Numri i tyre po pakësohet, por protestuesit “Jelekverdhë” vazhdojnë të “trondisin” qeverinë e Emmanuel Macron.
“Jelekverdhët” kanë demonstruar në Paris dhe në qytete të tjera të mëdha franceze për 13 javë, duke tronditur qeverinë e Presidentit Emmanuel Macron me paqartësinë e kërkesave të tyre dhe mungesën e një lidershipi për të negociuar.
Madhësia e protestave po zvogëlohet dhe vlerësimet për Macron janë rritur përsëri me 23 përqind në dhjetor, pasi demonstruesit dolën për herë të parë, fillimisht për të protestuar ndaj rritjes së taksës mbi karburantin. Por nuk ka ndonjë shenjë se protesta do të shuhet, dhe sondazhet tregojnë se shumica e francezëve vazhdojnë t’i mbështesin.
Megjithëse protestat e organizuara nga sindikatat, studentët apo grupet e tjera të majtë apo të djathtë janë një element i jetës publike franceze, “Jelekverdhët” janë diçka e re.
Foto e marrë nga Politico.eu
Macron, objektivi qendror i protestave, ka bërë lëshime të konsiderueshme, duke përfshirë edhe heqjen e rritjes së taksave të gazit që shkaktoi protesta, dhe ka filluar atë që qeveria e tij e quan “Debat publik”, takime dhe mbledhje me qytetarët. Macron ka marrë pjesë në disa, duke iu përgjigjur ankesave për orë të tëra.
Ankesat mund të jenë veçanërisht për situatën në Francë, por disa lidhen edhe me votimin për Brexit në Britani dhe për Presidentin Trump në Shtetet e Bashkuara dhe lëvizjet populiste në Europë.
Kjo u theksua edhe më tepër javën e kaluar, kur komunikimi midis “Jelekverdhëve” dhe qeverisë populiste në Itali shkaktuan një përçarje serioze diplomatike. Kjo ndodhi kur Luigi Di Maio, kreu i Lëvizjes Pesë Yje anti-krijimtare të Italisë dhe zëvendëskryeministri njëkohësisht, u takua me një grup protestuesish dhe deklaroi se “një Europë e re po lind” prej tyre.
Foto e marrë nga Reuters
Qeveria e revoltuar franceze tërhoqi ambasadorin e saj, hera e parë që ka ndodhur që nga viti 1940, kur Musolini shpalli luftë.
Di Maio kishte shkuar për të diskutuar lidhur me zgjedhjet në Parlamentin Europian, ku disa protestues nga radhët e “Jelekverdhëve”, pavarësisht mungesës së ndonjë organizate apo platforme, po planifikojnë të konkurrojnë.
Kjo i pëlqen populistëve italianë, të cilët dëshirojnë t’i kthejnë zgjedhjet në një revoltë evropiane kundër Bashkimit Evropian.
Presidenti 41-vjeçar ka të drejtë t’i përmbahet reformave të tij dhe vizionit të tij të unitetit evropian, por nëse ata duan të mbijetojnë, ai duhet të bindë zemrën e tij se ai me të vërtetë ndjen dhimbje.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Jelekverdhët’, katastrofë ekonomike për Francën
‘Jelekverdhët’ ja dolën!
Protestat e “jelekverdhëve”, makthi i Evropës edhe në 2019
