Do t’i nënshtrohet Irani presionit amerikan? Mos e mendoni këtë.
Irani është mësuar të jetojë me sanksionet e fundit ekonomike të Amerikës dhe vazhdon të ndjekë politikat e veta brenda dhe jashtë vendit, pavarësisht kufizimeve që lidhen me krizën e fundit amerikane-iraniane.
Teherani ka një ushtri të madhe, duke përfshirë forcat paramilitare ndihmëse, flotën ajrore, forcat e rënda dhe armët nënujore.
Në fakt, tensioni midis Shteteve të Bashkuara dhe Iranit mund të zvarritet në kohë, gjë që do të kërkonte që lojtarët rajonalë dhe ndërkombëtarë të mbeteshin përgjithmonë në gatishmëri.
Për shembull, për shkak të afërsisë së Iranit me kufijtë e saj, Rusia ka një interes për gjendjen në Azinë Perëndimore; ka provuar që të përmbajë ndikimin që kriza amerikane-iraniane mund të ketë në sigurinë e saj kombëtare.
Si rezultat, politika e jashtme e Rusisë mund të ndahet në tri fusha kryesore të fokusit.
Fusha e parë e përqendrimit lidhet drejtpërdrejt me madhësinë e popullsisë muslimane të Rusisë dhe aftësinë e saj për të ndikuar në proceset politike në vend.
Rusia duhet të parandalojë që kjo popullsi të grumbullohet në grupe nacionaliste radikale dhe në të njëjtën kohë duhet të përfaqësojnë interesat e tyre.
Kështu, Rusia është e shqetësuar se Perëndimi, madje edhe Irani, mund të ketë fuqinë për të provokuar trazira politike dhe shoqërore mes grupeve të ndryshme të asaj popullsie myslimane. Në të njëjtën kohë, Rusia nuk dëshiron të shkatërrojë marrëdhëniet e saj me Shtetet e Bashkuara.
Fusha e dytë e fokusit përqendrohet në fushat që Rusia e sheh si një pjesë të sferës së saj të influencës, siç janë vendet post-sovjetike si Azerbajxhani, Turkmenistani, Armenia dhe vende të tjera të rajonit ku Moska është shumë popullore sidomos në mesin e disa politikanëve dhe elitave ekonomike.
Këto elita besojnë se Rusia mund t’i ndihmojë ata të luftojnë ndikimin e islamit radikal politik.
Rusia ka një projekt afatgjatë, i njohur si partneriteti më i madh i Euroazisë, dhe Irani është pjesëmarrës i projektit. Rusia përpiqet të bindë pjesëmarrësit e projektit me idenë se projekti është një alternativë e mirë për zgjerimin e mëtejshëm të Perëndimit, gjë që mund t’u kushtojë atyre identitetet kombëtare.
Fusha e tretë e përqendrimit lidhet me mbivendosjen e shqetësimeve humanitare dhe ekonomike që ndikojnë si Rusia dhe Irani.
Sot, të dy vendet po përpiqen të kompensojnë dështimet e tyre duke ndjekur politika që promovojnë qytetërimet e tyre dhe ato unike.
Shpresojmë se Rusia dhe Irani do të mbajnë një marrëdhënie pozitive pavarësisht nga dallimet e tyre dhe vështirësitë e kaluara.
Rusia mban një marrëdhënie pozitive me Iranin, të cilën e konfirmoi më tej gjatë një takimi të 25 qershorit midis këshilltarëve të sigurisë kombëtare John Bolton, Meir Ben-Shabbat dhe Nikolai Patrushev. Gjatë takimit, Patrushev, Sekretari i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, tha se të dy vendet janë të përqendruar në parandalimin e destabilizimit të mëtejshëm në rajon, tha ai.
Në përfundim, Rusia dëshiron të mbajë pozicionin e saj si një lojtar gjeopolitik dhe të ndikojë botën myslimane, por nuk dëshiron të përfshihet në konfliktet që lidhen me atë botë.
Nadja Glebova është një anëtare e Institutit të Studimeve Orientale të Akademisë Ruse të Shkencave, një studiuese e MENA-s.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të vijë ndonjëherë demokracia në Siri?
“Rusia nuk mund ta zëvendësojë kurrë SHBA-në”
Amerika nuk është më e para…
