Shkarkimi i dytë i Trump është i pashembullt në dy mënyra të jashtëzakonshme.
Asnjë president tjetër në historinë amerikane nuk është censuruar institucionalisht me një fajësim të dytë.
Trump tani duhet të mbajë këtë barrë unike të dyfishtë të turpit në histori.
Por, fajësimi i dytë ka qenë gjithashtu i bërë më shpejt nga të gjithë. Kjo sepse, ndryshe nga paraardhësit e tij, është një përgjigje urgjente ndaj një rreziku të qartë dhe të tanishëm për demokracinë amerikane.
Vetëm javën e kaluar, Trump ishte ende duke përdorur në mënyrë aktive foltoren presidenciale për të promovuar gënjeshtrat e tij në lidhje me rezultatin e zgjedhjeve të vitit 2020 dhe të nxiste mbështetësit e tij të marshonin në Kapitolin e SHBA. Tani përballet me një gjyq të dytë në Senat dhe perspektivën shumë reale, nëse ai shpallet fajtor, për ndalimin e mbajtjes së detyrës përsëri.
Kjo nuk është e ardhmja që Trump planifikoi për veten e tij.
Këtë javë, në fajësimin e dytë, besnikëria e partisë ishte ende shumë e fortë, por kishte edhe përçarje brenda partisë Republikane.
Sidoqoftë, shumica e republikanëve, përsëri i qëndruan besnikë Trump.
Megjithatë, kontrolli i Trump ndaj partisë Republikane ngadalë ka filluar të marrë fund.
Demokratët u indinjuan me të drejtë për atë që ndodhi më 6 janar. Por kontrolli i tyre ndaj Dhomës u zvogëlua në nëntor dhe Senati është i ekuilibruar në mënyrë të barabartë, kështu që fajësimi mund t’i ndihmojë ata të përdorin një mbështetje të re në zgjedhjet afatmesme të vitit të ardhshëm.
Demokratët kanë interes të bëjnë që kandidatët republikanë të zgjedhin midis dënimit ose mbështetjes së Trump. Ata që e dënojnë atë mund të përballen me sfida të përzgjedhjes nga e djathta, ndoshta duke ndarë votën; ata që e mbështesin atë do të vihen në shënjestër si mbështetës të një presidenti të turpëruar. Mund të provojë një qasje fitim-fitore.
Këto kanë qenë 10 ditë që tronditën botën.
Nxitja e Trump për një sulm kryengritës ndaj Kapitolit që çoi në pesë vdekje ishte një veprim i tmerrshëm.
Një sulm i jashtëzakonshëm ndaj demokracisë duhej të përmbushej me një shfaqje të jashtëzakonshme të zgjidhjes dhe ndëshkimit.
Siguria e tanishme dhe e ardhshme e republikës nuk kërkonte më pak.
Duhej të ishte një përgjigje që njohu seriozitetin e asaj që ndodhi në 6 janar dhe një përgjigje që, në të njëjtën kohë, rikonfirmoi autoritetin e kushtetutës.
Dhoma e Përfaqësuesve e ka bërë atë. Përgjigja reflekton forcën e institucioneve të Amerikës dhe vlerave publike.
Tani Joe Biden dhe Kamala Harris do të drejtojnë Amerikën drejt një lloji tjetër të së ardhmes, nëse ata mund ta bëjnë këtë dhe nëse vendi është i gatshëm t’i ndjekë.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al