Me fillimin e luftës në Ukrainë, shumë vende perëndimore, veçanërisht Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Europian, konfiskuan shumë nga asetet e Rusisë, si një mënyrë ndëshkimi.
Logjikisht, kjo u bë si një manifestim zemërimi apo edhe hakmarrjeje ndaj agresionit të Kremlinit nga vendet demokratike të Perëndimit. Duket se me këtë qëllim deri më tani janë sekuestruar asete ruse në vlerën e rreth 300 miliardë dollarëve.
Shumë sot pretendojnë se arsyeja e shëndoshë dikton që asetet e sekuestruara duhet të përdoren për rindërtimin e Ukrainës.
E gjithë kjo, natyrisht, kërkon mendime dhe një sërë konsideratash serioze.
Kur bëhet fjalë për funksionimin e brendshëm të shoqërive perëndimore, ekziston një çështje serioze e besimit në funksionimin e të ashtuquajturës ekonomi e lirë. Depozitat në banka kanë konceptin e sigurisë dhe mbrojtjes nga çdo vendim politik i qeverisë. Konfiskimi në vetvete përbën një anomali të punës së brendshme të një shoqërie liberale.
Shumë më problematik është diskutimi për përdorimin e mundshëm të këtyre aseteve në dobi të Ukrainës.Sepse do të shkaktojë përçarje të madhe në funksionimin e rregullt të sistemit bankar të vendeve perëndimore, duke tronditur besimin e shumë njerëzve për sigurinë.
Nuk është e sigurt saktësisht se ku mund të çojë një lëkundje e tillë besimi. Sidomos nëse merret parasysh se shumë nga pasuritë e sekuestruara nuk i përkasin vetëm shtetit zyrtar rus, por edhe privatëve rusë me depozita në vendet perëndimore. Mungesa relative e besimit mund të shkaktojë probleme serioze afatgjata.
Një çështje tjetër po aq serioze ka të bëjë me miratimin e masave luftarake nga vendet që nuk janë zyrtarisht të përfshira në konflikt, pavarësisht nëse ato dënojnë veprimet e njërit prej palëve ndërluftuese.
Konfiskimi i pasurisë është një akt shumë agresiv. Dhe disponimi i tyre në favor të njërit prej palëve ndërluftuese mund të jetë.
Si mund të mos merrni pjesë drejtpërdrejt në një konflikt dhe në të njëjtën kohë të konfiskoni asetet e një vendi dhe t’ia jepni një vendi tjetër?
Një gjë është nëse është shpallur lufta dhe diçka krejtësisht tjetër është të dënosh, si agresor, një ndër palët luftuese. Sekuestrimi i pasurisë merr kuptimin e një përfshirje të drejtpërdrejtë në luftë. Me pasoja aktualisht të panjohura.
Ndarja e shumave të disponueshme për ndihmën p.sh. e Ukrainës nuk është e sigurt nëse ka një dimension bamirësie.
Mund të flitet lehtësisht për vjedhje të pronës me komplikime të mundshme serioze në të ardhmen.