Paqja më shumë sesa konflikti është më e pritshme për marrëdhëniet SHBA-Kinë, të paktën përkohësisht.
Shtetet e Bashkuara dhe Kina pritet të nënshkruajnë një marrëveshje tregtare të mërkurën dhe kanë rënë dakord të rifillojnë dialogun.
Faza e parë la shumë çështje të pazgjidhura, kështu që tensionet midis dy vendeve mund të vazhdojnë.
Por armëpushimi dhe dialogu, sigurisht që janë, alternativat e preferuara, krahasuar me një përshkallëzim të tensioneve dhe armiqësive ekonomike midis dy ekonomive më të mëdha në botë.
Çfarë ka sjellë marrëveshja? Ka sjellë disa ndryshime, por vjen me një çmim të madh për ekonominë amerikane.
Pasojat afatgjata mund të jenë duke favorizuar Kinën.
Së pari, si pjesë e marrëveshjes, Kina ka pranuar të rrisë blerjet e produkteve nga Shtetet e Bashkuara. Kjo në thelb nuk ndikon tek deficit tregtar i Shteteve të Bashkuara me Kinën në një mënyrë të qëndrueshme.
Më e rëndësishmja, Kina ka pranuar të përmirësojë mbrojtjen e të drejtave të pronësisë intelektuale, dhe për të hapur më shumë ekonominë e saj për investime të huaja.
Këto masa mund të ndihmojnë bizneset amerikane dhe të tjera të huaja që janë të interesuar të shesin në tregjet e Kinës, duke investuar atje ose duke përdorur vendin si pjesë të zinxhirëve të tyre global të furnizimit.
Si “shpërblim”, Shtetet e Bashkuara kanë ulur disa tarifa për importet kineze dhe kanë anuluar tarifat shtesë.
Pse Kina bëri këto lëshime? Kjo është një ironi.
Shumë elementë të marrëveshjes do ta bëjnë ekonominë kineze më të fortë. Kina dëshiron të jetë një ekonomi më dinamike, e udhëhequr nga inovacioni, kështu që mbrojtja më e mirë e të drejtave të pronësisë intelektuale do të ndihmojë. Hapja e pjesëve të ekonomisë së saj, të tilla si bankare dhe sigurime, do të nxisë konkurrencën dhe inovacionin, për shembull, në sektorin financiar kinez.
Shumë prej lëshimeve të dukshme janë në fushat ku reformatorët kinezë kanë kohë që kërkojnë të krijojnë ndryshime për të mirën e vendit të tyre.
Kina gjithashtu ka pranuar të mos zhvlerësojë në mënyrë artificiale monedhën e saj, renminbi, për të rritur eksportet e saj. Ky lëshim është ironik në një mënyrë tjetër. Për vite me radhë, Shtetet e Bashkuara i kanë kërkuar Kinës të lejojë që vlera e monedhës së saj të përcaktohet nga forcat e tregut. Tani të dy vendet duket se kanë rënë dakord për ta lejuar këtë të ndodhë, përveçse nëse tregjet dëshirojnë të zvogëlojnë vlerën e renminbi.
Asgjë nuk do të ndryshojë brenda natës, por të paktën disa çështje themelore janë duke ndryshuar.
Fatkeqësisht, e gjitha kjo vjen me një çmim të rëndë për ekonominë amerikane.
Për më tepër, pasiguria që vjen nga tensionet tregtare me Kinën dhe partnerët e tjerë tregtarë ka kontribuar ndoshta në rënien e investimeve të biznesit në Shtetet e Bashkuara.
Marrëveshja me Kinën dhe Marrëveshjen e ratifikuar kohët e fundit Shtetet e Bashkuara-Meksikë-Kanada duhet të ndihmojë në zgjidhjen e kësaj pasigurie.
Por duke pasur parasysh administratën e Trump për politikëbërjen e merkurit, duke dëmtuar sigurinë që bizneset kanë nevojë para se të marrin vendime për investimet e tyre dhe zinxhirët e furnizimit.
Kjo, nga ana tjetër, do të ndikonte negativisht në produktivitetin e punës, punësimin dhe pagat.
Trump dhe ekipi i tij festojnë “fitoren” e tyre ndaj Kinës, por Kina mund të shfaqet si fituese kur pluhuri të zhduket.
Eswar Prasad është profesoreshë në Universitetin Cornell dhe një anëtar në Institucionin Brookings.
Përkthyer dhe përshtatur nga The New York Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Kina po përgatitet për më të keqen”
“Lufta” me Kinën/ Çfarë synon SHBA?
‘Prit dhe shiko’, strategjia e suksesshme e Kinës
