Misër, grurë, fasule, vajra bimorë: Një grusht i vogël mallrash formojnë shtyllën kurrizore të shumicës së dietës në botë dhe ato janë në mënyrë dramatike më të shtrenjta, duke ndezur sinjale alarmi për buxhetet globale të blerjeve.
Këtë javë, Indeksi i Spotit Bujqësor i Bloomberg, i cili ndjek produktet kryesore të fermave, u rrit më shumë në pothuajse nëntë vjet, i nxitur nga një tubim në të ardhmen e të korrave. Me çmimet globale të ushqimit tashmë në nivelin më të lartë që nga mesi i vitit 2014, ky kërcim i fundit po shikohet nga afër, sepse prodhimet kryesore janë një ndikim i kudogjendur në raftet e ushqimeve, nga buka dhe brumi i picave te mishi dhe madje edhe soda.
Çmimet e lëndëve të para në rritje kanë pasoja të gjera për familjet dhe bizneset dhe kërcënojnë një ekonomi botërore duke u përpjekur të rikuperohet nga dëmtimi i pandemisë së koronavirusit. Ato ndihmojnë në nxitjen e inflacionit të ushqimit, duke sjellë më shumë dhimbje për familjet që tashmë po përballen me presionin financiar nga humbja e vendeve të punës ose të ardhurave. Për bankat qendrore, një rritje e çmimeve në një kohë me rritje të dobët krijon një zgjedhje të padëshiruar të politikës dhe mund të kufizojë aftësinë e tyre për të zbutur politikën.
“Duket se ekziston një forcë bullish prapa çmimeve ndërkombëtarisht,” tha në një intervistë Abdolreza Abbassian, ekonomist i lartë në Organizatën e Bujqësisë dhe Ushqimit të Kombeve të Bashkuara. “Treguesit janë se ka shumë pak arsye për të besuar se çmimet do të mbesin në këto nivele. Ka më shumë gjasa që ato të ngrihen më tej. Vështirësitë janë akoma përpara.”
Tregjet në zhvillim, në disa raste tashmë nën presion nga monedha më të dobëta, janë veçanërisht të prekshme sepse kostot e ushqimit përbëjnë një pjesë më të madhe të shpenzimeve të tyre. Për vendet më të varfra dhe shpesh politikisht të paqëndrueshme, rritja e lëndëve të para kërcënon të ndezë më tej urinë globale.
“Rritja e pamëshirshme e çmimeve vepron si një shumëzues i mjerimit, duke shtyrë miliona më thellë në uri dhe dëshpërim,” tha Chris Nikoi, drejtori rajonal i Programit Botëror të Ushqimit për Afrikën Perëndimore, në fillim të këtij muaji. “Është duke shtyrë një vakt themelor përtej arritjes së miliona familjeve të varfra që tashmë ishin duke luftuar për të kaluar”.
Pikat më të fundit të korrjeve pasojnë muajt e fitimeve të çmimeve të nxitura nga lulëzimi i kërkesës për import nga Kina. Çmimet e misrit janë dyfishuar gjatë vitit të kaluar, ndërsa farat e sojës janë rritur rreth 80% dhe gruri 30%. Me blerjet e Kinës që vazhdojnë dhe një vërshim të kushteve të pafavorshme të motit që kërcënojnë të korrat në Brazil dhe SHBA, ka disa shenja të pushimit. Analistët, përfshirë ata në Rabobank, Mintec dhe HSBC Global Research, të gjithë shohin një rrezik të çmimeve edhe më të larta si rezultat, megjithëse do të ndryshojë në të gjithë tregjet.
Ndikimi në raftet ushqimore tashmë mund të shihet në rritjen e çmimeve të tortilës në Meksikë, viçit në Brazil dhe vajit të palmës me pakicë në Mianmar. Në SHBA, është proshutë më e shtrenjtë dhe prerje të tjera të mishit.
“Në përgjithësi njerëzit e shohin këtë inflacion të vazhdueshëm,” tha Tosin Jack, një analist në Mintec, i cili monitoron çmimet e mallrave. “Trendi do të vazhdojë për disa kohë dhe do të përkthehet në mallra të konsumit.”
Kërcënimi i inflacionit të ushqimit po i bën qeveritë nervoze. Rusia, një nga eksportuesit më të mirë të drithërave në botë, ka urdhëruar ngrirjen e disa çmimeve të ushqimit me pakicë ndërsa ndërmerr hapa për të frenuar dërgesat. Bolivia ka ndaluar përkohësisht eksportet e viçit për të mbrojtur furnizimet në shtëpi dhe për t’i vënë kapak çmimeve.
Në përgjithësi, kostot globale të ushqimit janë rritur për 10 muaj rresht, tubimi më i gjatë në më shumë se një dekadë, sipas një vlerësimi të KB. Rritja po ndez kujtimet e 2008 dhe 2011, kur kulmet çuan në trazira ushqimore në më shumë se 30 kombe në të gjithë Afrikën, Azinë dhe Lindjen e Mesme dhe kontribuan në grindje politike dhe kryengritje në Pranverën Arabe.
Edhe në kombet e pasura, ku ushqimi është një përqindje më e vogël e shpenzimeve të përgjithshme të konsumatorit, ndryshimet në disa fatura mund të ndodhin. Në Evropë, për shembull, vonesa kohore midis rritjes së çmimeve të mallrave dhe çmimeve më të larta të rafteve është zakonisht gjashtë muaj, sipas Këshilltarëve të Strategjisë së OC & C. Shitësit me pakicë dhe prodhuesit shpesh përdorin teknika të ndryshme për të zbutur goditjen për konsumatorët, duke përfshirë prerjen e thellësisë së promovimeve ose uljen e madhësisë së produkteve duke mbajtur çmime të pandryshuara.
“Sapo mallrat e mëdhenj, si gruri, sheqeri, vajrat pjesa më e madhe, të fillojnë të rriten në çmim për një periudhë të qëndrueshme kohore që prodhuesit nuk kanë zgjidhje tjetër përveç se të kalojnë ato kosto më të larta”, tha Will Hayllar, partneri menaxhues me bazë në Londër në OC&C.
Dhe mallrat nuk janë përbërësi i vetëm në ngritjen e çmimit të ushqimit. Kostot më të larta të transportit dhe dhimbjet e tjera të zinxhirit të furnizimit, si dhe paketimi të gjitha mund të shtohen. Gjigandët e ushqimit dhe pijeve tashmë po sinjalizojnë se po shikojnë kufijtë. Coca-Cola Co ka vlerësuar kosto më të larta në plastikë dhe alumin, si dhe kafe dhe shurup misri me fruktozë të lartë, përbërësi kryesor në sode. Nestle SA, kompania më e madhe e ushqimit në botë, paralajmëroi se nuk do të jetë në gjendje të mbulojë të gjitha kostot e saj të mallrave dhe po rrit çmimet atje ku është e përshtatshme.
“Ky është një mjedis shumë i paqëndrueshëm tani, dukshmëri shumë e ulët, shumë befasi,” tha Shefi Ekzekutiv i Nestle Mark Schneider këtë javë në një telefonatë me analistët. “Ne do të ndërmarrim një veprim çmimi.”
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Bloomberg