Kur një laborator gjerman konfirmoi se disidenti rus Alexei Navalny ishte helmuar nga një substancë nga familja noviçok e agjentëve nervorë të epokës Sovjetike, u shënua një përkeqësim i mëtejshëm në marrëdhëniet midis kancelares gjermane Angela Merkel dhe presidentit rus Vladimir Putin.
Deri kohët e fundit Merkel kishte përkthyer kërkesat e Evropës ndaj Putinit dhe ia kishte transmetuar mendimet e tij Evropës. Rusia është fqinji i afërt i Gjermanisë dhe luajti një rol të rëndësishëm në ribashkimin e saj. Merkel u rrit në ish-Gjermaninë Lindore, është një folëse e rrjedhshme e rusishtes dhe e di fare mire konceptin e Rusisë për vendin e saj në botë.
Ajo ndërmjetësoi marrëveshje midis Lindjes dhe Perëndimit dhe dukej se kishte një durim të pafund.
Sidoqoftë, edhe Merkel u acarua gjithnjë e më shumë me sulmet e Rusisë në Bundestag në 2015 dhe vrasjen e një rebeli Çeçen në Berlin vitin e kaluar.
Rasti Navalny mund të jetë kashta që i thyen shpinën deves.
Rusia ka qenë historikisht një furnizues i rëndësishëm i energjisë në Evropë dhe një pjesë shumë e rëndësishme e tij është projekti Nord Stream nga Rusia në Gjermani nën Detin Baltik. Nord Stream 1 ka një kapacitet prej 55 miliardë metra kub gaz; Nord Stream 2 do të dyfishojë atë, megjithëse 160 km tubacion në ujërat daneze është i paplotë për shkak të sanksioneve të SHBA-së ndaj çdo kompanie që punon për të.
BE ka dënuar helmimin e Navalny dhe ka kërkuar një hetim me bashkëpunim të plotë rus dhe po mendon të vendosë sanksione. Sekretari i përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg kërkoi një hetim të udhëhequr nga Organizata për Ndalimin e Armëve Kimike, gjithashtu me bashkëpunim të plotë rus. Moska mohon çdo përfshirje në helmim.
Kur Navalny u sëmur në Siberi dhe u transferua në spitalin Berlin Charite për trajtim, Merkel fillimisht këmbënguli që çdo masë lidhur me çështjen të ndaheshin nga çështjet ekonomike dhe të biznesit në lidhje me Nord Stream 2.
Që atëherë ajo është bërë gjithnjë e më e zhurmshme për dënimin e Rusisë, dhe gjithnjë e më e heshtur për tubacion.
Reagimet e politikanëve Gjermanisë ndryshojnë. Bashkë-drejtuesja e të Gjelbërve Katrin Goering-Eckhardt, kreu i Liberal Demokratëve Christian Lindner dhe pretendenti i lidershipit të Kristian Demokratëve (CDU) Friedrich Merz kërkojnë që projekti të anulohet ose të pezullohet.
Kryeministri i Nordrhein-Westfalen Armin Laschet, një tjetër kandidat për udhëheqjen e CDU, dëshiron ta mbajë politikën të ndarë nga biznesi, ashtu si Markus Soeder, i cili drejton partinë motër bavareze të CDU-së, Socialistët e Krishterë. E djathta AfD vuri në dyshim përdorimin e një laboratori gjerman në vend të një laboratori në Zvicrën neutrale.
Kështu, helmimi Navalny ka ilustruar vështirësinë në ndarjen e biznesit nga politika dhe interesat gjeopolitike.
Nord Stream ka qenë gjithmonë projekt i shumëdiskutuar, sepse tubacionet anashkalojnë Ukrainën për të sjellë gaz në Gjermani dhe në pjesën tjetër të Evropës.
Asgjë nuk e ilustron më mirë marrëdhënien strategjike midis Rusisë dhe Gjermanisë sesa që një ish-kancelar, Gerhard Schroeder, ulet në bordin e Gazprom.
Nga një perspektivë gjeopolitike Ukraina ndihet e anashkaluar. Polonia dhe shtetet baltike janë gjithashtu skeptike ndaj Nord Stream. Polonia gjithashtu shikon me zili pozicionin strategjik të Gjermanise; më shumë do ta mbante atë pozitë vetë.
Merkel do të duhet të qartësohet për Nord Stream 2; të drejtat e njeriut, diplomacia, pozicioni i Gjermanisë në BE, siguria e energjisë dhe interesat kryesore të biznesit janë në rrezik.
Cornelia Meyer është një këshilltare biznesi, makro-ekonomiste dhe eksperte e energjisë./ konica.al