Pra, Finlanda i është bashkuar Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut (NATO), duke u bërë kështu vendi i 31-të që pranohet në anëtarësim.
Kufiri i përbashkët midis Rusisë dhe vendeve të NATO-s është rritur nga 1,215 në 2,555 kilometra, mbi dyfishin e gjatësisë së mëparshme.
Ky nuk është një lajm i mirë për Putinin. E megjithatë është tërësisht faji i tij.
Aq i vendosur ishte Putini që Ukraina të mos bashkohej me NATO-n, saqë ai përfundimisht e pushtoi atë në “operacionin e tij special ushtarak” që vazhdon edhe sot e kësaj dite. Dhe ne të gjithë e dimë se sa mirë po shkon.
Strategjia e tij doli të ishte katastrofike dhe krejtësisht kundërproduktive. Kjo e ka shtyrë Finlandën t’i bashkohet Aleancës, bashkë me Suedinë.
Nuk është hera e parë që Finlanda përballet me agresionin rus; asaj i është dashur ta përballojë atë si fqinje për shumë shekuj.
Rusia dhe Suedia, në kufirin perëndimor me Finlandën, kanë qenë shpesh në luftë, gjë që shpesh çoi në pushtimin e Finlandës. Ishte zona midis atyre dy vendeve ndërluftuese dhe shpesh e gjente veten si “mbushje në sanduiç”.
Përfundimisht, ajo u bë pjesë e Perandorisë Ruse në 1809 kur vendi u pushtua nga Car Aleksandri I. Ajo arriti të sigurojë pavarësinë e saj në 1918 pas Revolucionit Rus. Ende në kujtesën e gjallë, së fundmi një ushtri ruse prej afro 500,000 burrash sulmoi Finlandën në nëntor 1939, menjëherë pas shpërthimit të Luftës së Dytë Botërore. Finlanda arriti të zmbrapsë fillimisht të gjitha sulmet në atë që u bë e njohur si Lufta e Dimrit, e luftuar në temperatura deri në – 43C. Viktimat ruse ishin rreth 350,000. Përfundimisht, paqja erdhi në maj 1940 me Finlandën e detyruar të lëshonte disa territore.
Pas Luftës, Finlanda u bë një shtet i pavarur neutral dhe dukej si nga lindja ashtu edhe nga perëndimi, ndërsa u përpoq të ruante neutralitetin e saj.
Kur Traktati i Varshavës u shemb dhe Muri i Berlinit ra në vitin 1989, gjërat mund të kishin mbetur kështu nëse Putini nuk do të kishte ardhur në pushtet.
Pavarësisht agjendës së dukshme ekspansioniste të Putinit, Finlanda, ndryshe nga Polonia dhe shtetet baltike, nuk aplikoi menjëherë për t’u bërë anëtare e NATO-s. Por qartësisht, pushtimi rus i Ukrainës në shkurt të vitit të kaluar ishte “pika e kthesës”.
Anëtarësimi në NATO mund të shihet në retrospektivë si arritja më e rëndësishme e Sanna Marin gjatë kohës së saj si kryeministre finlandeze.
Finlanda është në fakt nshumë e mirëpritur në NATO. Për një vend të vogël me një popullsi prej 5.5 milionë banorësh (përafërsisht e njëjtë me atë të Skocisë) dhe një buxhet të mbrojtjes në 2022 prej 5.8 miliardë eurosh, krenohet me forca të armatosura të fuqishme dhe të pajisura mirë.
Edhe finlandezët janë të armatosur mirë. Ushtria e saj ka rreth 240 tanke kryesore luftarake, mbi 1000 automjete të tjera të blinduara luftarake dhe të paktën 900 artileri, që është më shumë se çdo anëtar tjetër evropian i NATO-s. Marina finlandeze ka rreth 250 anije, kryesisht të anijes patrulluese në det të hapur dhe kategorisë së minave, plus anije transporti dhe zbarkimi.
Në ajër, Finlanda shpreson të blejë 64 avionë amerikanë F-35A të gjeneratës së pestë për forcat e saj ajrore dhe do t’i operojë këto në partneritet me forcat ajrore të Norvegjisë dhe Suedisë, duke krijuar kështu një krah të fortë verior në NATO.
Gabimi në strategjinë e Putinit është i dukshëm. Në vend që të kundërshtojë ndikimin në rritje të NATO-s në perëndimin e afërt të Rusisë, ai e ka rritur padashur atë.
Ndërsa edhe Suedia do t’i bashkohet Aleancës, armiku i tij i perceptuar do të jetë jashtëzakonisht i fuqishëm dhe ndikimi i Rusisë do të pakësohet shumë.
Njerëzit tashmë po e quajnë Detin Baltik “Deti i NATO-s”.
Siç kam shkruar më parë, historia e Putinit është si spiun, jo ushtarak, dhe mungesa e të kuptuarit të strategjisë së madhe ushtarake është e qartë për të gjithë.
Nuk do të kalojë shumë kohë, me siguri, derisa paaftësia e tij të bindë një popull të durueshëm rus dhe Byronë Politike se koha e tij ka mbaruar.
Ndërkohë, lufta në Ukrainë vazhdon. Mund të shpresojmë vetëm se mbrojtja e Putinit, ndoshta figurativisht dhe fjalë për fjalë duke njohur praktikat ruse, nuk është shumë larg.
Burimi: Express UK
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
