Presidenti që shkruante statuse vazhdimisht tani është zhdukur nga Twitter. Pavarësisht nëse ata që ndoqën @realDonaldTrump ose jo, amerikanët tani po përballen me një rregullore të ashpër – në krye të asaj që tashmë është kthyer në një moment krize kombëtare (ose disa). Të dish se jeta e përditshme tani nuk i nënshtrohet fyerjeve të papritura, deklaratave të tmerrshme të politikave ose rritjes së sinjalit të teorive të konspiracionit që përbënin përditshmërinë e ish-Presidentit, është për shumë, një komoditet. Por pezullimi i @realDonaldTrump nuk e fshin kuptimin ose fuqinë e ndikimit të tij në 4 vite pushtet përmes përdorimit të vzhdueshëm të këtij rrjeti social.
Thirrjet e fundit të “censurës” nga figurat e krahut të djathtë që sjellin në kujtesë autorin britanik George Orwell e bëjnë këtë të qartë. Edhe si të de-platformuar, të cilët përfshijnë më shumë sesa vetë Trump, dhe klasa e ekspertëve përqendrohet në destinacionet e mundshme për të vazhduar bisedën e tyre të ekstremit të djathtë në internet, tweet-et e humbura nga Presidenti Donald J. Trump ende kanë rëndësi për një arsye tjetër. Ne mund të mos i shohim më, por ata, në mënyra shumë reale, janë akoma me ne.
Në diskutim është mënyra se si postimet e tij në rrjetet sociale do të mbijetojnë si pjesë e të dhënave historike, si dhe se si duhet ta kujtojmë @realDonaldTrump. Historianët dhe të tjerët tashmë po ngrenë pyetje të rëndësishme se cilat aspekte të historisë së fundit të Amerikës rrezikojnë të humbasin nëse statuset e Presidentit nuk ruhen si duhet në kontekstin e tyre të plotë. Asnjë komandant tjetër i përgjithshëm nuk e ka drejtuar aq shumë presidencën e tij në Twitter sa Trump. Të humbasësh atë material do të thotë të harrosh atë që e bëri Trump dhe të harrosh atë që ai ishte për pjesën më të madhe të kohës që ishte në detyrë.
Ka, natyrisht, një arsye më të menjëhershme që statuset e tij duhet të jenë në dispozicion për t’u parë si nga ligjvënësit ashtu edhe nga publiku. Përjashtimi i dytë historik i një presidenti të ulur varet nga akuzat për nxitjen e turmës në lidhje me kryengritjen në Kapitolin e SHBA. Ndërsa Ekspozita A në çdo gjykim para Senatit mund të jetë sigurisht fjalimi i Trump në protestën e 6 Janarit, ku morën pjesë shumë persona që më tej u kthyen në një turmë të dhunshme dhe nuk është shumë e vështirë të imagjinohet që Ekspozitat B, C dhe D ka të ngjarë të jenë statustet e Trump. Kur Senati përballet me Trumpi, si edhe kur historia ta gjykojë përfundimisht, kontekstet për fjalët e tij – jo vetëm fjalët vetë – do të jenë jo të lehta për t’u kuptuar.
Dhe a nuk duhet që kontekstet e tëeet-eve, në të dy rastet, të përfshijnë disi Twitter-in? Marrja e fjalëve nga platforma u privon kontekstin origjinal. Nëse nuk mund të shohim mënyrat se si u shfaqën tëeet-et e Trump në burimin e tij dhe një kronologji e një ndjekësi, do të jetë e vështirë të gjykosh kuptimet e tyre të plota.
Biblioteka e Kongresit dikur u përpoq të arkivonte Twitter-et e tij – të gjitha – por një koleksion i tyre nuk u materializua kurrë. Ne mund të presim që Arkivi Kombëtar do të bëjë një punë më të mirë me statuset e Trump, pasi është duke punuar me Twitter për t’i mbledhur ato dhe për t’i bërë ato të arritshme kur pjesa tjetër e të dhënave të tij bëhen publike.
Të paktën një koleksion privat i tëeet- eve të Trump (përfshirë ato të fshira) ekziston tani, i disponueshëm publikisht në thetrumparchive.com , falë një programuesi të quajtur Brendan. Dhe ndërsa Arkivi Kombëtar përgatitet të marrë dokumentet zyrtare të Trump duke filluar nga 20 Janari, zyrtarët kanë siguruar publikun se të gjitha statuset e tij do të përfshihen.
Por çdo përdorues i Twitter e di që diçka humbet kur shkrimet ndahen nga Twitter: pjesa sociale e mediave sociale. Si mund të rimarrim ose dokumentojmë mënyrat me të cilat shfaqen fillimisht tëeet-et në internet, jo vetëm sa “pëlqime” dhe retweets ato grumbulluan, por nga kush? Si u ndërlidhën ato me përmbajtje të tjera dhe si iu përgjigjën, duke u transmetuar në moment nga algoritmet e Twitter? “Covfefe” kishte kuptim disi në Twitter në 2017 (deri në atë masë sa të gjithë e dinin se çfarë po i referoheshit nëse e thoni). Si “LIBERATE MICHIGAN” ka kuptim në vitin 2020? Këto janë pyetje që historianët dhe të tjerët që kthehen pas dekadash nga tani mund t’i bëjnë. Duke marrë parasysh se sa shpesh është përdorur fjala “e pashembullt” për të përshkruar këtë administratë, është e qartë se ato përgjigje dhe shumë më tepër do të kenë rëndësi për brezat e ardhshëm (dhe për tonat).
Kjo nuk është hera e parë që risitë në komunikim kanë nxitur pyetje në lidhje me rekordin historik. Kur Presidenti Ronald Reagan u largua nga detyra në janar 1989, posta elektronike paraqiti një problem të ri, aq sa pasoi një lëmsh epike e çështjeve gjyqësore. Arkivistët dhe historianët donin të ishin të sigurt që postat elektronike ishin ruajtur dhe ata ranë dakord që printimet (të cilave mund t’u mungonte informacioni i duhur për transmetimin) nuk ishin të kënaqshme. Kjo mosmarrëveshje ndihmoi për të rritur ndërgjegjësimin e publikut në lidhje me të dhënat elektronike, dhe ndihmoi për të krijuar konsensus midis arkivistëve profesionistë në lidhje me praktikat më të mira përkatëse.
Ne përballemi me një moment tjetër të tillë sot, tani që regjistrimet elektronike përfshijnë ato që janë origjinale për smartphone-et tanë dhe platformat e mediave sociale. Për më tepër, ligjvënësit dhe publiku mbeten të shqetësuar me të drejtë se të gjitha llojet e materialeve të tjera që lidhen me administratën në largim mund të jenë në rrezik. Të paktën një proces gjyqësor tashmë është duke u zhvilluar me shpresën për të parandaluar administratën në largim të shkatërrojë të dhënat e krijuara duke përdorur kanale jozyrtare si WhatsApp.
De-platformimi i llogarive të lidhura me Trump dhe QAnon ka thirrur vëmendjen e ripërtërirë për rolin që korporatat private janë lejuar të luajnë në rregullimin e fjalës politike. Amerikanët gjithashtu duhet të jenë të vëmendshëm ndaj rolit që ato korporata kanë marrë në krijimin dhe mbledhjen, nëse jo ruajtjen, e të dhënave historike.
Deri më tani, individë të vetë-emëruar dhe privatë kanë udhëhequr disa përpjekje të dukshme për ruajtjen e materialeve.
Ndërsa Twitter pa @realDonaldTrump kthen vëmendjet diku tjetër, tani jemi më të vetëdijshëm për mediat sociale si një lloj procesi pjesëmarrës në histori. Për një gjë, kjo mund të na bëjë më përdorues të mençur të mediave sociale.
Përkthyer dhe përshtatur nga CNN/ F.H, Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Demokratët amerikanë po rrezikojnë shumë
Trump është larguar nga detyra, por jo nga politika
