2024 do të jetë me siguri viti vendimtar për fatin e luftës në Ukrainë dhe një armëpushim ndoshta do të arrihet deri në dimër, ndoshta edhe para nëntorit. Forcat ukrainase në frontin tokësor janë tani fort në mbrojtje dhe rezultatet e vetme vijnë nga veprimet e dronëve vetëvrasës detarë që goditën njësitë e flotës ruse të Detit të Zi.Në terren, në fakt, situata e përgjithshme operacionale sugjeron se Rusia ruan “vrullin”. Kjo do të ketë efekte të dëmshme në fuqinë luftarake të Ukrainës duke penguar rotacionin, rifurnizimin dhe rishpërndarjen e trupave, ndërsa konsumon rezervat të cilat ngadalë po pakësohen për shkak të vështirësive të njohura të rekrutimit. Pasi ka hyrë në vitin e tretë të një lufte rrënimi, aftësia e Rusisë për t’u përshtatur dhe për të përdorur rezervat e saj po përmirësohet nga kompleksi ushtarak ukrainas, i cili pa ndihmën perëndimore do të kishte marrë fund brenda pak javësh nga fillimi i konfliktit.
Ndihma e SHBA
Ka shenja se mbështetja perëndimore për Ukrainën, veçanërisht ajo e Shteteve të Bashkuara, është e destinuar të reduktohet në minimum: në veçanti dy lajme që u shfaqën në shtypin amerikan, thuhet se Shtëpia e Bardhë po përgatit një stratgji daljeje nga përfshirja në konflikt. Në orët e para të 13 shkurtit, Senati i SHBA-së votoi për miratimin e ndihmës për Ukrainën (së bashku me ndihmën për Izraelin dhe Tajvanin në vlerë prej 95.3 miliardë dollarësh), por Kryetari i Dhomës nuk humbi kohë për të hedhur poshtë projektligjin. Demokratët e Dhomës së Përfaqësuesve kanë filluar procesin e përpjekjes për të detyruar një votim për paketën e ndihmës, duke iu drejtuar një taktike të rrallë parlamentare që mund t’i lejojë ata të anashkalojnë udhëheqjen republikane, por e ardhmja e këtij kësti të fundit të financimit duket e zymtë.
Krizë për municione
Tani duket se Shtetet e Bashkuara do të prodhojnë rreth 500,000 predha artilerie në vitin 2024, një numër i mirë duke marrë parasysh gjendjen e uzinës industriale amerikane dhe problemet e mungesës së fuqisë punëtore, ndërsa Bashkimi Evropian fillimisht shpresonte të dërgonte 1 milion në baza vjetore, por në thelbi për të cilin po flasim shumë më pak. Evropa përballet me një sërë problemesh, të tilla si mungesa e fuqisë punëtore, kostot e tepruara të energjisë dhe një kulturë vendimmarrëse e drejtuar nga konsensusi, e cila është e ngadaltë në shpërndarjen e burimeve të rëndësishme. Pa harruar se praktika evropiane e vendosjes së porosive të vogla të bëra nga shtetet anëtare individuale rezulton në rezistencën e prodhuesve për të bërë investime të mëdha në linja të reja prodhimi. Për krahasim, vlerësimet e inteligjencës estoneze besojnë se Rusia do të prodhojë 4.5 milionë këtë vit, të mjaftueshme për të mbajtur një shpejtësi prej 12,000 fishekësh në ditë: ukrainasve u duhen të paktën 3,600 vetëm për t’u mbrojtur.
Marrëveshja SHBA-Rusi
Ka edhe një skenar ku parashikohet fundi i mbështetjes së SHBA-së, dhe rrjedhimisht të konfliktit, me ardhjen e një presidenti republikan në Shtëpinë e Bardhë, por ekziston një mundësi tjetër, po aq e mundshme, sipas së cilës Uashingtoni mund të përpiqet të arrijë një kompromis me Rusinë në në vjeshtë, pra para zgjedhjeve presidenciale. Stabiliteti, megjithatë, mund të arrihet me një marrëveshje me Moskën përpara se Rusia të zbatojë planin e saj përfundimtar për të gërryer atë që ka mbetur nga potenciali mbrojtës i Ukrainës. Për më tepër, Kremlini e di se ai moment i veçantë i vitit do të ishte i favorshëm nga pikëpamja politike, veçanërisht ai mes zgjedhjeve dhe inaugurimit të presidentit të ri. Prandaj, në Shtëpinë e Bardhë, ata mund të vendosin të ngrijnë konfliktin përpara vjeshtës për të shpëtuar fytyrën, sepse Rusia nuk do të merrte territore të tjera dhe do t’i jepte mundësinë për të dalë nga konflikti me një gjysmë “fitore”. Mbi të gjitha, duke e bërë këtë, në një periudhë afatmesme ose afatgjatë, SHBA-ja mund të përpiqet të rivendosë marrëdhëniet me Rusinë për ta hequr atë nga “krahët” e Kinës, e cila përfaqëson “sfidën urgjente” të vërtetë për interesat e Uashingtonit.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
