Në BE, kryeministrat ndonjëherë trajtohen si nxënës të shkollës.
Në një frazë të preferuar, zyrtarët e rreptë deklarojnë se qeveritë kombëtare duhet “të bëjnë detyrat e shtëpisë”.
Nëse Brukseli është një klasë, atëherë Greqia është bërë një rast i vështirë.
Trajtimi i saj i pandemisë është vlerësuar. Planet e saj për të shpenzuar një pjesë prej 31 miliardë eurosh të tenxhereve të rimëkëmbjes prej 750 miliardë eurosh të BE morën një yll nga zyrtarët e BE.
Idetë greke si një çertifikatë e zakonshme covid-19 u huazuan në një nivel evropian.
Pas një dekade , është një ndryshim i madh.
Syriza, partia e majtë që drejtoi vendin nga 2015 në 2019, ishte rebelja e klasës.
Në të kundërt, qeveria e Kyriakos Mitsotakis, kryeministri i qetë i qendrës së djathtë që nga viti 2019, është kafsha shtëpiake e një mësuesi.
Pjesërisht, ndryshimi i reputacionit është çështje e politikës.
Në botën teknokratike të politikës së BE, Mitsotakis përshtatet mirë.
Ai flet anglisht, frëngjisht, gjermanisht. Ai e vesh uniformën e shkollës. Udhëheqësit e Demokracisë së Re e shohin punën e tyre duke i dhënë fund një epoke të errët.
Ata janë duke arritur një farë suksesi.
Mësuesi shqetësohet për fëmijët e tjerë në klasë.
Kushtet e tmerrshme për migrantët në ishujt grekë duhet të jenë një e metë në të dhënat e qeverisë, së bashku me raportet e “kthimeve mbrapa”, kur azilkërkuesit detyrohen në mënyrë të paligjshme të kthehen në territorin nga vijnë.
Por dhoma e stafit në Bruksel duket e kënaqur.
Në mendjet e politikanëve evropianë, rregullat e kthimit mbrapa janë krijuar për të ndaluar refugjatët që të priten nga rojet e kufirit, jo për të ndaluar anijet e anijeve që të tërhiqen përsëri në bregdetin turk.
Me të njëjtën logjikë brutale, kushtet e mjerueshme në ishujt grekë i pengojnë të tjerët të vijnë.
Ursula von der Leyen, presidentja e Komisionit Evropian, e ka quajtur Greqinë si mburojën e Evropës.
Fluksi i njerëzve është ndalur. Përtej kësaj, udhëheqësit evropianë kanë pak pyetje.
Ajo që ndodh jashtë portave të shkollës nuk përbën shqetësim për BE.
Atje ku Greqia gabon, është në zona jashtë fushës së BE.
Bashkëqeveritë ishin të lumtur të fusnin hundët në punët Greke gjatë programit të shpëtimit.
Në kohë normale, megjithatë, ata do të bëjnë gjithçka për të shmangur kritikimin e punëve të brendshme të një vendi tjetër anëtar.
BE-ja mund të jetë një mësuese neglizhente në disa çështje.
Kur bëhet fjalë për lirinë e medias, Greqia renditet e katërta nga poshtë në BE, sipas një indeksi nga Reporterët pa Kufij. Vetëm Malta, ku vrasja e një gazetari rrëzoi qeverinë e mëparshme; Hungaria e Viktor Orban; dhe Bullgaria, ndoshta vendi më i korruptuar në BE, renditen nën Greqinë.
Greqia nuk është aq e keqe sa disa
Një qeveri që shkon me rrjedhën politikisht, kryen reforma pa ankesë dhe bën punën e ndyrë të bllokut për migracionin do të jetë gjithmonë e mirëseardhur.
Të metat e saj mund të injorohen.
Me gjithë fjalimet e saj për vlerat, BE-ja është një krijesë politike, jo një moral. Qeveritë që përpiqen të rishikojnë BE-në, siç bëri Syriza, avullojnë. Ata që e pranojnë BE-në ashtu siç është, si Demokracia e Re, mund të vazhdojnë me punët e tyre pa shqetësime.
Dorëzoni detyrat e shtëpisë në kohë dhe askush nuk shqetësohet.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të lindë Europa kontinentale më 2020?
A e ka zgjidhur Evropa çështjen e emigracionit?
45 minuta takim/ Çfarë folën Erdogan dhe Dendias
