Në qëndrim, nëse jo realitet, SH.B.A. është bërë një vend social demokratik.
Pandemia e koronavirusit është kthyer në një disfatë të stereotipeve kombëtare. Në Francë selia e rajonit, mbështetëse e teorisë së mikrobeve anti-vaksinat janë një legjion. Anglezët më liberal iu nënshtrohen atij që për shumë është një izolim i një niveli ashpërsie vërtet unike dhe ndër më të ashprat. Niveli i vaksinimit në Gjermani sfidon atë që dimë mbi aftësitë e këtij shteti. Dhe për t’u surprizuar, qeveria amerikane ka zhgënjyer më shumë nga të gjitha në këtë situatë. Ka ligje popullore, ligje të dashura dhe të vlefshme për American Rescue Plan të krijuara nga presidenti Biden. Dhe për herë të parë mënyra si kaloi kjo cështje në dhomën e përfaqësuesve nuk paraqet më një komb të ndarë si edhe ishte SHBA në periudhën e sundimit të Biden.
Një numër i madh amerikanësh është dakord me cfarëdo propozim të bërë nga shteti sado i cuditshëm të duket.
Propozimi prej $ 1,9 trilionë dollarësh do marrë përsipër shpenzimet e popullsisë në një ekonomi që do vijë në rritje nën drejtimin e një presidenti që u pranua me votë të gjerë nga popullsia.
Nuk është vetëm lehtësimi fiskal që ka dalë mirë në sondazhe. Kjo përfshin një rritje të pagave minimale të cilat konsiderohen ende të ulëta. Tani e zhveshur nga projekt-ligji për ta marrë atë përmes Senatit, që ka të bëjë me reformën e qëndrueshme ekonomike si ndihmën e urgjencës.
Florida, mbështeti një pagë minimale prej 15 dollarësh në një votim në nëntor. Pandemia ka kristalizuar një mendim për të cilin dikur kishte vetëm prova të shpërndara. Por në një moment në këtë shekull, SH.B.A. u bë një vend i butë socialdemokrat, në qëndrimet e tij, nëse jo në realitetin e shtetit të saj të mirëqenies. Është nyja e ligjvënies së vendit.
Në preferencat e tyre, për të qenë të qartë, Amerikanët nuk janë Danezë. Ulja e pabarazisë është shumë poshtë në listën e tyre të dëshirave. Toleranca e tyre ndaj taksave është më e ulët. Por edhe kur 40 përqind votojnë me besueshmëri Republikane, ata nuk banojnë në vizionin e partisë për një kufi të përjetshëm të vetëbesimit të thyer. Nëse SH.B.A. dikur ishte e jashtëzakonshme ideologjikisht brenda botës së pasur, tani është thjesht e ndryshme.
Për një sens të ndryshimit, merrni parasysh herën e fundit që Uashingtoni tërhoqi prapa ekonominë si tani. Stimuli që pasoi përplasjen financiare të vitit 2008 nuk kaloi në një plan të tillë. Disa nga ndryshimet në qëndrim që nga ajo kohë janë mjaft të thjeshta për t’u llogaritur. Edhe votuesi më i rreptë sheh një pandemi si një rast i të gjitha viktimave dhe pa fajtorë. Por toleranca e ndërhyrjes fiskale tani nuk është thjesht më e madhe se sa ishte në 2008-09.
Duket se është pak a shumë e mbyllur. Ndërsa ekonomistët pyesin nëse fatura e fundit shkon shumë larg, pyetja është se sa më shumë Biden mund të kishte futur në të pa humbur publikun. Ose sa e vështirë do të jetë shkëputja e familjeve, bizneseve dhe qeverive të shteteve nga ndihma që ka diçka për pëlqimin unanim. Pandemia nuk i ktheu SHBA në një demokraci sociale në këndvështrimin e saj.
Ishte gjithmonë aty në qëndrimet e mijëvjeçarëve, larg nga të hipnotizuar nga kapitalizmi dhe tani ndoshta segmenti më i madh i elektoratit. Ishte atje në harkun e Obamacare: jopopullore në 2010, por jopopullore për të ndërhyrë para se të kalonte ajo dekadë. Ajo që ka bërë viti i kaluar është të zbulojë akumulimin e këtyre dhe tendencave të tjera gjatë dekadave të fundit. Rezultati është një SH.B.A. që duket shumë më shumë si një anëtar mesatar i OECD në përdorimin e saj të shtetit sesa tregu i lirë i diturive.
Vendet kanë të drejtë për një imazh më pak se të saktë për veten e tyre. “Asnjë mit, asnjë komb”, shkroi Gore Vidal. Por partitë politike duhet të kenë sy më të ftohtë për njerëzit që aspirojnë të qeverisin. Për dekada, Republikanët kanë marrë një pamje të SHBA si disi të dallueshme në individualizmin e saj ekonomik.
Zhdukni fazat e proteksionistit, rolin e madh që shteti kishte në biznes përmes ushtrisë, dhe ishte madje gjysmë i vërtetë dikur. Se si do të ndryshojë pandemia Amerikën është supozim që bllokon shumë mendje të shkëlqyera. Ajo që ka zbuluar në lidhje me vendin siç është, është edhe më e lehtë për t’u përgjigjur dhe jo më pak goditëse. Miti i një kombi të ndrojtur nga qeveria ka kaluar gjatë vitit të kaluar, dhe bashkë me të edhe një lloj ekstesionalizmi amerikan.
Përkthyer dhe përshtatur nga Financial Times/ F.H, konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
