Grumbullimi i trupave ruse pranë kufirit të Ukrainës është më i madhi që nga viti 2014.
Shtimi ushtarak i Rusisë pranë kufirit të Ukrainës vazhdoi këtë javë, duke thelluar shqetësimin global për synimet përfundimtare të Moskës ndërsa zyrtarët e lartë rusë dhe media shtetërore ngrenë retorikën e tyre shqetësuese.
Ajo që dukej si një shfaqje force për administratën e re të Biden është bërë, ndoshta, diçka më e madhe. Videot e postuara në mediat sociale duket se tregojnë kolona të automjeteve ushtarake që mbërrijnë në rajon nga Siberia, sipas një analize nga grupi hetimor. Trupat po grumbullohen në jug të qytetit rus të Voronezh, rreth 155 milje larg kufirit me Ukrainën aq larg sa që një pushtim i menjëhershëm duket i pamundur, por mjaft afër për të nsitur acarim të raporteve.
Lëvizja e trupave nga rrethet ushtarake perëndimore dhe jugore tejkalon atë që normalisht pritej për një ushtrim standard të llojit që Rusia po kryente vonë. Ajo që është e çuditshme dhe shqetësuese për ndërtimin në Voronezh është sjellja e saj e dukshme fyese, tha Kirill Mikhailov, një studiues me Ekipin e Inteligjencës së Konflikteve. Rajoni kufizohet me Ukrainën e kontrolluar nga qeveria, jo me rajonet e shkëputura në Donetsk dhe Luhansk, ku përfaqësuesit lokalë varen nga mbështetja ruse.
Grumbullimi ushtarak është shoqëruar me zhurmë nga zyrtarët rusë. Të enjten, zyrtari i lartë i Kremlinit Dmitry Kozak paralajmëroi se një përshkallëzim i madh në konflikt do të shënonte “fillimin e fundit të Ukrainës”. Në të njëjtën kohë, Rusia, ka kërkuar të pikturojë Ukrainën si një agresore me paralajmërime se Kjevi po përgatitet të pastrojë etnikisht Donbass-in e Rusëve. Të premten, sekretari rus i shtypit, Dmitry Peskov, paralajmëroi se Rusia mund të detyrohet të ndërhyjë në rast se lind një “katastrofë njerëzore e ngjashme me Srebrenicën”, duke iu referuar masakrës gjenocidale të më shumë se 8,000 myslimanëve të Bosnjës nga forcat serbe në korrik 1995.
Të enjten, sekretari i shtypit i Shtëpisë së Bardhë Jen Psaki tha se Shtetet e Bashkuara janë gjithnjë e më të alarmuara nga “agresionet ruse të përshkallëzuara” në rajon. Të Premten, Sekretari i Shtetit Antony Blinken bisedoi me homologun e tij gjerman, Heiko Maas, dhe ata theksuan rëndësinë e qëndrimit pranë Ukrainës kundër “provokimeve të njëanshme ruse”.
Konflikti dhe retorika luftarake janë ndezur periodikisht që kur një marrëveshje paqeje 2015 solli fundin e luftimeve më të këqija dhe çoi në një bllokim të vështirë. Por udhëheqësit perëndimorë janë qartë të tronditur. Të enjten, CNN raportoi se Shtetet e Bashkuara po konsiderojnë dërgimin e anijeve luftarake në Detin e Zi në shfaqje të mbështetjes.
Vëzhguesit për një kohë të gjatë të konfliktit thonë se një pushtim i gjithanshëm nuk ka gjasa. “Unë mendoj se të gjithë jemi në një vend të ngjashëm ku ne po shohim nga afër. Unë ende mendoj se është më sinjalizuese dhe demonstruese, por padyshim që askush nuk është i gatshëm të përjashtojë faktin që mund të shndërrohet në diçka më serioze,” tha Andrea Kendall-Taylor, drejtor i programit të sigurisë transatlantike në Qendrën për një Siguri të Re Amerikane, i cili më parë ka shërbyer si zëvendës oficer i inteligjencës kombëtare për Rusinë dhe Euroazinë në Këshillin Kombëtar të Inteligjencës.
Arsyeja për ndërtimin mbetet e paqartë, por ekspertët tregojnë faktorët e brendshëm në Rusi, Ukrainë dhe Shtetet e Bashkuara.
Vlerësimet e miratimit të Presidentit Rus Vladimir Putin kanë vazhduar të bien në nivelin më të ulët të të gjitha kohërave. Kremlini është ende duke u ndeshur me pandeminë dhe, në janar, pa protesta masive në rrugë në të gjithë vendin pas arrestimit të liderit të opozitë
s Alexei Navalny, i cili hyri në një grevë urie javën e kaluar për të kërkuar trajtim mjekësor pasi shëndeti i tij ishte përkeqësuar.
“Ka një mori të tërë hapash gjithnjë e më konfrontues që vijnë nga Kremlini,” tha Kendall-Taylor, duke përfshirë poshtërimin e fundit të diplomatit të lartë të Bashkimit Evropian Josep Borrell në udhëtimin e tij në Moskë dhe vendimin për të thirrur për një kohë të pacaktuar ambasadorin rus në Shtetet e Bashkuara për konsultime. “Ndihet sikur Putini po përplas narrativën e rrethuar të Rusisë.”
Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky ka mbajtur një qëndrim gjithnjë e më të ashpër kundër Rusisë, duke sanksionuar aleatin e Putinit Viktor Medvedchuk dhe mbyllur tre stacione televizive të kontrolluara nga oligarku pasi vlerësimet e tij të miratimit kanë rënë dhe ai ka luftuar për t’i dhënë fund luftës.
Moska mund të besojë se mund të provokojë Zelensky-n për të bërë një lëvizje marramendëse në Donbass, e cila do të justifikonte një përgjigje ruse – ashtu si bëri në Gjeorgji në 2008 kur ish-Presidenti gjeorgjian Mikheil Saakashvili u fut në luftë mbi territorin e shkëputur të Osetisë së Jugut.
“Duket se elitat kryesore në Moskë e perceptojnë Zelenskin si një tip Saakashvili,” tha Michael Kofman, një shkencëtar i lartë kërkimor në CNA. “Ky perceptim, megjithëse mund të jetë i pasaktë, ka pasoja të botës reale,” tha ai.
Dhe pastaj është administrata e re në Uashington. Presidenti i SHBA Joe Biden është i njohur me Ukrainën, pasi ka shërbyer si personi kryesor i ish-Presidentit Barack Obama mbi konfliktin. “Unë mendoj se mund të ketë ndonjë shqetësim në Kremlin që me administratën e ardhshme të Bidenit, që Zelensky të ndjehet sikur ka më shumë hapësirë për të bërë gjëra që Moska nuk i pëlqen”, tha Kendall-Taylor.
Putini, në fund të fundit, mund të dëshirojë të rishfaqet 2008 por nuk i ka kartat në tryezë.
“Ajo që Putini do të donte të bënte nuk ishte të pushtonte, por të përsëriste 2008 në Gjeorgji,” tha Taras Kuzio, një profesor në Universitetin Kombëtar të Akademisë Kyiv-Mohyla, duke folur në një event të organizuar nga Fondi Gjerman Marshall të Premten.
Por “Zelensky nuk është Saakashvilli”, tha ai.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Policy/ F.H Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
