MENU
klinika

Bij gjigantësh të maleve...

Poeti bullgar, Barleti dhe Heroi. Më legjendari!

24.04.2022 - 10:25

        Heroit mitik të shqiptarëve, strategut dhe luftëtarit të krishterimit në Evropë, Gjergj Kastriotit Skënderbeut, pa reshtur i janë thurur aq shumë vargje, saç ishte e lavdishme jeta e tij.  

Mes tyre është poeti bullgar, i lindur në Ohër, Grigor Përliçev ( 1830-1893). Mësimet e para, ai do t’i merrte në shkollën greke, në vendlindje.


Përliçev iu kushtua gjuhës shqipe.  Punoi si mësues i greqishtes, në qytete të ndryshme të Maqedonisë e më pas, në Tiranë, ku u njoh nga afër me historinë e popullit shqiptar dhe mësoi gjuhën shqipe. Kësisoj, njohu historinë e Shqipërisë, luftrave të popullit shqiptar nën udhëheqjen e heroit Skënderbe.

Kjo e frymëzoi të shkruajë në greqisht, poemën “Skënderbeu” (1861), që mbeti dorëshkrim. Aty i këndon heroizmit të luftëtarëve shqiptarë dhe prijësit të tyre, Skënderbeu, i cili jepet edhe si mbrojtësi i popujve të tjerë të Evropës.

Poema e Përliçevit është e frymëzuar nga vepra e Barletit. Aty tregon të mëdhenj edhe strategun, dhe ushtarin. Këta të fundit, ai i quan bij gjigantësh. Vepra përshkohet nga ide të fuqishme çlirimtare dhe demokratike.

Valle hyjnore ngritur kanë burra
heronj, në mendjen time
Skënderbeut,
stuhi e gjëmë, dua t’i këndoj,

në krye luftëtarësh kryetrima,
që osmanllinj dërmoi miriada.
Ashtu si një tufan që vjen nga jugu,
përkul pemët e vogla të një kopshti

edhe si kallamishte i shkul nga rrënja
pemët e moçme-edhe Skënderbeu
vërsulej duke korrur majtas djathtas

ara që ngelin prapa, o nga pesha
e mishit që pengon këmbët e,
shkathta,
o ng’ ajo frik’ e madhe që ngrin

gjakun,
o nga një jet’ e butë reehatie.
Siç digjet një qytet i madh nga
zjarri,

që flakëron veriu i furishëm
dhe burrat qajn’ e pleqtë ulërijnë,
ndihet vajtimi i çjerrë i fëmijëve
dhe gratë leshlëshuar bredhin

udhëve
duke përplasur duart-ulërinin
dhe turqit, duke ikur djersëmbytur;
dhe mjaft prej tyre, duke dhënë,

shpirt,
i përqafonin shokët që largoheshin
e qanin për fëmijët e për gratë,

duke kërkuar vdekjen sa më parë.

Në çast iu kënaq zemra
Skënderbeut,
ashtu siç e kënaq shiu që bie
arën që përcëllon flaka e diellit.

Një dhuratë e kinemasë tonë nostalgjike për të gjithë brezat

Restaurohet filmi “Kthimi i Ushtrisë së Vdekur”

Çfarë u diskutua gjatë takimit në Tiranë më 1989-ën

Refuzimi që Nexhmije Hoxha i bëri Nënë Terezës për një shtëpi bamirësie!

Në 40-të vjetorin e filmit “Proka”

Mbrëmje kinematografike me regjisorin Isa Qosja

"Kur jeni zënë për herë të fundit me gruan?"

Përgjigjet plot humor që jepte Dritëroi për Sadijen