Që kur Adrian Hurtado vendosi të bashkohej me ushtrinë gjermane në vend që të shkonte në universitet, atij iu desh të duronte vazhdimisht talljet. “Në Gjermani, ushtarët janë ose vrasës ose idiotë, nazistë ose qesharak,” shkruan 21-vjeçari në një postim të fundit në blog. Ai tregon se si një natë në një stacion treni në Berlin, atë e ndoqi një bandit i dehur, duke bërtitur “ushtarët janë vrasës”. “Secili nga shokët e mi ka përjetuar skena të tilla,” vëren Hurtado.
A mund ta lërë vendi i tij situatën kështu?
Pushtimi i Vladimir Putin i Ukrainës po i detyron gjermanët të rivlerësojnë ambivalencën e tyre të gjatë ndaj fuqisë ushtarake.
Thirrja e kancelarit Olaf Scholz për një “pikë kthese” (Zeitenwende) në politikën e jashtme gjermane, duke përfshirë një përmirësim dramatik të forcave të armatosura, po çon drejtpërsëdrejti në qëndrime pacifiste të formuara nga tmerret e epokës naziste.
Një aleat kyç i Scholz-it e trajtoi çështjen në një fjalim shumë të përmendur këtë muaj: Lars Klingbeil, një nga bashkëdrejtuesit e Partisë Social Demokrate, bëri thirrje për një “marrëdhënie të re” midis shoqërisë dhe forcave të armatosura.
Kjo kërkon shumë punë. Një sondazh i fundit tregoi se votuesit që mbështesin socialdemokratët e Scholz ishin shumë pak entuziastë për premtimin e tij për të krijuar një fond special prej 100 miliardë eurosh për Bundeswehr-in (siç njihet ushtria gjermane). Kjo nuk është aq e papritur.
Mungesa e financimit kronik duket se ka përkeqësuar mënyrën sesi shumë gjermanë e shohin Bundeswehr-in.
Një sondazh në vitin 2020 tregoi se më pak se gjysma e të anketuarve gjermanë kishin dëgjuar ndonjë gjë pozitive për ushtrinë në media.
Ky reputacion i mjerueshëm ka pasur një efekt të tmerrshëm në aftësinë e ushtrisë për të gjetur personel të ri.
Në vitin 2018, Bundeswehr raportoi se kishte arritur të tërheqë vetëm 20,000 rekrutë, niveli më i ulët i të gjitha kohërave. Përpjekjet e saj për të zgjidhur problemin përmes reklamave përfunduan duke gjeneruar vetëm më shumë polemika.
Në vitin 2018, komentuesit shfaqën përbuzje për përpjekjet e ushtrisë për të tërhequr rekrutët duke reklamuar në Gamescom, një panair tregtar i lojërave video që tërheq rreth 350,000 vizitorë çdo vit.
Në vitin 2019, kur Bundeswehr-i u përpoq të përmirësonte imazhin e tij duke zbukuruar autobusët në qytetin universitar të Marburgut me reklama që shfaqnin slogane optimiste, sërish shumë vendas shprehën përbuzje. Një udhëheqës i Partisë së Gjelbër bëri thirrje që reklamat të hiqen, ndërsa një tjetër tha se “fëmijët tanë me të vërtetë nuk kanë nevojë të ekspozohen ndaj imazheve të shërbimit të armatosur”.
Një politikan socialdemokrat tha: “Është e trishtueshme që po bëjmë reklama për vrasje.”
Megjithatë, shumica e gjermanëve vazhdojnë të mbështesin Bundeswehr-in, pavarësisht kundërshtimit nga pakica që nuk e bëjnë këtë. Besimi në forcat e armatosura ka mbetur vazhdimisht mbi 70 për qind, dhe shumica dërrmuese e gjermanëve janë pro rritjes së financimit që Scholz dëshiron t’i japë ushtrisë.
Hendeku midis publikut dhe forcave të armatosura është tani aq i gjerë sa që edhe traditat e vjetra ushtarake tani janë të huaja për civilët.
Ushtarët e Bundeswehr-it ende organizojnë Grosser Zapfenstreich, një ceremoni të shekullit të 19-të, në raste të veçanta (shpesh për nder të civilëve të zgjedhur). Megjithatë, kur ushtria u përpoq të përdorte ceremoninë vitin e kaluar për të nderuar 59 ushtarët gjermanë që vdiqën duke shërbyer në Afganistan, disa kritikë e denoncuan atë si një “ritual nazist”.
Udhëheqësit ushtarakë duket se kuptuan se sa e shkëputur ishte kultura e tyre nga shoqëria.
Të paktën po përpiqen të përshtaten. Po, Bundeswehr-i është ende pak i ngathët me përdorimin e mediave sociale: Llogaria e tij në Twitter, për shembull, ka pak më shumë se 137,000 ndjekës, krahasuar me 1.8 milionë të Ushtrisë Amerikane.
Por ushtria ka filluar të krijojë kontakte më të drejtpërdrejta me publikun përmes ngjarjeve të tilla si Dita e Bundeswehr-it, e cila kohët e fundit tërhoqi rreth 15,000 vizitorë në Warendorf.
Do të duhet më shumë sesa shumë parash dhe disa ngjarje PR për të ”shëruar” marrëdhëniet e trazuara midis Gjermanisë dhe ushtrisë së saj. Dikush një herë vuri re se Prusia nuk ishte një vend me ushtri, por një ushtri me një vend.
Gjermania moderne është bërë një vend që do të preferonte të mos kishte fare ushtri. Është koha që të ndryshojë.
Si një nga demokracitë më të fuqishme në botë, Gjermania mund të bëhet një forcë e madhe. Thjesht duhet ta besojnq që munden.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
