MENU
klinika

Nga Russian Today/ Zhvillimet e fundit tregojnë se...

Azia duket se e ka mbylluar epokën e qymyrit!

06.01.2021 - 12:00

Ndërsa 2020 nënkuptonte një ngadalësim të prodhimit dhe përdorimit të qymyrit, ekspertët dhe qeveritë ishin të bindur se industria do të ‘ndizej’ përsëri përsa kohë që kufizimet e pandemisë u lehtësuan.

Sidoqoftë, duke shkuar në vitin 2021, duket se qymyri nuk ka vendosur të rikthehet. Azia para dhe vitit 2020, Azia Jugore dhe Juglindore u duk të bëhej rajoni më i madh i kërkesës për qymyr në botë, me disa vende që investuan shumë në impiantet e nxjerrjes dhe qymyrit. Por ndërsa implikimet e Covid-19 i bënë dëm industrisë në të gjithë botën, e ardhmja e ndritshme e pritur e qymyrit në Azi po duket gjithnjë e më e pasigurt.

Sipas një raporti të botuar nga Global Energy Monitor (GEM), ekonomitë e mëdha aziatike në zhvillim Bangladeshi, Indonezia, Filipinet dhe Vietnami anuluan deri në 45GW të energjisë së qymyrit gjatë vitit 2020. Ndërsa qymyri u shfaq si përgjigja e parë për furnizimin me energji afatshkurtër në të gjithë Azinë , përvoja e sektorit të energjisë në vitin 2020 ka bërë që shumë njerëz të shikojnë drejt burimeve të rinovueshme për të ardhmen e energjisë.

Në Vietnam, drafti i Planit të Zhvillimit të Energjisë përshkroi planet për të anuluar shtatë impiante qymyri dhe për të shtyrë gjashtë të tjera deri në vitet 2030, të cilat mund të mos zhvillohen kurrë. Këto përbëjnë afërsisht gjysmën e zhvillimit të planifikuar të qymyrit në vend.

Në dhjetor në Pakistan, Kryeministri Imran Khan njoftoi se nuk do të ndërtohen më impiante qymyri në vend. Anulimi i impianteve të qymyrit u njoftua gjithashtu në Filipine në Nëntor.

Shumë nga këto anulime vijnë si përgjigje e mungesës së fondeve në sektor. Presioni publik mbi bankat për t’u larguar nga karburantet fosile drejt burimeve të rinovueshme ka shtyrë shumë institucione të tërheqin fondet nga prodhimi i qymyrit.

Për shembull, në Dhjetor banka malajziane CIMB njoftoi strategjinë e saj të daljes për të hequr përfundimisht financimin e qymyrit, pasi kishte investuar 2.6 miliardë dollarë në qymyr gjatë dekadës së fundit. Ishte banka e parë e madhe në një ekonomi në zhvillim që deklaroi plane të tilla.

CIMB synon të mbështesë objektivat e Marrëveshjes së Parisit duke ndërprerë financimin e qymyrit deri në vitin 2040. Tim Buckley nga Instituti për Ekonomi të Energjisë dhe Analizë Financiare (IEEFA) shpjegoi, “Kjo lëvizje e admirueshme pritet të jetë katalizatori për një sërë kolegësh të CIMB nëpër [Azinë Jug-Lindore] për të lidhur më mirë praktikat e tyre të huazimit me ndërprerjen e sistemit të energjisë të drejtuar nga teknologjia që po përshpejtohet ndërsa shpaloset 2020. ”

Në mënyrë të ngjashme, Korporata AES njoftoi shitjen e interesit të saj në termocentralin me qymyr 1,242 MW Mong Duong 2 në Vietnam javën e kaluar, që pritet të ndodhë në fund të vitit 2021. CEO i AES Andrés Gluski deklaroi, “ne shpresojmë të kontribuojmë në tranzicionin e vendit në një të ardhme më të qëndrueshme të energjisë.” Ai e bëri të qartë qëllimin e kompanisë për të investuar në burime të rinovueshme duke ecur përpara, duke vazhduar të investonte në energji në Vietnam dhe zona të tjera të Azisë.

Ndërsa shumë sugjeruan një ‘rilindje’ të industrisë së qymyrit përgjatë vitit 2020, kjo po duket përherë e më e dyshimtë. Disa fonde të mëdha po largohen nga thëngjilli, duke përfshirë super fondin më të madh të Australisë, AustralianSuper dhe Global Pension Fund Global të Norvegjisë; e cila ka një kapak të ngushtë në investimet e saj në qymyr.

Përveç një reduktimi në financimin nga financuesit kryesorë, kompanitë e energjisë po lënë të kuptohet për një lëvizje larg qymyrit. Glenmore, prodhuesi më i madh i qymyrit në botën perëndimore, deklaroi planet për një “rënie të menaxhuar të biznesit të saj të qymyrit” dhe emisione zero-zero deri në vitin 2050 në azhurnimin vjetor të investitorit. Kjo sugjeron një zhvendosje graduale, por eventuale larg qymyrit.

Në përgjithësi, pavarësisht optimizmit për një rikthim të qymyrit gjatë vitit 2020, realitetet e vitit 2021 sugjerojnë të kundërtën. Presioni për të investuar më shumë në burimet e rinovueshme dhe mungesa e stimujve ekonomikë për të zhvilluar industrinë e qymyrit do të thotë më tej se epoka e qymyrit mund të jetë në një fund.

/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga RT

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN


Historitë e tmerrshme nga pavijonet me pacientë në prag të vdekjes

‘The Economist’: Trauma kolektive që po shkakton Covid

Nga Russian Today/ Canberra duhet të mendohet edhe një herë

Kina nuk humb shumë në një konflikt me Australinë

The Economist: Çfarë duhet të bëjnë vendet e varfëra?

‘Në kosh’ vite të tëra përparimi në luftën kundër varfërisë