Jamballi, i prodhuar tradicionalisht me rrënjën e “glycyrrhiza glabras”, përmban glicirrizinë, një përbërës që mund të prishë funksionin e veshkave dhe të çojë në ndërveprime serioze me medikamente të caktuara. Glicirizina ndërhyn me një enzimë në veshka që rregullon kortizolin, një hormon stresi. Kur nivelet e kortizolit nuk kontrollohen, veshkat ruajnë natriumin dhe ujin ndërsa nxjerrin kaliumin, duke çuar në rritjen e presionit të gjakut, i cili mund të kundërshtojë ilaçet për uljen e presionit të gjakut si frenuesit ACE (p.sh., kaptopril).
Jamballi gjithashtu ndërvepron me diuretikët, medikamente që ulin presionin e gjakut duke hequr lëngun e tepërt nga trupi. Të dy jamballi dhe diuretikët ulin nivelet e kaliumit dhe kur kombinohen, ato mund të shkaktojnë hipokaleminë (kalium rrezikshëm të ulët), duke çuar në dobësi të muskujve, lodhje dhe probleme të mundshme të zemrës.
Efekti i uljes së kaliumit të glicirizinës gjithashtu rrit rreziqe për pacientët që marrin digoksinë, një ilaç për sëmundjet e zemrës. Efekti i digoksinës intensifikohet me kalium të ulët, duke çuar potencialisht në toksicitet. Në një rast, toksiciteti i digoksinës së një burri ishte i lidhur me një laksativ bimor që përmban jamball, duke rezultuar në dështim kongjestiv të zemrës.
Ndonëse është e vështirë të përcaktohet një sasi universale “e sigurt” e jamballit, ekspertët rekomandojnë kufizimin e marrjes së glicirizinës në 100 miligramë në ditë, ose rreth 60 ml karamele jamballi. FDA paralajmëron se njerëzit mbi 40 vjeç që konsumojnë 60 ml në ditë për dy javë mund të rrezikojnë ritmet e parregullta të zemrës. Shumica e produkteve me aromë jamballi në SHBA përdorin vaj anise, i cili imiton shijen e jamballit pa glicirrizinë. / Nutra Ingredients