A keni dëgjuar ndonjëherë për rastin e veçantë të njeriut që mbijetoi me një tru shumë të vogël?
Jo, nuk e kemi fjalën për ish-in tuaj.
Në atë që mjekët e cilësuan si “mrekulli mjekësore”, u zbulua se një burrë i moshës së mesme, emri i të cilit nuk është bërë publik, arriti të jetonte normalisht, pavarësisht anomalisë së tij në tru.
Burri u studiua nga një grup shkencëtarësh në Universitetin Mesdhetar në Marsejë, Francë në vitin 2007 dhe gjetjet e tyre u botuan në The Lancet, një revistë mjekësore.
Drejtues i studimit ishte Dr. Lionel Feuillet, i cili me ndihmën e mjekëve Henry Dufour dhe Jean Pelletier, prezantoi një nga rastet më të çuditshme studimore neurologjike deri më sot.
Ekipi shpjegoi sesi francezi i atëhershëm 44-vjeçar ishte paraqitur në spital për shkak të një dobësie që ndjente në këmbën e majte.
Përveç kësaj, ai ishte mirë, ishte një nëpunës civil dhe një burrë i martuar lumturisht me dy fëmijë.
Kështu, kur mjekët i skanuan trurin për të kuptuar shkakun e dobësisë së tij të pashpjegueshme të këmbës, gjejeni pak çfarë panë? Një “dhomë” të madhe të mbushur me lëngje. Ai kishte një depozitë masive lëngjesh dhe shumë pak materie truri.
Mjekët mësuan se burri kishte një gjendje të quajtur Hydrocephalus, një grumbullim i lëngjeve në tru.
Pavarësisht kësaj, pas testimit të IQ-së (inteligjencës), ekipi zbuloi se ishte 75 pikë më i ulët se mesatarja (100), por ai ishte ende në gjendje të bënte një jetë normale.
Duke folur për rastin, Feuillet konfirmoi se grumbullimi i lëngjeve kishte çuar në një reduktim të ndjeshëm të materies së trurit:
“Është e vështirë për mua të them saktësisht përqindjen e reduktimit të trurit, pasi ne nuk përdorëm softuer për të matur volumin e tij. Por vizualisht, është më shumë se një ulje prej 50 deri në 75%. I gjithë truri është reduktuar – lobet frontale, parietale, të përkohshme dhe okupitale – në të dy anët e majta dhe të djathta. Këto rajone kontrollojnë lëvizjen, ndjeshmërinë, gjuhën, vizionin dhe funksionet emocionale dhe njohëse”, tha Feillet për Neë Scientist.
Studimi tregon se sa i adaptueshëm është truri. Shkencëtarët thonë se truri është “shumë plastik” dhe “mund të përshtatet me disa dëmtime”.
Burimi: Unilad
