Analogjitë midis mizorive bashkëkohore dhe atyre të luftërave të mëparshme janë gjithmonë të rrezikshme.
Megjithatë, vetëm tani, duhet përpjekje për të mos bërë të tilla. Hedhja e raketave nga presidenti rus Vladimir Putin kundër Kievit, Kharkivit dhe vendeve të tjera të hënën kujton përpjekjet e kaluara për bombardime terroriste, duke filluar nga sulmet nga Iraku dhe Irani gjatë Luftës së tyre të Qyteteve në vitet 1980 deri te bombardimet terroriste V-2 të Evropës Perëndimore në fazat e fundit të Luftës së Dytë Botërore.
Ashtu si ato sulme, 84 raketat e lundrimit dhe 24 dronët e lëshuar nga Putin – që vranë të paktën 14 dhe duke plagosur 97 të tjerë – nuk i shërbejnë asnjë qëllimi të vërtetë ushtarak.
Objektivi i tij i parë ishte të ngjallte frikë te banorët e qendrave të popullsisë larg vijës së frontit dhe të sabotonte energjinë elektrike, ujin dhe infrastrukturën tjetër kritike nga e cila ata varen.
Qëllimi i tij i dytë ishte hakmarrja për shkatërrimin e një ure kyçe që lidh Rusinë me Krimenë dhe në përgjithësi për sukseset e fundit të Ukrainës në luftë.
Së fundi, kërcënimi bërthamor nuk mund të injorohet.
Ata që i kanë kërkuar Putinit të synojë zonat civile dhe infrastrukturën e Ukrainës, u shprehën të kënaqur me këtë përshkallëzim të tmerrshëm.
Ata po mashtrojnë veten: artileria dhe avionët rusë tashmë kanë shkaktuar vdekje dhe shkatërrim të madh në qytetet në të gjithë Ukrainën, por i nxisin ukrainasit që përballuan ato sulme për të luftuar.
Nëse historia është ndonjë udhërrëfyes, sulmet e fundit do të forcojnë më tej vendosmërinë e Ukrainës, ashtu si fushata V-2 78 vjet më parë galvanizoi popullin britanik.
Putin synon civilët në një kohë kur ushtria e tij po ‘ngec’ dhe po përballet me disfatën në garën aktuale të ushtrive, kështu që shtoni dëshpërimin në listën e motiveve të tij.
Presidenti Biden dhe udhëheqës të tjerë perëndimorë e denoncuan menjëherë këtë mizori ruse.
Hapi tjetër, në mënyrë diplomatike, është të vazhdohet me një rezolutë të Kombeve të Bashkuara që dënon aneksimin e supozuar të Rusisë të katër rajoneve të Ukrainës. Rusia vuri veton ndaj saj në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, me 10 anëtarë që votuan pro – dhe katër vende të tjera, përfshirë Kinën dhe Indinë, abstenuan. I pari nga ata të dy ka mbështetur në heshtje luftën e Rusisë, megjithëse s’ka dërguar armë; kjo e fundit ka ndjekur neutralitetin.
Megjithatë, pas sulmeve të Rusisë, të dyja bënë thirrje për de-përshkallëzimin, një shenjë e mundshme se qëndrimet po ndryshojnë.
Në terma më praktike ushtarake, sulmi rus tregon se Ukraina ka nevojë për më shumë dhe sisteme më të mira të mbrojtjes ajrore, përveç atyre që ka tashmë – të cilat i përdori për të rrëzuar 43 nga raketat e lëshuara nga Moska.
Shtetet e Bashkuara thonë se dorëzimi i sistemit të tyre kombëtar të avancuar të raketave sipërfaqe-ajër, ose NASAMS, duhet të përfundojë brenda “disa javësh”. Sistemet gjermane janë gjithashtu duke ardhur. Ndërkohë, Franca ka hezituar. Cilado qoftë pengesa, Parisi duhet ta kapërcejë atë.
Mundësimi i Ukrainës për të kufizuar dëmin nga terrorizmi ajror i Putin do të ndihmojë të sigurohet që, si në të kaluarën, startegjia e Putinit të rezultojë e kotë.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ka pak shanse të arrihet një marrëveshje mes Ukrainës dhe Rusisë”
