Nga Michael Oren, The Hill
Presioni mbi Izraelin po rritet për të rënë dakord për një armëpushim në Gaza. Në kryeqytetet dhe kampuset në të gjithë Amerikën dhe në pjesën më të madhe të botës, qindra mijëra po demonstrojnë për ndalimin e menjëhershëm të luftimeve në Gaza.
Fotot e dhimbshme nga zona e betejës, së bashku me viktimat civile në rritje, nxisin më tej kërkesat e protestuesve. Përveç parandalimit të gjakderdhjes së mëtejshme, një armëpushim do të lejonte ndërmjetësimin për të liruar pengjet. Refugjatët palestinezë më pas mund të riatdhesohen dhe procesi i rindërtimit mund të fillojë.
Refuzimi i këtyre argumenteve nuk është i lehtë për izraelitët. Megjithëse përgjegjësia për viktimat civile i takon terroristëve të Hamasit që po përdorin popullsinë e tyre si mburoja njerëzore.
Por për Izraelin, pranimi i një armëpushimi do të thotë fitore për Hamasin. Për Izraelin, një armëpushim do të thotë vdekje.
Kjo është pikërisht arsyeja pse Hamasi e dëshiron një të tillë.
Kjo do t’i fuqizonte ata të rimbushnin arsenalin e tyre të raketave dhe të riparonin çfarëdo dëmi që Izraeli i ka shkaktuar deri tani infrastrukturës së tyre ushtarake. Ashtu si në të kaluarën, pjesa më e madhe e ndihmës ndërkombëtare të kanalizuar në Gaza do të fshihej nga Hamasi për të rritur aftësinë e tij për të vrarë hebrenjtë.
Një armëpushim do të fuqizonte Hamasin të shpallte një triumf dhe të përgatitej për raundin tjetër, edhe më barbar.
Sulmi i 7 tetorit “ishte vetëm hera e parë”, deklaroi udhëheqësi politik i Hamasit, Ghazi Hamad. “Do të ketë një të dytë, një të tretë dhe një të katërt. Ne jemi gati të paguajmë çmimin. Jemi krenarë që po sakrifikojmë dëshmorë.”
Në të kundërt, një armëpushim do të ishte vdekje për Izraelin. Me ringjalljen e Hamasit në kufirin jugor të Izraelit dhe një Hezbollah të guximshëm në veri, qytetet dhe komunitetet e evakuuara nga këto zona nuk do të mund të ktheheshin më kurrë, raporton abcnews.al.
Turizmi dhe investimet e huaja do të zhdukeshin dhe shumë izraelitë do të zgjidhnin t’i rrisnin fëmijët e tyre diku tjetër.
Por së bashku me humbjen e sigurisë të brendshme, Izraeli do të humbiste edhe ndikimin e tij rajonal. Irani mund ti godasë pa u menduar, me besim se çdo përpjekje për të mbrojtur veten do të kufizohej me shpejtësi nga një armëpushim.
Forcat e Mbrojtjes të Izraelit mund të jenë ushtria më e fuqishme në Lindjen e Mesme, por pa legjitimitetin dhe manovrimin për ta përdorur atë, Izraeli është i ekspozuar në mënyrë fatale.
Presidenti Biden e kupton këtë dhe, së bashku me Izraelin, i ka rezistuar presionit në rritje për një armëpushim.
Biden e di se një armëpushim do të thotë jo vetëm humbje për Izraelin, por edhe për Shtetet e Bashkuara që përballen me shumë nga të njëjtat kërcënime iraniane dhe terroriste.
Por, kritikat në rritje të politikës së presidentit brenda partisë së tij, si dhe nga liderët aleatë të Lindjes së Mesme, kërkojnë njëfarë fleksibiliteti. Kjo, beson Biden, mund të arrihet përmes pauzave humanitare të rekomanduara nga Sekretari i Shtetit Anthony Blinken gjatë vizitës së tij të fundit në rajon.
Pauza të tilla, shpjegoi Blinken, do ta ndihmonin Izraelin “të minimizojë viktimat civile duke arritur ende objektivat e tij për gjetjen dhe përfundimin e Hamasit”. Megjithëse Blinken përsëriti kundërshtimin e Amerikës për një armëpushim, propozimi i tij për pauza humanitare u refuzua ende nga Izraeli.
“Izraeli ka refuzuar një armëpushim të përkohshëm që nuk përfshin lirimin e pengjeve tona,” tha në një deklaratë kryeministri Benjamin Netanyahu.
Pozicioni i qeverisë pasqyron atë të shumicës dërrmuese të izraelitëve që e konsiderojnë dhënien e ndihmës për Gazën si dobësim të fuqisë që ata kanë për të siguruar lirinë e pengjeve.
Izraelitët e dinë gjithashtu se, edhe me inspektimet më drakoniane, një pjesë e çdo dërgese ndihme në Gaza do të përvetësohet nga Hamasi dhe se, duke u fshehur mes civilëve të evakuuar, terroristët do të përpiqen të arratisen.
Izraelitët nuk duan të ngadalësojnë vrullin e tyre ose t’i ofrojnë Hamasit ndonjë mundësi për t’u rigrupuar. Pauzat humanitare, nga këndvështrimi i Izraelit, vetëm sa do të forcojnë Hamasin dhe do të na kushtojnë më shumë viktima civile. Megjithatë, çështja nëse Izraeli do të bjerë ose jo dakord për pauzat humanitare ka të ngjarë të bëhet më kritike në ditët në vijim.
Izraelit do t’i duhet gjithnjë e më shumë të mbështetet tek SHBA për të vënë veton ndaj rezolutave të Këshillit të Sigurimit të OKB-së që kërkojnë një ndërprerje të menjëhershme të armiqësive.
Duke shpenzuar municione me një ritëm të jashtëzakonshëm, forcat izraelite së shpejti do të duhet t’i bëjnë thirrje Amerikës për furnizim.
Duke mbështetur pa mëdyshje të drejtën e Izraelit për t’u mbrojtur dhe duke dërguar forca masive detare për të penguar armiqtë e Izraelit dhe për të mbrojtur qiejt e tij, Biden ka fituar ndikim të fortë mbi vendimmarrësit izraelitë.
Nevojitet një formulë kompromisi që do t’i mundësojë Shtëpisë së Bardhë të pretendojë se ndihma po dërgohet vërtet tek palestinezët, ndërsa Izraeli ruan ndikimin e tij mbi Hamasin dhe ndjek planin e tij në fushën e betejës.
Një zgjidhje e tillë mund të jetë kufizimi i rreptë i pauzave, por mund të merren në konsideratë edhe pauza më të shkurtra vetëm për të lejuar palestinezët të evakuohen nga zonat e luftimeve.
Në të gjitha rastet, Izraeli do të kishte aftësinë për të inspektuar ndihmat që shkojnë në Gaza dhe, në masën më të madhe të mundshme, do të sigurohej që asnjëra prej tyre të mos arrijë tek Hamas.
Pavarësisht nëse një kompromis për pauzat humanitare do të arrihet Izraeli dhe Shtetet e Bashkuara duhet të qëndrojnë të bashkuar për të kundërshtuar idenë e një armëpushimi.
Edhe pse e vështirë do të jetë ruajtja e atij fronti ndërsa lufta në Gaza përshkallëzohet, asnjë vend nuk mund të lejojë Hamasin të fitojë dhe as të lejojë që siguria e Izraelit të dëmtohet përgjithmonë dhe ndoshta në mënyrë fatale.
Një armëpushim mund të nënkuptojë fundin e këtij raundi gjakderdhjeje por do të shkaktojë konflikte më të përgjakshme.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Në Gaza po masakrohen të pafajshëm, nuk do ta lëmë me kaq”
A do të zgjerohet lufta në Lindjen e Mesme?
“Vetëvrasja” e Hamasit një hap larg…
