Bombardimi i fundit i komandës së flotës ruse të Detit të Zi është pjesë e një taktike specifike ukrainase, e cila në rastin rus rezulton të jetë shumë efektive: sulme me “prerje koke”. Në fushën ushtarake, goditjet e prerjes së kokës, në terminologjinë e tyre anglo-saksone, kuptohen si sulme ndaj komandës, kontrollit dhe qendrave të komunikimit të armikut, për të parandaluar një reagim të koordinuar të kundërshtarit dhe gjithashtu ndaj personaliteteve kryesore politike të një kombi, veçanërisht nëse synimi është të përmbysin regjimin. Megjithatë, ata gjejnë një aplikim më specifik në fushën e betejës kur, për të njëjtat qëllime të përgjithshme, vihen në shënjestër oficerët e rangut të lartë.
Sulmi i Sevastopolit
Duke iu rikthyer çështjes në fjalë dhe konfliktit në Ukrainë, sulmi i Sevastopolit ishte si rrjedhim një përpjekje për të “prerë kokat” e Flotës së Detit të Zi duke marrë parasysh gjithashtu se një oficer i rangut të lartë, qoftë admiral apo gjeneral, zotëron aftësi që janë të vështira, për tu zëvendësuar nga vartësit e tij dhe madje edhe nga të tjerë me gradë të barabartë nga komandat e tjera. Kjo është e vërtetë për të gjitha ushtritë në përgjithësi, por në veçanti për atë. Sidoqoftë, mbetet për t’u parë nëse, siç raportojnë ukrainasit, komandanti i Flotës së Detit të Zi, Viktor Solokov vdiq vërtet në sulmin në Sevastopol. Ministria e Mbrojtjes e Rusisë publikoi një video të martën në të cilën ai shihej duke marrë pjesë në një video-konferencë me zyrtarë rusë të mbrojtjes, edhe pse nuk dihet nëse ai takim u zhvillua në të vërtetë atë ditë. Më vonë, u publikua një video tjetër, që supozohet se tregonte se Sokolov ishte gjallë, madje ai përgëzonte flotën për arritjet.
Taktikat e Ukrainës
Megjithatë, e sigurt është se ukrainasit e kanë adoptuar këtë taktikë, pikërisht për arsyet e përmendura deri më tani, që nga fillimi i konfliktit duke eliminuar ose duke u përpjekur të eliminojnë oficerët e lartë të ushtrisë ruse. Në kuadrin e përgjithshëm të operacioneve, përpjekja për të “prerë kokat” e flotës së Detit të Zi është pjesë e dëshirës së Shtabit të Përgjithshëm të Kievit për të zbehur sa më shumë kërcënimin që paraqet flota detare ruse, e përdorur nga Moska. Po ashtu është pjesë e strategjisë së Ukrainës për të goditur objektiva të tilla si termocentralet, qendrat hekurudhore dhe terminalet e transportit të grurit. Ky është një shembull i qartë i veprimit asimetrik, pasi dihet se marina ukrainase nuk ka potencialin të përballet me atë ruse “në fushë të hapur”, dhe për këtë arsye mbështeten tek dronët dhe anijet e lundrimit me raketa të përdorura në sulme të përbashkëta që po arrijnë rezultate mbreslënëse.
Pazari sekret
Sulmi ukrainas në bazën detare ruse në Sevastopol, në Krime, do t’i kishte bërë ata që kishin humbur shpresat për fitoren e Kievit, të mendonin përsëri. Megjithatë, duket se merita për sulmin nuk kanë vetëm ukrainasit. Disa informacione tronditëse janë zbuluar nga një lëvizjeje partizane ushtarake ukrainase.Luftëtarët e Ateshit, tatarët e Krimesë që ndihmojnë ukrainasit, zbuluan gjithçka. Ata i thanë “Kyiv Post” se ata arritën të merrnin informacione të ndjeshme nga komandantët e rangut të lartë rusë, të mërzitur nga mospagimi në kohë nga Moska. Rusët, në veçanti, tregonin gjithçka që atë që dinin për flotën dhe merrnin para në këmbim nga Ukraina. Një zëdhënës i lëvizjes partizane Atesh shpjegoi se nuk ishin vetëm vonesat në pagesa që e shtynë ushtrinë e Moskës të tradhtonte autoritetet ruse: “Shpërblimi financiar ishte nxitja vendimtare që i bindi ata të bashkëpunonin me ne”. Pagat e ushtarakëve kanë përfaqësuar gjithmonë një çështje delikate për Rusinë. Prillin e kaluar Moska i rriti pagat e ushtarëve pikërisht për t’i motivuar dhe për t’i bindur ata të vazhdojnë të luftojnë. Problemi, megjithatë, është se tani autoritetet ruse do të kishin probleme me pagesën e tyre. Aktualisht, personeli ushtarak i rangut më të ulët të përfshirë në luftë merr mbi 200,000 rubla në muaj. Dhe inteligjenca britanike thekson se është “më shumë se 2.7 herë paga mesatare në Rusi, që është 72,851 rubla”.
