Në vitin 2019, Emmanuel Macron deklaroi se NATO po pësonte vdekje cerebrale.
Paralajmërimi i presidentit francez u nxit nga frika se SHBA, nën udhëheqjen e presidentit Donald Trump, nuk do të dilte më në mbrojtje të aleatëve të NATO-s.
Trump muajin e kaluar konfirmoi se ai kishte kërcënuar se nuk do t’i mbronte ata kundër Rusisë.
Më pak se tre vjet pas paralajmërimit të Macron, aleanca është rigjallëruar.
Anëtarët kanë rritur ndjeshëm shpenzimet e mbrojtjes, megjithëse vetëm tetë nga 30 arritën objektivin prej 2% të PBB-së vitin e kaluar. Finlanda dhe Suedia, rezistente prej kohësh ndaj bashkimit me aleancën, po trokasin në derë.
Asgjë nuk ka ndikuar më shumë për solidaritetin dhe zgjerimin e NATO-s sesa pushtimi brutal dhe i paprovokuar i Ukrainës nga Vladimir Putin.
Siç vërejti kryeministrja suedeze, Magdalena Andersson: “Ka një para dhe pas 24 shkurtit”.
Presidenti dhe kryeministri i Finlandës, Sauli Niinistö dhe Sanna Marin, deklaruan të enjten se vendi i tyre duhet të aplikojë për t’u bashkuar pa u vonuar aspak. Social Demokratët në pushtet në Suedi, të ndarë prej kohësh për këtë çështje, tani pritet të zgjedhin anëtarësimin të dielën.
Në Finlandë, mbështetja për anëtarësimin në NATO nuk kishte shkuar kurrë mbi 30% që nga fundi i Luftës së Ftohtë dhe shpesh ra nën 20%. Aktualisht është 76%. Në Suedi, mbështetja është rritur gjithashtu: më shumë se 57% e njerëzve tani janë pro anëtarësimit.
Të dy vendet po priten ngrohtë. Anëtarësimi i tyre do të rriste aftësinë e NATO-s për të mbrojtur Balltikun.
Në realitet, ata tashmë janë partnerë, duke marrë pjesë në stërvitje dhe duke ndarë inteligjencën me aleancën
. Por hyrja do t’i lidhte ata zyrtarisht me garancinë e përbashkët të sigurisë të përcaktuar në nenin 5 të traktatit, duke deklaruar se një sulm ndaj çdo anëtari është një sulm ndaj të gjithëve dhe duke i detyruar anëtarët të mbrojnë njëri-tjetrin.
Zgjerimi i NATO-s ka ndikuar pa dyshim në mentalitetin paranojak të Putinit.
Por është kryesisht agresioni rus që ka nxitur zgjerimin, jo anasjelltas.
Frika e provokimit të Moskës ia lidhi duart fqinjës së saj Finlandës dhe Suedisë për vite me radhë. Tani sulmi i gjithanshëm ndaj Ukrainës ka bërë që shumë njerëz të arrijnë në përfundimin se nuk ka asgjë për të humbur – ndërkohë që dështimet e Rusisë atje kanë sugjeruar se mund të jetë më pak e frikshme nga sa mendonin.
Suedia dhe Finlanda që bashkohen me NATO-n do të linin të rrethuar Kaliningradin, shtëpinë e flotës së Detit Baltik të Moskës.
Në mënyrë të parashikueshme, Rusia është zotuar të hakmerret për njoftimin finlandez.
Ajo kishte thënë se do të vendoste armë bërthamore në Balltik, por kërcënimi i vërtetë ka më shumë gjasa të vijë në formën e dezinformimit, sulmeve kibernetike dhe provokimeve të tjera.
Megjithatë Moska nuk duhet të jetë shqetësimi i vetëm i aleancës.
Në SHBA, 57 republikanë votuan kundër paketës së ndihmës prej 40 miliardë dollarësh për Ukrainën në Dhomën e Përfaqësuesve dhe ajo përballet me kundërshtime republikane në Senat. Fantazma e Donald Trump – ose dikujt si ai – si presidenti i 47-të duket kudo.
Dhe pavarësisht humbjes së Marine Le Pen në zgjedhjet presidenciale franceze të muajit të kaluar, ambivalenca apo antagonizmi ndaj NATO-s nuk është zhdukur nga Evropa.
Në Itali, ku zgjedhjet e përgjithshme do të mbahen vitin e ardhshëm, shumica e votuesve kundërshtojnë vendimet e qeverisë për të rritur shpenzimet e mbrojtjes dhe dërgimin e armëve në Ukrainë.
Aleanca ekziston për të kundërshtuar kërcënimin në kufijtë e saj lindorë. Mund ta bëjë këtë vetëm duke qëndruar vigjilente ndaj dobësive të brendshme.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Dy shtetet që shumë shpejt mund t’i bashkohen NATO-s
