Përpjekja drejt Bashkimit Evropian (BE) ka qenë rrallë një strategji fituese për kryeministrat britanikë, të cilët shpesh kanë luajtur dhe shfrytëzuar eurofobinë e supozuar të votuesve të tyre.
Duke bërë një marrëveshje me Brukselin të hënën, më 27 shkurt, Rishi Sunak po kthen faqen në historinë kaotike të Brexit dhe duket se po thyen strategjinë e Boris Johnson, plani politik i të cilit dukej se ishte reduktuar në një konfrontim të pafund me 27 fqinjët e Mbretërisë së Bashkuar.
Përmbajtja e marrëveshjes që Presidentja e Komisionit Evropian Ursula von der Leyen erdhi për të festuar personalisht me Sunak, pas një çaji në Windsor me Mbretin Charles III, përqendrohet në Irlandën e Veriut.
Ai synon të kalojë nga mosmarrëveshja midis Londrës dhe Brukselit që rrjedh nga zbatimi i kësaj province në Mbretërinë e Bashkuar të traktatit të Brexit-it që Johnson nënshkroi në fund të 2019-ës.
Për të parandaluar kthimin e një kufiri midis dy pjesëve të Irlandës, kjo marrëveshje e mbajti Irlandën e Veriut në tregun e përbashkët evropian të mallrave. Si rezultat, mallrat që kalojnë tranzit në Detin Irlandez i nënshtrohen kontrolleve doganore që pengojnë tregtinë dhe ngjallin zemërim tek forcat sindikaliste të Irlandës së Veriut.
Ata e shohin çdo ndërhyrje nga BE-ja si një kërcënim për anëtarësimin e tyre në MB.
Rregullorja e shpallur të hënën duhet të lejojë një rrjedhë më të qetë të mallrave duke përjashtuar ata destinacioni përfundimtar i të cilëve është Irlanda e Veriut, dhe jo Republika e Irlandës, një anëtare e BE-së. Ai gjithashtu parashikon që Asambleja e Irlandës së Veriut të kundërshtojë ndryshimet në rregullat e BE-së që prekin krahinën.
Por pasojat e marrëveshjes shkojnë shumë përtej kontekstit irlandez. Për Sunak, ai përfaqëson një lojë të guximshme: t’i jepet fund grindjes me BE-në në një kohë kur shumica e britanikëve janë ndërgjegjësuar për pasojat e dëmshme të Brexit dhe thonë se i vjen keq për rezultatin e votimit të referendumit të 2016-ës.
I shqetësuar për të zbutur dëmin ekonomik – me uljen e eksporteve – Sunak po përpiqet gjithashtu të nxjerrë vendin e tij nga një lloj izolimi.
Synimi është ngrohja e marrëdhënieve me presidentin amerikan Joe Biden, i cili është i shqetësuar për rikthimin e mundshëm të tensioneve në Irlandë, vendin e të parëve të tij, teksa po afrohet 25-vjetori i marrëveshjes që i dha fund tre dekadave të konfliktit të përgjakshëm.
Vullneti i ndërsjellë i Londrës dhe BE-27 për të normalizuar marrëdhëniet pas një divorci të çrregullt duhet të mirëpritet.
Kthimi i luftës në tokën evropiane dhe kërcënimet gjeopolitike dhe klimatike kërkojnë që anëtarët britanikë dhe evropianë të unionit të flasin dhe të veprojnë me një zë në frontet diplomatike, energjetike dhe ushtarake. Në të dy anët e Kanalit, interesi i përbashkët është të dalin nga lufta e terrenit pas Brexit për të arritur një marrëdhënie paqësore për të rriturit.
Për Sunak, beteja nuk ka përfunduar. Ai ende duhet t’ua “shesë” marrëveshjen palëve të vijës së ashpër të Irlandës së Veriut dhe atyre të Brexit-it në Partinë e tij Konservatore.
fakti që Sunak-i që mbështet Brexit-in po kërkon të shkëputet nga dogmatizmi anti-evropian që po dobëson vendin e tij, për të kërkuar zgjidhje pragmatike, premton shumë.
Ndoshta kjo është shenja e parë e rikthimit në marrëdhëniet e fqinjësisë së mirë, të cilat diktohen si nga gjeografia, ashtu edhe nga gjendja e botës.
Burimi: Le Monde
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
