezistojë një arrogance që presupozon ndikimin e vazhdueshëm të SHBA-së pa bërë investime proporcionale në ushtrinë tonë. Rekordi historik nuk ka qenë i mirë me kombet që nuk arritën të investojnë në mënyrë adekuate në siguri kur përballen me fuqitë revizioniste, veçanërisht Britania dhe Franca 1925-1935 kundër një Gjermanie revizioniste.
Ndërsa Zyra e Menaxhimit dhe Buxhetit për dy muajt e fundit rishikoi FNFS, pak është dëgjuar për atë që po drejton vendimet e strukturës së forcës së Marinës dhe se si një flotë e ardhshme do të komplikojë teorinë e Kinës dhe Rusisë për fitoren. Me këtë në mendje, seanca dëgjimore e Komisionit të Shërbimeve të Armatosura të Senatit më 2 Dhjetor mbi gatishmërinë e Marinës dhe Trupave Detare ishte një mundësi e humbur për të dhënë njohuri të vlefshme.
Me zgjedhjet pas nesh dhe FNFS të lëshuara, është koha që Marina të vazhdojë me biznesin e saj dhe të punojë për një flotë që mund të konkurrojë me Kinën dhe Rusinë në paqe dhe kur thirret të fitojë në luftë.
Me këtë në mendje, në ndërtimin e Marinës që i duhet kombit, pyetja e parë nuk duhet të jetë “çfarë marine mund të përballojmë?” por përkundrazi “çfarë marine na duhet?” “Forca e Luftës 2045” është një pjesë e kësaj përgjigjeje dhe nuk duhet të braktisë suksesin e mbi 70 viteve të mbrojtjes aktive jashtë shtetit, të përqendruar në forcat detare; gjë që e ka mbajtur të sigurt atdheun tonë. Mes sfidave në rritje, kërkohet një pjesë më e madhe e thesarit kombëtar për të ruajtur prosperitetin dhe liritë tona të vazhdueshme.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Policy/ F.H, konica.al
