Kur Amerika dhe Britania sulmuan Houthi-t, një grup rebel i mbështetur nga Irani që kontrollon pjesën më të madhe të Jemenit, të enjten mbrëma, ata e bënë këtë për të parandaluar sulme të mëtejshme Houthi mbi anijet në Detin e Kuq.
Përveç kësaj, dhe jo më pak e rëndësishme, për ta ishte e rëndësishme që ky sulm të mos çonte në një përshkallëzim të dhunës në Lindjen e Mesme, shkruan “The Telegraph”.
Ndërsa Huthi dhe milicitë e tjera të mbështetura nga Irani do të duan t’i përgjigjen sulmeve britaniko-amerikane, një përshkallëzim i madh i dhunës nuk ka gjasa sepse Irani, i cili u thotë të gjithëve se çfarë të bëjnë, nuk dëshiron të përfshihet në konflikt të drejtpërdrejtë me Perëndimin.
Irani do të veprojë në mënyrë të ngjashme pas sulmeve britaniko-amerikane ndaj Houthis në Jemen. Përse tjetër do të reagonte kaq butësisht ndaj tyre?
Zyrtarët iranianë më vonë thanë vetëm se ata përfaqësonin një “shkelje të sovranitetit dhe integritetit territorial të Jemenit”.
Ata nuk përmendën as përgjigjen ushtarake. Kështu do të jetë derisa Teherani të dëshirojë të hapë një front të ri, të urdhërojë ose të kryejë një sulm ndaj anijeve që lundrojnë përmes Ngushticës së Hormuzit, një rrugë e rëndësishme detare përmes së cilës transportohen furnizimet e botës me energji.
Në fillim të kësaj jave, forcat iraniane kapën një cisternë në Gjirin e Omanit.
Uashingtoni e karakterizoi masën si “të paligjshme”. Çdo përpjekje e tillë e mëtejshme nga Irani për të minuar sigurinë e Ngushticës së Hormuzit mund të çojë në një konflikt të drejtpërdrejtë midis Uashingtonit dhe Teheranit, një konflikt që Irani deri më tani nuk e ka dashur dhe e ka shmangur.