Gjermania, e cila sapo ka marrë përsipër presidencën e rradhës të bllokut, mund të përdorë gjashtë muajt e ardhshëm për të siguruar udhëheqjen për të rritur ndikimin global të Evropës.
Sfidat e menjëhershme ekonomike do të mbizotërojnë takimin e parë të personave të liderëve të BE-së që nga mbyllja, më 17 dhe 18 korrik.
Dhe Berlini ka të drejtë të prioritizojë marrëveshjen për buxhetin e ri shtatë vjeçar të BE-së dhe një plan të rimëkëmbjes pandemike, një detyrë e komplikuar nga përçarjet e brendshme dhe parashikimet e reja që paralajmërojnë një recesion edhe më të thellë sesa pritej në të gjithë bllokun 27-vendesh.
Siç tha Angela Merkel në një intervistë të fundit për Guardian: “Që Evropa të mbijetojë, ekonomia e saj duhet të mbijetojë.”
Por rimëkëmbja e Evropës është e kushtëzuar nga gjendja e ekonomisë globale.
Si bllok ajo duhet të pranojë tërheqjen e SHBA dhe të rrëmbejë mantelin e udhëheqjes globale sepse, duke u zvogëluar ashtu siç është, multilateralizmi nuk ka qenë kurrë aq i nevojshëm.
Evropa tashmë ka fuqinë rregullatore dhe të tregut, si dhe kredencialet shumëpalëshe për çështje në të gjithë botën.
Zyrtarët e BE-së kohët e fundit kanë organizuar dy ngjarje për mbledhjen e fondeve për hulumtimin e vaksinave Covid-19 dhe blloku po përpiqet të forcojë Organizatën e Tregtisë Botërore dhe Organizatën Botërore të Shëndetit, institucionet kryesore multilaterale.
Kjo është një recetë për dështimin.
Për shembull, BE nuk do të jetë në gjendje të sjellë paqen në Lindjen e Mesme, sado që të përpiqet.
Merkel do të duhet të jetë selektive në vendimin se kur, ku dhe si vepron BE-ja, brenda dhe jashtë vendit.
Hapi i parë është që Berlini dhe Brukseli të heqin dorë nga varësia e tyre nga SHBA.
Diskutimet e BE-së mbi parimin e “autonomisë strategjike” janë një hap në drejtimin e duhur.
Së dyti, ndërsa përqendrimi i BE-së është pa interes në marrëdhëniet e paqëndrueshme me Kinën, qëndrimi i saj global varet edhe nga përmirësimi i marrëdhënieve me gjigantët e tjerë ekonomikë aziatikë, përfshirë Japoninë, Indinë dhe Indonezinë.
Së treti, Evropa duhet të rimendojë marrëdhëniet e saj të vjetëruara me Afrikën, të mësojë nga gabimet e së kaluarës dhe më në fund të heqë dorë nga pikëpamjet e modës së vjetër eurocentrike dhe paternaliste të Afrikës si një partner i ri që ka nevojë për udhëzimin e Evropës.
Së katërti, reputacioni i BE-së, veçanërisht si një mbrojtës i të drejtave të njeriut, është i dëmtuar nga përgjigjet e tij të dobëta për migracionin dhe populizmin.
Ursula von der Leyen, presidentja e komisionit të BE-së, ka thënë se ajo dëshiron një “fillim të ri” përmes një pakti të ri migracioni, por që tani është shtyrë deri në vjeshtë, pasi zyrtarët kërkojnë të fitojnë drejtuesit e recalcitantëve siç është Viktor Orbán i Hungarisë.
Në fund të fundit, BE-ja duhet të tregojë cilësitë e saj unike të udhëheqjes për një botë të ndryshuar dhe në ndryshim.
Covid-19 ka demonstruar dobësinë e njerëzve të fortë dhe populistëve. Sfidat komplekse nuk mund të trajtohen nga mbështetja në një polic të vetëm global, por kërkojnë veprime nga një konstelacion në ndryshim i aktorëve shtetëror dhe joshtetëror që punojnë në formate të ndryshme dhe në periudha të ndryshme.
Berlini mund t’i drejtojë partnerët e saj në BE që të ndalojnë të shikojnë pasqyrën prapa dhe të kërkojnë një të ardhme më interesante.
Shada Islam është një komentuese me bazë në Bruksel për çështjet e BE-së. Ajo drejton projektin New Horizons, një kompani strategjie, analize dhe këshilluese.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Tragjedia’ e Angela Merkel
‘Pasardhësi i Merkelit’, mik i Rusisë dhe Kinës?
“Fjala e fundit thuhet këtu”, BE kundër Gjermanisë?
