Rishi Sunak ka të drejtë kur mendon se sigurimi i një marrëveshjeje të re për marrëveshjet tregtare të Irlandës së Veriut me Bashkimin Evropian është një “pikë kthese”.
Askund nuk duket më bosh premtimi i Brexit për të reduktuar burokracinë sesa në rajon. Kushtet e rishikuara të protokollit do të zbusin kufirin e Detit Irlandez, por nuk do ta përfundojnë atë.
Megjithatë, këta janë deputetët – të udhëhequr nga Boris Johnson – të cilët pretenduan se kufiri irlandez nuk do të ndikohej nga largimi nga BE.
Është dështimi i partisë konservatore për t’u përballur me këtë mendim, ai që i ka bërë kaq shumë dëm vendit.
Kryeministri po ndërmerr një rrezik të mirëllogaritur.
Sunak dëshiron qartë një marrëdhënie më të mirë pune me Brukselin.
Udhëheqësi i konservatorëve dëshiron të jetë në gjendje të vazhdojë me ringjalljen e ekonomisë së Mbretërisë së Bashkuar dhe të sigurojë që samiti i tij me presidentin francez muajin e ardhshëm të përfundojë me një marrëveshje për kalimet me varka të vogla. Britania do të përfitonte nga marrëdhëniet më të mira me miqtë tanë evropianë.
Qasja e Sunak ka sjellë një përfitim të menjëhershëm. Mbretëria e Bashkuar nuk ka më gjasa të shkelë ligjin ndërkombëtar pasi kryeministri hodhi poshtë projektligjin e kohës së Johnson-it, i krijuar për të shmangur marrëveshjen e vetë qeverisë me BE-në.
Londra dhe kryeqytetet evropiane po përballen me rrëmujën e Brexit.
Protokolli origjinal po rezultoi i pafuqishëm, diçka që u theksua kur disa rregulla duhej të braktiseshin për shkak të ndërprerjes së qarkullimit të ilaçeve.
Jo vetëm që dështoi në mbrojtjen e tregut të vetëm, por ishte dëshmuar gjithashtu problematike për vetëqeverisjen me ndarjen e pushtetit.
Duke i dhënë fjalën Stormont mbi rregullat e reja të BE-së, sindikalistët kanë shkallën e sovranitetit që dëshirojnë. “Frena Stormont” lejon që Mbretëria e Bashkuar të ndalojë miratimin e rregullave të reja të tregut të vetëm në Irlandën e Veriut.
Divergjenca e vazhdueshme midis Mbretërisë së Bashkuar dhe BE-së ka të ngjarë të forcojë gradualisht kufirin detar me kalimin e kohës, duke paraqitur një dhimbje koke për Brukselin, i etur për të mbrojtur tregun e vetëm.
Ky është një diskutim akademik ndërsa Partia Unioniste Demokratike vazhdon të bojkotojë Stormont. Partia e ndërroi mbështetjen e saj të protokollit me opozitë të drejtpërdrejtë kur ajo u tejkalua nga një rival më i vogël.
Prandaj, nuk është çudi që kryeministri është fokusuar në ankesat e DUP-it, me argumentin se “Windsor” do të zvogëlojë rolin e ligjit të BE-së dhe gjykatës evropiane të drejtësisë.
Sapo të dalin detajet, mund të ketë dorëheqje ministrore.
Nuk ka asnjë kërkesë ligjore që deputetët të prononcohen për marrëveshjen e tij, por Sunak thotë se “parlamenti do të ketë një votim në kohën e duhur dhe ai votë do të respektohet”. Kjo i jep atij avantazhin e kohës ndaj kundërshtarëve të tij të mundshëm, të cilët përndryshe mund të gjenin një mënyrë për të krijuar një votë në një moment rreziku maksimal dhe për ta detyruar qeverinë të fitojë me mbështetjen e Laburistëve, gjë që do të dëmtonte, ndoshta fatalisht, Sunak.
Kryeministri po rregullon gabimet për të cilat ai si Brexiter është përgjegjës.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Një vepër madhore” në SHBA është një mendim i…
