Nëse Ekipi Biden dëshiron një botë me më pak sfida ndaj rendit amerikan, ai duhet të rivendosë respektin për fuqinë, kompetencën dhe vullnetin amerikan.Hapi i parë do të ishte paraqitja e një buxheti serioz të mbrojtjes në Kongres, një projekt që duhet të tregojë vendosmërinë e Amerikës për të mbështetur miqtë tanë dhe për t’i penguar kundërshtarët tanë të dominojnë në rajonet kryesore të botës. Hapi i dytë është vrasja e disa sorrave.
Me Produktin e Brendshëm Bruto për frymë në nivelin 545 dollarë gjatë vitit 2022, Kombet e Bashkuara e renditin Nigerin, një vend pa dalje në det, si një nga pesë vendet më pak të zhvilluara në botë. E megjithatë gjatë fundjavës që kaloi, qeveria e Nigerit iu kundërpërgjigj akuzave amerikane se po negocionte fshehurazi për t’i shitur uranium Iranit, duke i dhënë fund bashkëpunimit ushtarak me SHBA-në.
Ky vendim përbën një fitore tjetër në përpjekjet e Vladimir Putinit për të zgjeruar fuqinë e Rusisë, një nxitje e mirëpritur për Iranin dhe një goditje serioze ndaj planeve të Amerikës për të parandaluar rikthimin e dhunës xhihadiste në një pjesë të Afrikës.
Por është gjithashtu një shenjë më shumë se administrata Biden po e humbet aftësinë e saj për të diktuar ngjarjet ndërkombëtare. Duke e sfiduar presidentin Joe Biden, junta ushtarake e Nigerit po i bashkohet një tendence globale.
Putini i ka ripërtërirë kërcënimet e tij për përdorimin e armëve bërthamore, refuzon të flasë për diplomaci, dhe po lë të kuptohet se ka ambicie edhe më të mëdha, ndërsa po e vazhdon pushtimin e përgjakshëm të Ukrainës. Irani po ndihmon një nga micilitë e mbështetura prej tij që të bllokojë kalimin e anijeve tregtare në Detin e Kuq.
Ndërsa një tjetër po lëshon raketa drejt Izraelit. Koreja e Veriut po i forcon shumë forcat e saj bërthamore dhe konvencionale. Kina po rrit masivisht shpenzimet saj në mbrojtje, teksa vazhdon të zgjerojë avantazhet e saj në të gjithë rajonin e Indo-Paqësorit dhe në Hemisferën Perëndimore.
Nga Haiti në Sudan, kryekomandantët e luftës dhe bosët e bandave kriminale po këmbëngulin të sabotojnë përpjekjet diplomatike amerikane për të rivendosur stabilitetin. Fuqia në rënie e administratës Biden për të penguar kundërshtarët tanë, është problemi më i madh për politikën e jashtme amerikane, për paqen botërore dhe potencialisht edhe për rizgjedhjen e presidentit aktual.
Ashtu si një dordolec që nuk i tremb dhe pengon më zogjtë e uritur që të hanë misrin në arë, edhe Ekipi Biden po e humbet aftësinë e tij për të parandaluar fuqitë armiqësore që të dëmtojnë themelet e rendit botëror të udhëhequr nga Amerika.
Sigurisht, faji nuk është i gjithi i Joe Biden. Politika e jashtme amerikane ka qenë humbëse, të paktën që nga pushtimi i Irakut në vitin 2003. Dhe disa nga faturat për marrëzitë e së kaluarës, Amerikës po i vijnë pikërisht tani.
Nën drejtimin e presidentëve nga të dyja partitë politike, ne nuk e kemi mbajtur dot ritmin e rritjes ushtarake të jashtëzakonshme të Kinës. Po ashtu, jemi përgjegjës përse kemi lejuar degradimin e infrastrukturës industriale që mbështet fuqinë tonë ushtarake.
Vladimir Putin sulmoi Gjeorgjinë në vitin 2008 dhe Ukrainën në vitin 2014. Në të dyja rastet, Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj evropianë nuk arritën të kundërpërgjigjen në një mënyrë efektive. Politika e brendshme amerikane, vazhdon që ta pakësojë ndikimin global të Amerikës.
Mundësia që Donald Trump të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë në vitin 2025 dhe të ndryshojë shumë politika të epokës së Joe Biden, e dëmton besueshmërinë e Ekipit Biden, si në raport me miqtë ashtu edhe me armiqtë.
Dhe sondazhet që tregojnë rritjen e ndjenjës së izolacionizmit në SHBA, kanë nxitur shumë udhëheqës të huaj të besojnë se Amerika është një forcë në rënie sa i përket çështjeve globale. Por nëse erozioni i fuqisë frenuese të Amerikës nuk është i gjithë faji i zotit Biden, fakti është se politikat e tij nuk po e ndalin apo prapësojnë këtë rënie.
Nga tërheqja e kryer në një mënyrë katastrofike nga Afganistani, deri tek vonesa në dërgimin e armëve të përparuara në Ukrainë përballë kërcënimeve të Vladimir Putinit, Shtëpia e Bardhë e Joe Biden po lëviz hap pas hapi duke i mësuar miqtë dhe armiqtë që ta shohin SHBA-në si një fuqi në rënie.
Kërkesa e madhe por e pamjaftueshme e buxhetit të mbrojtjes për vitin 2025, e bërë publike nga administrata javën e kaluar, është një nxitje për armiqtë tanë që të zgjerojnë planet e tyre të luftës. Ekipi Biden po i thotë botës se Amerika po e shkurton buxhetin e mbrojtjes në terma realë, edhe pse kërcënimet e luftës po rriten nga çdo anë.
Në fjalimin e tij më të fundit mbi gjendjen e vendit, presidenti Biden e krahasoi këtë vit me 1941-shin, pra si vitin e një rreziku madhor lirinë në mbarë botën. Në vitin 1941, presidenti i kohës Franklin D. Roosevelt 4-fishoi shpenzimet në mbrojtje.
Ndërkohë asgjë nuk mund të jetë më larg atij niveli sesa plani aktual i Joe Biden. Një buxhet mbrojtjeje në rënie reale, është një nga sinjalet e shumta të tërheqjes nga skena globale që po i tregon botës Shtëpia e Bardhë. Ne ia kemi bërë të qartë Vladimir Putinit, se kërcënimet e tij bërthamore mbi Ukrainën, e dobësojnë vendosmërinë tonë në vend se ta forcojnë atë.
Koreja e Veriut beson se nuk ka asnjë arsye për t’iu frikësuar SHBA-së. Pastaj është Lindja e Mesme. Deti i Kuq është pothuajse i mbyllur për anijet tregtare. Gaza vazhdon të jetë në flakë. Një luftë e re po zien në kufirin verior të Izraelit. Milicitë iraniane po grumbullohen në Irak, ndërsa aleati i Iranit Bashar Al-Assad, po e forcon pozitat e tij në Siri.
Irani po e ndihmon agresionin e Rusisë në Ukrainë, ndërsa po forcon lidhjet me grupet kriminale dhe regjimet diktatoriale në Hemisferën Perëndimore. Ndërsa Kina mendon për pasojat e bllokimit të Tajvanit, ajo po vëzhgon me kujdes se si Ekipi Biden po e trajton Iranin.
Deri më tani, hapat janë anemike dhe nuk po frikësojnë askënd. Zakonisht sorrat grumbullohen aty ku dështojnë të bëjnë punën e tyre dordolecat. Nëse Ekipi Biden dëshiron një botë me më pak sfida ndaj rendit amerikan, ai duhet të rivendosë respektin për fuqinë, kompetencën dhe vullnetin amerikan.
Hapi i parë do të ishte paraqitja e një buxheti serioz të mbrojtjes në Kongres, një projekt që duhet të tregojë vendosmërinë e Amerikës për të mbështetur miqtë tanë dhe për t’i penguar kundërshtarët tanë të dominojnë në rajonet kryesore të botës. Hapi i dytë është vrasja e disa sorrave.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
6 Janari 2025 do të jetë një datë vendimtare për SHBA
