Është e pashmangshme që ne e shohim të kaluarën përmes lenteve të së tashmes. Demonstratat në natën e 3-4 qershorit 1989 në Tiananmen, Kinë, ka errësuar kujtimet e vetë protestave.
Javët e demonstratave në Pekin dhe qytete të tjera dëshmuan dëshirën e njerëzve për ndryshim. Miliona njerez, përfshirë policinë, gjykatësit dhe oficerët detarë protestuan për korrupsionin dhe inflacionin, por edhe për reforma dhe liri më të madhe.
Protestat kristalizuan mundësinë e Kinës që të niste një rrugë tjetër pas 40 viteve të kontrollit nga Partia Komuniste. Në vend të kësaj, vrasja e qindra studentëve, punëtorëve dhe banorëve të tjerë e konfirmoi.
Disa prej atyre që marshuan në vitin 1989 tani insistojnë që veprimet e udhëheqësve ishin të domosdoshme. BrezI i ri nuk është në dijeni se këto ngjarje kanë ndodhur ndonjëherë.
Tani shumë vende kanë arritur në përfundimin se Kina nuk do të ndryshojë:
Një krim tjetër kundër të drejtave të njeriut shfaqet në Kinë sot. Rreth 1 milion ujgur dhe myslimanë të tjerë burgosen në kampet e burgimit në Xinjiang dhe u detyruan t’i nënshtrohen indoktrinimit politik, ndoshta sepse kanë të afërm jashtë vendit ose janë angazhuar në praktika normale fetare.
Ndërtimi i aparatit të sigurisë së brendshme e bën një lëvizje masive si ajo e vitit 1989 të pamundur.
Ajo që ne nuk mund ta dimë është se si forcat do të luajnë. Sic treguan protestat e Sheshit Tiananmen, ndodh e papritura dhe e paimagjinueshmja. Ne nuk do të shohim një përsëritje të këtyre ngjarjeve; por as nuk duhet ta mashtrojmë veten, e kemi parë të ardhmen. Nuk është e paracaktuar.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Kapitulli që Kina kërkon të fshijë nga historia…
Kina dhe një bast i humbur i amerikanëve…
Kina, një kërcënim edhe për Hong-Kong-un
