A po e spiunon Kina Italinë përmes rrjetit diplomatik-konsullor?
Andrea Di Giuseppe pyetjen, deputeti i FDI i zgjedhur në zonën elektorale të Amerikës Qendrore-Veriore, ka nxitur polemika të shumta me këtë pyetje.
Përgjigja ishte disi shqetësuese. Në qendër të gjithë çështjes është roli i kontraktorit: është një rol i parashikuar për ato vende që kanë gjuhë të veçanta, por që shpesh, për shkak të për mungesën e stafit, e gjejnë veten duke mbuluar pozicione mjaft delikate.
E gjithë kjo ndodh sepse “gjatë kohës së Cinquestelle-s në qeveri u bllokuan konkurset kushtuar stafit italian dhe në të njëjtën kohë shpërtheu punësimi i kontraktorëve, që sot zë 35% të totalit të stafit”.
Një numër i madh që bëhet problematik në vende si Kina ku metodat e punësimit imponohen efektivisht nga qeveria. Farnesina na shpjegoi drejtpërdrejt se si funksionon: Qytetarët kinezë punësohen pas përzgjedhjes. Aplikimet më pas i transmetohen zyrtarisht Ambasadës nga një organ specifik kinez.
Kjo sepse legjislacioni vendas kërkon detyrimisht, për të gjitha ambasadat e huaja në Kinë, punësimin përmes Agjencive specifike të Shërbimit, që, për sa i përket procesit të përzgjedhjes dhe marrëdhënies kontraktuale, kryejnë një funksion të ngjashëm me atë të agjencive të përkohshme.
Thelbi, sipas Di Giuseppe, qëndron pikërisht këtu: Këto agjenci shërbimesh kontrollohen nga qeveria kineze, e cila vendos kë të dojë në ato lista. Pse jo, edhe spiunë.
Për më tepër, pas vetëm pesë vitesh shërbim, këta kontraktorë kanë të drejtën e pasaportës dhe nënshtetësisë italiane. Aktualisht janë 122 kontraktorë në shërbim në rrjetin diplomatik-konsullor kinez.