Nga Rënia e Murit të Berlinit në 1989 dhe pandemisë globale të vitit 2020, popullsia globale u rrit nga 5.2 miliard në 7.7 miliard.
Megjithatë, pjesa që jeton në varfëri ekstreme ra nga më shumë se një e treta në më pak se 10 përqind, sipas Bankës Botërore.
Me fjalë të tjera, qindra miliona vdekje të parakohshme u shmangën dhe u krijuan një numër i ngjashëm i mundësive për lulëzimin njerëzor.
Ndërsa Kina përbënte pjesën më të madhe të progresit, të dhënat e Bankës Botërore tregojnë se varfëria ra me ritme të ngjashme diku tjetër.
Jo rastësisht, kjo arritje kolosale ndodhi gjatë tre dekadave të liberalizimit të tregtisë të miratuar nga SHBA, e cila solli investime, punë dhe të ardhura në cepat e skamura të botës.
Ne përsërisim këto fakte për të ribalancuar debatin mbi globalizimin, i cili rrezikon të fitohet nga ata që e shohin tregtinë e lirë në mënyrë të njëanshme si një katastrofë shkatërruese e punës për punëtorët amerikanë.
Mjerisht, deklarimet e politikës së jashtme të administratës së Biden këtë javë tregojnë se sa ndikim ka fituar kjo kritikë mbi të dy partitë politike.
Në fjalimin e tij të parë të madh, Sekretari i Shtetit Antony Blinken të gjithë, por kërkoi falje për mbështetjen e kaluar demokratike të marrëveshjeve tregtare, duke premtuar se “mësimet e marra” nga ato marrëveshje tani e tutje do të drejtojnë politikën.
“Ne do të sigurohemi që rregullat e ekonomisë ndërkombëtare të mos anojnë kundër Shteteve të Bashkuara”, deklaroi një dokument i Shtëpisë së Bardhë “Udhëzues Strategjik i Përkohshëm i Sigurisë Kombëtare” i publikuar njëkohësisht me fjalimin e Blinken. “Ne do të ndjekim marrëveshje të reja tregtare vetëm pasi të kemi bërë investime në punëtorë dhe komunitete amerikane.”
Kishte një shenjë të mirë në vendimin reciprok të së Premtes nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian për të negociuar një fund të mosmarrëveshjes së tyre mbi proteksionizmin e avionëve dhe tarifat që ajo kishte shkaktuar në të dy palët.
Deklarata e administratës, por eliminon shpresën se Shtetet e Bashkuara do të bashkohen me uljen e tarifave merret madje duke përfshirë demokraci të përparuara industriale, të tilla si Partneriteti Trans-Paqësor, të cilin administrata Obama mbështeste si një kundërvënie strategjike ndaj Kinës.
Natyrisht, dështimi i tregtisë për të nxitur liberalizimin politik në Kinë, siç avokatët premtuan dhe prisnin, është një arsye për t’u ashpërsuar drejt Republikës Popullore në transferimin e teknologjisë, pronës intelektuale dhe investimeve.
Kjo duhet të bëhet në bashkëpunim me aleatët, siç ka propozuar Presidenti Biden.
Shtetet e Bashkuara duhet të kundërshtojnë taktikat grabitqare kineze dhe të riparojnë dëmet në prodhim nga konkurrenca e pandershme kineze.
Megjithatë sjellja kineze nuk është tipike për të gjithë partnerët tregtarë.
Me Australinë dhe Amerikën e Jugut, Shtetet e Bashkuara kanë marrëveshje të tregtisë së lirë dhe teprica tregtare.
Vetëm disa punëtorë dhe industri amerikane përfituan nga tarifat e epokës Trump për Kinën.
As nuk është e vërtetë që të gjithë ose edhe shumica e amerikanëve humbin nga globalizimi, i cili në tërësi ka rritur shumë eksportues dhe ka ndihmuar konsumatorët të kenë një koleksion më të gjerë të mallrave me cilësi të lartë, të prodhuara nga SHBA dhe ato të huaja.
Globalizimi uli në masë të madhe pabarazinë midis kombeve të pasura dhe të varfra.
Çdo politikë që nënvlerëson atë anë të librit nuk rrit as pozitën morale të Shteteve të Bashkuara dhe as, në planin afatgjatë, sigurinë e saj.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të jetë fitorja e Trump një pikë kthese në histori?
Tani është koha për ndryshime të mëdha!
