Si duket bota pa udhëheqjen e SHBA? Këtë muaj, përgjigjen mund ta gjejmë në Afrikë, ku dy aleatët e SHBA-së janë kundër njëri-tjetrit.
Në Libi, një luftë me karakter shumëkombësh ka nisur për kontrollin e vendit dhe rezervat e pasura të naftës, nëntë vjet pasi Shtetet e Bashkuara drejtuan një fushatë për të rrëzuar ish-diktatorin Moammar Gaddafi.
Pas një fraksioni Libian qëndrojnë Turqia, Katari dhe Italia; tjetra mbështetet nga Rusia, Egjipti, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Franca.
Në muajt e fundit, mijëra mercenarë nga Siria, Sudani dhe Rusia janë bashkuar në luftime.
Rusia ka dërguar avionë luftarak, Turqia ka vendosur drone, dhe Egjipti po shkon drejt shpërndarjes së trupave.
Administrata Trump ka mbajtur një qëndrim paksa të paqartë.
Departamenti i Shtetit ka mbështetur qeverinë e njohur nga Tripoli, ndërsa Presidenti Trump vitin e kaluar miratoi kryekomandantin Khalifa Hifter, i cili komandon forcat që kontrollojnë pjesën lindore të vendit.
Zyrtarët e SHBA tani thonë se politika e Uashingtonit është “neutralitet aktiv”. “Para së gjithash, ky është një problem evropian,” tha një zyrtar i lartë i Departamentit të Shtetit për The Post.
Ndërkohë, tensionet po rriten midis Egjiptit, Sudanit dhe Etiopisë mbi një digë masive që kjo e fundit po ndërton në lumin Nil Blu.
Etiopia ka thënë se do të fillojë mbushjen e rezervuarit të madh të digës këtë muaj për kundërshtimet egjiptiane.
Përpjekja e administratës Trump për të ndërmjetësuar një marrëveshje midis vendeve; shkaktoi “konfuzion dhe përçarje” në politikën e SHBA. Bashkimi Afrikan tani po ndërmjetëson bisedimet dhe këtë javë përparim.
Shteteve të Bashkuara nuk i mungon asnjë levë: Etiopia dhe Egjipti janë të dy aleatë të SHBA-ve. Aleatët e NATO-s janë në të dy anët e luftës libiane.
Paqëndrueshmëria e SHBA ka qenë një fat i mirë për dy autokratët, Rexhep Tajip Erdogan të Turqisë dhe Vladimir Putin të Rusisë, të cilët kanë ndërhyrë në Libi në mënyrë agresive.
Humbësi i madh në Libi dhe në pendë duket se është sundimtari egjiptian Abdel Fatah al-Sissi, të cilin Trump e ka quajtur “diktatori im i preferuar”.
Të hënën, zoti Sissi u përpoq përsëri, duke kërkuar ndihmë për dy krizat.
Një media egjiptiane thoshte se Trump “shprehu mirëkuptimin e tij për shqetësimet e Egjiptit”.
Por superfuqia amerikane që dikur do të kishte qenë e zënë me zgjidhje ndërmjetësimi sot nuk është askund.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Washington Post/ Konica.al