Lufta e tmerrshme që duket se do të shkatërrojë Ukrainën ka marrë formë në mendjen e presidentit rus Vladimir Putin të paktën që nga një fjalim që ai mbajti duke akuzuar NATO-n në konferencën vjetore të sigurisë 15 vjet më parë.
“NATO ka vendosur forcat e saj të vijës së parë në kufijtë tanë,” u ankua Putin. Duke përmendur ato që ai pretendoi se ishin premtime perëndimore për të mos lëvizur në lindje të Gjermanisë, ai tha me sarkazëm të hidhur: “Ne kemi të drejtë të pyesim: Kundër kujt synohet ky zgjerim?”
E pashë fjalimin e Putinit atë ditë dhe më duhet të pranoj: nuk bëri shumë përshtypje. Senatorja Lindsey O. Graham (R-S.C.) e kritikoi atë si një rikthim të retorikës së Luftës së Ftohtë, por Amerika po zhvillonte dy luftëra të nxehta atëherë, në Irak dhe Afganistan.
Zemërimi i Putinit duket se po shpërthen. Teksa u zhvillua Konferenca e Sigurisë e Mynihut e këtij viti, separatistët e mbështetur nga Rusia u raportuan se po gjuanin raketa në Ukrainë, ndërsa Rusia përgatitej për një pushtim tokësor me më shumë se 150,000 trupa.
Fjalimi i mrekullueshëm këtë herë ishte nga presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky, i cili u përpoq disi të lutej për garanci sigurie.
Pavarësisht lajmeve nga Ukraina, pati një atmosferë festive mes shumë prej liderëve perëndimorë të mbledhur. Ata thanë se aleanca e NATO-s ishte kthyer.. Aleatët evropianë i janë bashkuar Shteteve të Bashkuara në premtimin e sanksioneve kundër Putinit të përshkruara si “të rënda”, “masive” dhe “të shpejta” – por Zelensky tha se ishte shumë vonë për të parandaluar masakrën që tashmë ka filluar në vendin e tij.
Uniteti i NATO-s është me të vërtetë një arritje. Por lufta është gjithmonë një dështim.
Forumet dhe propozimet që mund të kishin parandaluar konfliktin ishin të qarta.
Zelensky, një burrë i guximshëm, shpesh duket më i përshtatshëm për rolin e tij të mëparshëm si komedian televiziv sesa një udhëheqës lufte Churchillian. Ai bëri një pyetje që duhet t’i përgjigjen delegatët e Mynihut: “Si arritëm në këtë pikë në shekullin e 21 ku lufta po paguhet dhe njerëzit po vdesin në Evropë? …
Për mua, kjo përgjigje është e qartë: Arkitektura e sigurisë e botës sonë është e brishtë, është e vjetëruar. Rregullat që janë rënë dakord nga bota dhjetëra vite më parë nuk funksionojnë më.”
Një nga kontrollet e pakta ndaj Putinit që mund të bënte një ndryshim erdhi nga Wang Yi, ministri i jashtëm i Kinës, i cili është i vetmi aleat kryesor i Rusisë këto ditë. Ai paralajmëroi në një fjalim video se “sovraniteti, pavarësia dhe integriteti territorial i çdo vendi duhet të respektohet dhe të ruhet” – dhe se “Ukraina nuk bën përjashtim”.
Putini është i gatshëm të shkelë normat e Perëndimit, por ndoshta jo të Kinës.
Si do të shpaloset kjo luftë, nëse Rusia vazhdon të “tregojë” forcën e saj masive luftarake, në frazën ndjellëse të përdorur nga Sekretari i Mbrojtjes Lloyd Austin?
Shtetet e Bashkuara do të mbështesin rezistencën e Ukrainës dhe do t’i imponojnë Rusisë kosto të mëdha, por do të qëndrojnë jashtë luftës nëse Putini nuk është aq budalla sa të sulmojë territorin e NATO-s.
Aftësia e Amerikës për të mposhtur strategjinë e Putinit varet pothuajse tërësisht nga gatishmëria e ukrainasve për të luftuar një kryengritje të gjatë dhe të përgjakshme kundër pushtuesve rusë, me mbështetjen e Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj evropianë.
Në konferencë pati një ndjenjë të admirueshme solidariteti për luftën e gjatë që mund të vijë. “Unë nuk mendoj se Putini ishte i përgatitur për unitetin brenda Bashkimit Evropian,” tha një zyrtar suedez.
Putini është “i keqi” i përsosur në këtë luftë. Ai është brutal, arrogant dhe përçmues ndaj rregullave të rendit që Amerika dhe aleatët e saj zbatojnë.
Ai na tha se çfarë do të bënte dhe po e bën. Ai po lëviz për të marrë peng Ukrainën këtë javë, gjë që do të lërë tre zgjedhje të pakëndshme.
Ose Perëndimi negocion me pengmarrësin, gjë që do të ishte e neveritshme; Perëndimi e liron pengun me dhunë; ose presim që pengmarrësi të varfërohet dhe të lodhet dhe ta lëmë luftën.
Ky rezultat i fundit, i cili do të ishte më i miri për Perëndimin, mund të jetë gjithashtu më i mundshmi – nëse Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre mund të jenë të durueshëm.
Gjithsesi, nuk do të ketë zgjedhje të mira në javët dhe muajt në vijim, vetëm pasojat e atyre të këqijave që lejuan Rusinë dhe Perëndimin të bisedojnë, duke lënë mënjanë pyetjet e vështira, për më shumë se një dekadë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Putini po luan me zjarrin”!
