Berlini është duke ecur në një vijë të hollë midis aleatit të saj më të fortë dhe partnerit më të madh tregtar.
Ndërkohë që Lufta tregtare midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës vazhdon, pjesa tjetër e botës është munduar ta anashkalojë, dhe askund liderët nuk janë më të shqetësuar se në Gjermani.
Gjatë dekadës së fundit, Gjermania, ekonomia më e madhe në Evropë, është përshtatur vazhdimisht me dominimin ekonomik kinez. Në të njëjtën kohë, Gjermania ka mbetur një anëtar i fuqishëm i aleancës politike dhe të sigurisë perëndimore.
Deri tani, tregtia ka përcaktuar politikën e jashtme të Gjermanisë lidhur me Kinës, partnerit të tij më të rëndësishëm tregtar.
Ashtu si shumë në Perëndim, gjermanët besonin se rritja do të shtynte Kinën në një drejtim më liberal ekonomikisht dhe politikisht. Por gjatë viteve të fundit, këto shpresa janë shkatërruar nga politika gjithnjë e më nacionaliste dhe ekspansioniste e Presidentit Xi Jinping.
Sipas analistëve si Mikko Huotari, zëvendësdrejtoreshë e Institutit Mercator të Berlinit për studime kineze, kancelarja Angela Merkel ka patur për një kohë të gjatë një pikëpamje skeptike mbi zhvillimin politik të Kinës. Por dy vjet më parë, e shtyu pjesën tjetër të qeverisë për një strategji të re lidhur me Kinën.
Ky qëndrim i ri fillon me idenë se Kina nuk po e zgjeron ekonominë e vet, por kërkon të imponojë një axhendë globale që jo vetëm që promovon interesat e saj, por edhe bazohet në rregulla, rendin e krijuar pas Luftës së Dytë Botërore. Si rrjedhojë, Gjermania duhet të jetë më aktive, në mbrojtjen e interesave të saj.
Në një fjalim në nëntor, Ministri i Jashtëm Heiko Maas argumentoi se Evropa kishte më shumë nga të gjithë për të humbur nga rritja e tensioneve midis Amerikës dhe Kinës dhe tensioneve midis Amerikës dhe Rusisë.
Industria gjermane duhet të vazhdojë të shfrytëzojë mundësitë e ofruara nga shkëmbimi ekonomik me Kinën, dhe sfidat e paraqitura nga Kina nuk mund të shpërfillen.
Politikëbërësit dhe diplomatët refuzojnë të flasin për një ndryshim në politikën gjermane ndaj Kinës.
Marrëdhënia transatlantike është tronditur që kur Donald Trump erdhi në pushtet; Gjermania papritur e ka gjetur veten duke rënë dakord më shumë me Kinën për çështje të caktuara, si ndryshimi i klimës, se sa me Shtetet e Bashkuara, aleatin e saj të vjetër.
Sesa e përkushtuar do të mbetet Gjermania ndaj marrëdhënieve të vjetra transatlantike mbetet për t’u parë. Huotari i Institutit Mercator tha “Shtetet e Bashkuara presin që ne të pozicionohemi qartë. Ne jemi në mes të lojës tashmë, dhe presioni do të rritet”.
Anna Sauerbrey, ka qenë redaktore dhe shkrimtare në gazetën gjermane Der Tagesspiegel që nga viti 2011.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A është ende “Amerika e para”?
“Lufta” me Kinën/ Çfarë synon SHBA?
