Gjeorgjia po përballet me ditë fatale. Presidentja Salome Zourabišvili nuk i njeh zgjedhjet dhe bën thirrje për protesta. Gjeorgjia, edhe një herë, tradicionalisht, pas zgjedhjeve të tjera, e gjeti veten në prag të konfliktit. Të shtunën, më 26 tetor, u mbajtën zgjedhjet parlamentare, në të cilat, të paktën sipas raportit të Komisionit Zgjedhor, fitoi partia në pushtet “Ëndrra Gjeorgjiane” e manjatit kontrovers Bidzin Ivanišvili. Partia, e cila quhet anti-evropiane dhe pro-ruse, miratoi disa ligje të diskutueshme në prag të zgjedhjeve, si ai që ka Rusia për “agjentët e huaj” dhe ato që ndërlikojnë më tej të drejtat e komunitetit LGBTIQ+, duke e quajtur kështu në pikëpyetje perspektiva evropiane dhe aktualisht Gjeorgjia është “në pritje”. Kujtojmë se Gjeorgjia mori statusin e kandidatit për në BE, por për shkak të këtyre ligjeve nuk u hapën negociatat me të, si me Ukrainën dhe Moldavinë.
Kriza politike
Presidentja pro-evropiane e Gjeorgjisë, Salome Zurabišvili, gjithashtu doli në anën e opozitës pro-evropiane dhe i bën thirrje popullatës të mos bindet. Prandaj, shumë analistë kanë frikë se çështja mund të dalë jashtë kontrollit dhe se Gjeorgjia, siç ka bërë disa herë që nga fitimi i pavarësisë në fillim të viteve 1990, mund të zhytet në krizë politike dhe dhunë. Gjegjësisht, si presidenti Zurabišvili ashtu edhe kryetarja e Lëvizjes Kombëtare në opozitë, Tina Bokučava, besojnë se duke rënë dakord për këtë lloj fitoreje të kontestuar zgjedhore nga forcat proruse, Gjeorgjia do të zhytet plotësisht në krahët e Moskës dhe shanset dhe perspektivat evropiane të Gjeorgjisë. Ata besojnë se momenti i tanishëm është ai fati, i cili do të përcaktojë të ardhmen e Gjeorgjisë.
Vendimi fatal
Situata është e tensionuar dhe Gjeorgjia po përballet sërish me një vendim fatal. Sido që të jetë, një krizë e re e rëndë politike dhe një përplasje e dy koncepteve dhe ideologjive të papajtueshme është në horizont. Është interesante se edhe para shpalljes së rezultateve përfundimtare të votimit, i pari që uroi kryeministrin Irakli Kobahidze për fitoren e tij në zgjedhje ishte kryeministri hungarez Viktor Orbán . “Populli gjeorgjian e di se çfarë është më e mira për të,” shkroi Orbán në mesazhin e tij dhe pas tij, presidenti i Azerbajxhanit Ilhan Aliyev dërgoi gjithashtu një mesazh mbështetjeje për ëndrrën gjeorgjiane. Brukseli nuk tha shumë, megjithëse diplomati i tij i parë, Joseph Borrell, shprehu shqetësimin për informacionet rreth parregullsive zgjedhore dhe i bëri thirrje komisionit zgjedhor atje që t’i marrë parasysh vërejtjet sa më shpejt të jetë e mundur.
“Bota ruse”
Në fakt, në Tbilisi po luhet një betejë vendimtare, e cila ka në rrezik nga njëra anë aksesin e mundshëm të Gjeorgjisë në kampin perëndimor dhe nga ana tjetër kthimin në sferën e ndikimit të Rusisë. Beteja që është pjesë e një fronti shumë më të gjerë, në atë që në Moskë e quajnë “të afërt jashtë vendit”, pra në vendet ish-sovjetike që u bënë të pavarura pas rënies së BRSS në 1991, por edhe ato që deri në vitin 1989 kishin qenë pjesë. , përkundër vetvetes, të perandorisë staliniste. Vladimir Putin dëshiron të ringjallë këtë perandori dhe për secilin vend që ka synuar ai përdor një strategji të ndryshme. Kështu në Bjellorusi u përdor një grusht shteti në vitin 2020 në mbështetje të diktatorit vasal të Moskës Aleksandar Lukashenko; në Ukrainë, përpjekja për të imponuar njeriun e vet në presidencë (Viktor Janukoviç); në Moldavi, disa ditë më parë, ai u përpoq të blinte vota për të parandaluar afrimin e atij vendi me BE-në dhe pothuajse ia doli. Edhe brenda BE-së, si në Bullgari dhe Lituani, ku Kremlini ushtron dezinformata dhe presion për të favorizuar partitë pro-ruse, me një perspektivë konkrete suksesi në Sofje. Ndërsa në Uzbekistan (Azia Qendrore) loja është më e lehtë: lidhjet politike dhe kulturore me Moskën janë ende të ngushta dhe qindra mijëra uzbekë punojnë në Rusi.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Gjunjëzohet” Ukraina, Zelensky i hapur për dialog me Vladimir Putinin
Aleksandër Vuçiç, profeti i dështimit!
