Shëndeti i përgjithshëm i syve të njerëzve me diabet përfiton nga injeksionet parandaluese të ilaçeve direkt në beben e syrit, por është shumë shpejt për të treguar nëse një trajtim i tillë do të ruajë më mirë vizionin e pacientëve për një kohë të gjatë, tregojnë rezultatet e provave të reja klinike.
Injeksionet e rregullta të aflibercept (Eylea) shkaktuan një reduktim më shumë se trefish të rrjedhjeve të enëve të gjakut brenda retinës, dhe një reduktim më shumë se dyfish të rritjes jonormale të enëve të gjakut në retinë, raportuan studiuesit. Studimi u mbështet nga Instituti Kombëtar i Syrit, pjesë e Instituteve Kombëtare të Shëndetit të Sh.B.A dhe u botua më 30 Mars në JAMA Ophthalmology.
Por gjatë dy viteve, pacientët me injeksione parandaluese të ilaçeve nuk rezultuan më mirë në testet e shikimit sesa të tjerët që morën trajtim vetëm pasi filluan të humbnin shikimin, treguan rezultatet.
“Bazuar në këto rezultate, disa mjekë do të zgjedhin të trajtojnë herët sepse mendojnë se parandalimi i zhvillimit të ndërlikimeve është i rëndësishëm”, tha studiuesja e vjetër Dr. Jennifer Sun, shefe e hulumtimeve klinike të syve dhe provave në Qendrën e Diabetit Joslin të Shkollës Mjekësore të Harvardit në Boston . “Mjekët e tjerë do të mendojnë se edhe pse po parandalojmë ndërlikimet, nëse nuk ka ndonjë ndryshim të madh në shikim, ne gjithashtu mund të mbajmë larg dhe të mos e ekspozojmë pacientin ndaj kostos,barrës dhe rreziqeve të trajtimit.”
Retinopatia diabetike është shkaku më i zakonshëm i humbjes së shikimit për njerëzit me diabet. Ndodh kur enët e gjakut fryhen dhe rrjedhin në retinë, shtresa e ndjeshme ndaj dritës në pjesën e pasme të syrit që merr dhe transmeton sinjale të shikimit në tru.
Ilaci që pengon rritjen e enëve të gjakut – ilaçet e rritjes anti-vaskulare të faktorit endotelial (anti-VEGF) – të tilla si Eylea konsiderohen “standardi i artë” për trajtimin e retinopatisë diabetike, tha Sun.
“Para se këto barna të ishin në dispozicion, gjithçka që kishim ishte lazeri. Ky ishte standardi i kujdesit për shumë vite. Padyshim që mund të ngadalësonte përparimin e sëmundjes, por shumë shpesh nuk kishte asnjë përmirësim,” tha Dr. Richard Rosen, një specialist i Syrit dhe Veshit në New York City.
“Këto barna kanë kursyer shikimin dhe kanë lejuar njerëzit të vazhdojnë në një mënyrë më normale. Ka qenë me të vërtetë një hap i jashtëzakonshëm përpara,” tha Rosen, i cili nuk ishte pjesë e studimit.
Por është një pyetje e hapur nëse njerëzit me diabet do të përfitonin nga trajtimi parandalues me ilaçe anti-VEGF në fazat e hershme të retinopatisë, kur ndryshimet në enët e gjakut të syrit janë të dukshme për mjekët, por nuk kanë ndikuar ende në shikimin e një personi.
Në këtë studim, 200 persona me retinopati të hershme diabetike u caktuan për të marrë injeksione të rregullta të Eylea, ndërsa 199 të tjerë u trajtuan me një ilac tjetër. Injeksionet bëheshin një herë në muaj fillimisht, por përfundimisht shkonin një herë në katër muaj.
Nëse retinopatia diabetike përparoi, njerëzit në grupin e ilacit zëvëndësues filluan të merrnin injeksione Eylea për të trajtuar sëmundjen e tyre.
Përgjatë dy viteve, shkalla e zhvillimit të retinopatisë diabetike proliferuese – faza e vonë e sëmundjes kur enët e reja të gjakut pushtojnë retinën – ishte 33% në grupin zëvëndësues dhe 14% në grupin e trajtimit Eylea.
Shkalla e rrjedhjeve të enëve të gjakut që ndikojnë në shikimin ishte 15% në grupin placebo dhe 4% në grupin Eylea.
Humbja e shikimit ishte në thelb e njëjtë në të dy grupet.
“Ajo që na tregon ky studim është se gjatë dy viteve, nëse nuk mjekoni menjëherë, por kuroni nëse zhvillohen ndërlikime, rezultatet e shikimit mesatarisht janë akoma të shkëlqyera”, tha Sun.
Pyetja e hapur është nëse parandalimi i këtyre ndërlikimeve në radhë të parë do të kursejë shikimin më vonë. Sun dhe kolegët e saj do të ndjekin pacientët për katër vjet për të ndjekur progresin e tyre.
“Ideja që ju mund të parandaloni përparimin e sëmundjes tek pacientët është shumë e rëndësishme dhe ka shumë kuptim,” tha Rosen.
“Duhen shumë vite për të zhvilluar retinopatinë diabetike, por shumë shpesh ka shumë gjëra që ndodhin për njerëzit me këtë sëmundje të paplanifikuara dhe të paparashikuara. Çdo gjë që mund të bëni për të kontrolluar përparimin e sëmundjes në fillim ka kuptim shumë të mirë klinikisht.”
