Më 23 janar, kur udhëheqësi i opozitës i mbështetur nga SHBA, Juan Guaido, u deklarua president i përkohshëm i Venezuelës, mendoi se do të ishte e lehtë që presidenti Nicolas Maduro të hiqte dorë nga pushteti.
Ai kishte një plan të thjeshtë: deklaroi presidencën e Maduro-s të paligjshëm duke ekspozuar parregullsitë në zgjedhjet që e sollën atë në pushtet, duke krijuar një qeveri në tranzicion dhe duke mbajtur zgjedhje të reja që do të sillnin opozitën në pushtet.
Megjithatë, pothuajse gjashtë muaj më vonë, Guaido nuk është fare afër qëllimeve të veta. Arsyeja kryesore pas dështimit të udhëheqësit 35-vjeçar të opozitës është mbështetja që disa pushtete ndërkombëtare, më së shumti Kina, i kanë dhënë qeverisë së Venezuelës.
Kina, një fuqi globale me lidhje të rëndësishme financiare dhe ushtarake me Venezuelën, nuk pranoi të njihte presidencën e Guaido, me arsyetimin se kjo do të thoshte të ndërhynte në punët e brendshme të një shteti sovran.
Mbështetësit e huaj të Guaidos, SHBA-të në mesin e tyre, e interpretuan qëndrimin e Kinës mbi këtë çështje si mbështetje për Maduron dhe qeverinë e tij dhe madje nënkuptonin se Kina është përgjegjëse për krizën në vazhdim në Venezuelë.
Më 13 prill, për shembull, gjatë një vizite në Kili, Sekretari Amerikan i Shtetit Mike Pompeo tha se ai beson se “financimi i Kinës nga regjimi Maduro ndihmoi në nxitjen dhe zgjatjen e krizës në atë vend”.
Kohët e fundit, shefi i Komandës Jugore të SHBA, Admirali Craig Faller, pretendoi se mbështetja kineze për Venezuelën në formën e teknologjisë së mbikqyrjes është “përdorur për të monitoruar dhe shtypur popullin e Venezuelës”.
Ndërkohë, duke pranuar rolin e rëndësishëm që Kina po luan në krizën e vazhdueshme, Guaido nisi një fushatë për të bindur Pekinin që t’i jepte fund mbështetjes së saj për qeverinë Chavista.
Ndërsa Pekini është një partner i domosdoshëm ekonomik dhe politik në Karakas, kombi i Amerikës Latine është gjithashtu shumë i rëndësishëm për Kinën.
Kina e sheh vendin socialist të pasur me naftë si një partner tregtar të rëndësishëm dhe një aleat gjeopolitik në rivalin e saj kryesor politik dhe ekonomik, SHBA. Për më tepër, investimet e bëra nga Pekini në vend gjatë dy dekadave të fundit e bënë Venezuelën një komponent të rëndësishëm në prosperitetin e ardhshëm ekonomik të Kinës dhe sigurinë e energjisë.
Pasi ka akumuluar një sasi të konsiderueshme borxhi gjatë dy dekadave të fundit, Venezuela po lufton për të shlyer kreditë kineze, pasi prodhimi i saj i naftës vazhdon të bjerë për shkak të krizave në vazhdim. Kjo e vë ekonominë e Kinës dhe sigurinë e energjisë në rrezik.
Përkundër këtyre sfidave dhe rrezikut të humbjes së humbjeve të mundshme ekonomike, Pekini vazhdon të qëndrojë pranë qeverisë Maduro, së paku për tani. Arsyeja zyrtare për këtë qëndrim është se qeveria kineze nuk është e gatshme të ndërhyjë në punët e brendshme të një vendi sovran.
Jozyrtarisht, ka një numër arsyesh të tjera.
Për më tepër, pavarësisht nga përpjekjet më të mira të Guaidos, Kina nuk ka arsye të besojë opozitën venezueliane.
Marrëdhëniet e ngushta të opozitës venezueliane me administratën Trump ka një tjetër arsye pse Kina vazhdon të mbështesë Maduro. Qeveria kineze nuk beson se elitat venezueliane që duket se janë nën tutelën e Shtëpisë së Bardhë Trump do të mbrojnë interesat e saj në Venezuelë apo në rajoni.
Nëse opozita me të vërtetë gjen një mënyrë për të fituar besimin e Pekinit, do të kishte një shans shumë më të mirë për të sfiduar Chavisatët dhe përfundimisht për të marrë pushtetin në Venezuelë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Zien” Venezuela/ Pse u shkëputën lidhjet me SHBA-në?
A do ‘ta marrë veten’ Venezuela?
E vetmja alternativë e mbetur për Venezuelën është pritja…
