Pas pushtimit rus të Ukrainës, ka filluar një luftë ekonomike. Perëndimi ka vendosur sanksione të paprecedentë. Investitorët po hedhin sa më shpejt që të munden asetet ruse. Deri më tani këtë vit, rubla ka humbur një të tretën e vlerës së saj. Qeveria së shpejti mund të falimentojë. Capital Economics, një kompani konsulence, pret që inflacioni rus të arrijë në 15% së shpejti, me PBB-në të bjerë me 5% këtë vit.
Rrëshqitjet në tregjet ruse kanë befasuar shumë njerëz. Për vite me radhë, presidenti Vladimir Putin, me sa duket, kishte ndërtuar me sukses mbrojtjen ekonomike të Rusisë, në mënyrë që ajo të ishte lehtësisht në gjendje t’i rezistonte çdo gjëje që qeveritë perëndimore i hidhnin asaj, atë që Timothy Ash nga BlueBay Asset Management e quajti strategjia “Fortesa e Rusisë”. Rezulton se strategjia ka dështuar. “Nga Fortesa e Rusisë në Rusinë e rrënojave brenda një jave,” thotë zoti Ash.
Fortesa e Rusisë ishte produkt i historisë së fundit kaotike të Rusisë. Pas shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik në 1991, inflacioni kaloi 2000%. Në vitin 1998 Rusia dështoi, duke bërë që vlera e rublës të bjerë me më shumë se dy të tretat. Më pas, në vitin 2014, një kolaps i çmimeve të naftës, plus sanksionet ndërkombëtare mbi veprimet e Rusisë në Krime dhe Donbas, e çuan ekonominë në një recesion të thellë.
Siç tregojnë Fiona Hill dhe Clifford Gaddy në “Mr Putin: Operative in the Kremlin”, një libër i botuar në 2015, presidenti rus ka dëshiruar prej kohësh që vendi i tij të mund të mbështetet te vetja. Megjithatë, që nga viti 2014, kjo ideologji është tejkaluar, me zotin Putin të dëshpëruar për të siguruar që Perëndimi nuk mund të ushtrojë më kurrë kontroll ekonomik mbi vendin e tij.
Ideja për Fortesën e Rusisë shkoi diçka si kjo. Në frontin ekonomik, Rusia do ta diversifikonte ekonominë e saj larg naftës dhe gazit, dy mallra të paqëndrueshme. Kjo do të pakësonte varësinë e saj nga teknologjia dhe tregtia perëndimore. Në planin financiar, do të reduktonte borxhin e jashtëm. Ajo do të praktikonte politikë të shtrënguar fiskale dhe monetare, duke e lejuar atë të akumulonte sasi të mëdha këmbimi valutor me të cilin do të ishte në gjendje të mbronte rublën, ose që do t’i drejtonte kompanive të favorizuara, në kohë krize.
Ka pasur disa suksese. Merrni ekonominë së pari. Rusia është disi më pak e varur nga hidrokarburet. Në vitin 2019, fitimet e naftës përbënin rreth 9% të PBB-së, nga rreth 15% kur Putin mori detyrën. Oligarkët mbeten jashtëzakonisht të fuqishëm, duke kontrolluar një pjesë të madhe të pasurisë së përgjithshme ruse, por ndikimi i tyre duket se ka ndaluar së rrituri. Midis 2000 dhe 2019 industria e shërbimeve të Rusisë u rrit me shtatë pikë përqindjeje të PBB-së, edhe nëse rritja e produktivitetit në shumicën e sektorëve ka qenë e trishtueshme.
Në disa zona Rusia ka zhvilluar teknologji që funksionojnë në mënyrë të pavarur nga ato perëndimore. Mir, një sistem rus pagesash, përbënte një të katërtën e transaksioneve me karta vendase në vitin 2020, nga asgjë pesë vjet më parë. Pjesa e importeve ruse të klasifikuara si “të teknologjisë së lartë” duket se po bie shpejt, sugjerojnë të dhënat e Bankës Botërore. Në dekadën e fundit, eksportet evropiane të produkteve të çuditshme në Rusi kanë ngecur, ndërsa janë rritur gjetkë.
Por muret e kalasë kanë vrima të hapura. Rusia mbetet e përfshirë në zinxhirin e furnizimit të ideve dhe teknologjive perëndimore. Sipas analizës sonë të të dhënave dypalëshe mbi stoqet e investimeve afatgjata (kontrolli i kompanive, të themi, ose ndërtimi i fabrikave të reja), ekonomia ruse është disi më e varur nga Perëndimi sesa një dekadë më parë. Rreth 30% e importeve ruse vijnë nga vendet e G7, pothuajse ndryshe nga viti 2014. Në disa industri, si prodhimi i çipave dhe kompjuterët, Rusia mbetet tërësisht e varur nga pjesët amerikane. Kartat e disa bankave ruse të sanksionuara nuk funksionojnë më me Apple Pay ose Google Pay, të cilat më 28 shkurt shkaktuan kaos në metronë e Moskës pasi njerëzit nuk mund të kalonin nëpër rrotullat.
Kaosi në tregjet financiare të Rusisë ka qenë një surprizë edhe më e madhe. Në fund të fundit, deri në vitin 2022 Rusia kishte 630 miliardë dollarë rezerva ndërkombëtare (rreth 40% të PBB-së), më të shumtën ndonjëherë, dhe ishte diversifikuar larg dollarëve amerikanë. Ajo gjithashtu kishte reduktuar në masë të madhe borxhin e saj në emër të huaj ndaj të huajve që nga viti 2014.
Por vendi mbetet i varur nga investitorët e huaj. Mbajtjet e tyre afatshkurtra të aktiveve (përfshirë huatë bankare dhe stoqet), në raport me PBB-në, janë pothuajse po aq të larta në Rusi sa janë në tregjet e tjera në zhvillim dhe ato kanë mbetur të qëndrueshme që nga viti 2014. Edhe pa sanksione, asetet ruse do të ishin nën të mëdha presion ndërsa investitorët vrapojnë për dalje.
Dhe Rusia gjithmonë supozonte se do të ishte në gjendje të hynte në valutë për të mbrojtur rublën. Nuk është ndërprerë plotësisht: eksportet e energjisë të Rusisë i kanë shpëtuar kryesisht ndalimeve perëndimore, kështu që ka ende disa dollarë që derdhen. Por, për shkak të sanksioneve, 65% e rezervave të Rusisë mund të jenë në fakt me vlerë 0 dollarë. Pjesa tjetër prej 35%, e mbajtur në ar dhe juan, nuk mund të përdoret për të mbrojtur monedhën në tregjet e dollarit dhe euros.
Vështirësitë e Rusisë do të shtohen vetëm me kalimin e kohës. Mbyllja nga sistemi i shpejtë i transfertave financiare do të dëmtojë tregtinë; spfs, një rival i mbështetur nga Rusia, mbetet shumë më pak i popullarizuar. Rusia ka ende nevojë për dollarë për të paguar një të tretën e importeve të saj, një problem kur befas është bërë më e vështirë për t’i mbajtur ato. Edhe në importet e saj nga Kina, ku është bërë përparim në “de-dollarizimin”, rreth 60% e transaksioneve ende kryhen duke përdorur monedhën e gjelbër.
Një provë nga Zoti
Pyetja është nëse zotit Putin interesohet vërtet për të gjitha këto. Ai mund të mos e mirëpresë perspektivën e oligarkëve të zemëruar, nëse disa prej tyre me të vërtetë guxojnë të ngrenë zërin. Por, sipas librit të zonjës Hill dhe z. Gaddy, një parim thelbësor i Putinizmit është mbijetesa, ku njeriu e sheh luftën ekonomike si një provë fuqie. Dhimbja është pika. “Në këtë narrativë, Rusia vazhdimisht lufton për mbijetesë kundër një bote të jashtme armiqësore,” thonë ata. “Një mësim kritik nga historia është se Rusia, shteti, mbijeton gjithmonë në një formë apo në një tjetër.” Rusia po përballet me një recesion të thellë. Por në vend që të zbutet, zoti Putin mund të dyfishojë përpjekjet e tij për të shkëputur Rusinë nga bota e jashtme.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga The Economist