Nga Frrok Çupi
Kryengritja kundër Amerikës ka nxjerrë ‘krahë’ me kohë edhe pse nuk po ngrihet dot mbi tokë. Dy aeroplanë të sulmeve strategjike Amerikane B-52 nuk fluturuan pardje qiejve të Tiranës enkas për të qenë mbi kryengritësit, sigurisht që jo. Fluturimi na u bë sikur hodhi parashuta plot me pyetje, e kundërta e asaj që ndodhi aty nga vitet ’45 a ’50 kur aeroplanët e vegjël të UNRA hidhnin këtyre zonave e në gjithë territoret ‘socialiste’ ndihma të dorës së fundit, deri edhe gjilpëra për të qepur.
Po çfarë po ndodh përsëri, pas shtatëdhjetë vjetësh, në zonat ‘e gjilpërave’ post komuniste? A do të sulmojë Rusia- njëra nga ndërluftueset e Luftës së Dytë, mbi rajonet këndej Ukrainës? Këtu përgjigja është ndarë në dy ose në tre pjesë: Pjesa maxhoritare që e shikon si një mundësi, si mundësi më shumë si përgjegjësi se sa si ‘ luftën te dera’. Pjesa e dytë, ku hyjnë edhe kryengritësit kundër Amerikës, nuk mund të thuash se ‘ e presin me gëzimin më të madh’, por që ‘edhe po ndodhi, keq nuk na bëhet’.
Dhe pjesa e tretë e cila ndahet në pjesëza shumë të vogla, dikush është pervers e ka qejf të shikojë luftë, dikush që ‘ as ia ndjen’, dikush që mendon se në një luftë del më i fituar për vete me pulat në fshat, dhe disa që sulmojnë Amerikën pse ‘ po na thua fjalë si Enveri, për të na shpëlarë trutë’. Fuqitë perëndimore nuk e kanë mohuar mundësinë e një sulmi rus mbi zonën ‘ përtej Ukrainës’, dhe në këtë rast rajoni ynë ku jetojmë edhe ne shqiptarët, është nga synimet e para. Britania e Madhe, teksa qeveria u përgjigjej qytetarëve, ka lënë të nënkuptohet se ‘duhet të bëhemi gati’ për luftë.
Çfarë do të bëjë fronti anti-amerikan shqiptar, nëse ndodh sulmi?
Fakti që kryesues të ‘Frontit’ nxituan të përshëndesin dy aeroplanët amerikanë B-52 ende pa prekur qiellin shqiptar, më krijon ndjesinë se këta ndjejnë panik dhe përmes panikut do të mund ndërtojnë ndonjë skemë trazirash. Edhe këtu gjërat ngjasojnë përsëri me periudhën e hershme të avionëve të UNRA-s. Këta të Frontit antiamerikan tani ngjajnë me ‘të prekurit’ në periudhën e komunizmit dhe shpejtojnë të radhiten me palën që në fakt nuk e duan.
Nuk di se dikush e perceptoi çfarë bëri Sali Berisha menjëherë pas largimit të dy avionëve? Ai mori rrugën drejt Bulqizës, në një teqe, dhe bëri ritet e faljes si secili praktikant i fshatit. Prej 30 e ca vjetësh njihen lidhjet e Berishës me botën Islamike (sidomos Bahrein, Malayzi), dihej edhe se ai falej tre herë në ditë; por kurrë nuk u pa në publik duke kryer rite fetare si praktikanti i fshatit. Për më tepër, Sali Berisha është mysliman i sekti suni, jo shiit, por u fal në teqenë e bektashinjve.
Disa thanë se ‘e tërhoqi për hunde Ilir Meta drejt domenit të Novruzit’. Nuk e besoj kaq thjesht. Si Meta dhe Berisha kanë lidhje të ngushta me Iranin; falja në tempullin suni ishte një sinjal drejtuar Teheranit se ‘B-52 kaloi’ pa efekt. Edhe sulmi i Berishës kundër Beogradit, që nga teqeja, (gjë që nuk ka sens), mban peshën e përpjekës për t’u shkëputur formalisht nga historia si bashkëpunëtor i Beogradit dhe spiun i Sigurimit. Në Teheran, të dy ish-presidentët ka të thëna se kanë depozituar shuma të mëdha parash.
Po përqendrimi i menjëhershëm i ‘kompanisë së spiunëve’ të jashtëm e të brendshëm në një të vetme, pse ndodhi papritur? Apo nuk është i papritur? Bash në kohën kur Ilir Meta, sa pa dalë nga kuvlia e presidentit, u shfaq në tavën e spiunëve të Sigurimit të Shtetit, një grup spiunësh rus u shfaq në dyert e vjetra të uzinave të armatimit në Shqipëri. Kur uzinat nxirrnin tym të bardhë në rrethinat e Skraparit, Iliri ishte në shërbim të Sigurimit të Shtetit. Kush vallë më mirë se një spiun i kohës ka mbajtur shënime dhe memorie mbi ‘veglat’ e uzinës, mbi fishekët, mbi barutin, mbi tualetet, etj?
A ka një lidhje mes spiunëve që erdhën nga jashtë (Rusi) dhe spiunëve të kultivuar këtu?
Lidhja mund të provohet më mirë vetëm në pikën fundore të saj: Ilir Meta u çmend dhe kërcënoi kryeministrin e vendit e bashkë me të Amerikën, se do t’u bënte gjëmën… (nuk i shkruaj dot ato fjalë). Edhe Berisha kërcënoi se ‘ guxoni po ua mbajti’. Kërcënimet u lëshuan si ‘trimëri’ para spiunëve nga jashtë, si për t’u thënë “ mos kini frikë se jemi ende të fortë’.
New York Times shkruan se agjencia ruse e spiunazhit, FSB, ka nisur spiunë, ka shpenzuar dekada duke spiunuar Ukrainën, duke u përpjekur të kooptojë institucione, duke paguar zyrtarët e lartë dhe duke u përpjekur të ndalë çdo lëvizje drejt Perëndimit. Megjithatë nuk ia doli. Duke zbuluar spiunë, kësaj here më duket se më shumë po zbulohen muret e vjetra të uzinave që nuk prodhojnë më armë, veçse marrin frymë për të qenë mbi tokë. Kjo po ndodh me kryengritjen këtu poshtë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Frrok Çupi: Berisha-Meta peticion për të larguar ambasadën e SHBA-së
