Është një tjetër verë e nxehtë në Mesdheun Lindor. Turqia ka dërguar dy anije shpues në brigjet e Qipros. Qeveria qipriote, të cilën Ankaraja nuk e njeh, e sheh këtë si një hyrje në zonën e saj ekskluzive ekonomike (EEZ).
Bashkimi Evropian ka të njëjtin mendim. Më 15 korrik, një takim i ministrave të jashtëm të BE vendosi të shkurtojë një ndihmë financiare për Turkinë, të pezullojë bisedimet për një marrëveshje të transportit ajror dhe të anulojë dialogun dypalësh, si përgjigje.
Turqia pohon se qipriotët turq meritojnë pjesën e tyre të depozitave të hidrokarbureve. Ankaraja gjithashtu ka pretendime konkurruese mbi pjesë të EEZ. Turqia po gërmon dhe tregon se nuk është në gjendje të bëjë lëshime.
Menjëherë pas lëvizjes së BE-së, Ministri i Jashtëm turk Mevlüt Çavuşoğlu kërcënoi të dërgojë një anije të katërt, anijen kërkimore sizmike Oruç Reis, në ujërat qipriote.
Kryeministri i sapozgjedhur Grek Kyriakos Mitsotakis bëri një vizitë dy-ditore në Nikosia. Të dy vendet po kërkojnë mbështetje përtej BE-së. Në një takim në Athinë, Ministri i Jashtëm Grek, Nikos Dendias dhe homologu i tij Egpyptian Sameh Shoukry i kërkuan Turqisë të tërhiqet.
Kërcënimi i sanksioneve të tanishme dhe të mundshme të BE-së, si dhe pasiguria ligjore për statusin e EEZ do t’i bindin kompanitë ndërkombëtare të energjisë që të ‘binden’. Transporti i naftës dhe veçanërisht ai i gazit natyror në Turqi, me sa duket konsumatori kryesor, do të ishte gjithashtu një çështje e rëndësishme.
Gjithashtu, ka pasur një ngritje të blerjeve të gazit natyror të lëngshëm për shkak të çmimeve më të ulëta të ngarkuara nga eksportuesit si Algjeria, Nigeria, Katar dhe, natyrisht, Shtetet e Bashkuara, e cila është e prirur të kapë një pjesë më të madhe të tregjeve globale.
Shkallëzimi i tensioneve rreth brigjeve të Qipros është i një natyre thjesht politike. Turqia është duke pohuar rolin e saj si fuqi mbizotëruese në zonë dhe gjithashtu duke goditur aleancën e brishtë midis Greqisë, Qipros, Izraelit dhe Egjiptit.
Por nëse sanksionet e BE-së nuk arrijnë të bëjnë ndryshime dhe vendet anëtare nuk e presin presionin ndaj Erdoganit me dënime shtesë, ai mund të shkojë një hap më tej dhe të fillojë një formë dialogu për të qetësuar tensionet.
Është e dukshme që Rusia, një partner i gjatë i Qipros, këtë herë ka mbajtur anën e Turqisë.
Megjithëse Moska do të bashkëpunojë me rivalët rajonalë të Ankarasë do të bënte çmos për të fituar dividentë tregtarë dhe gjeopolitikë.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Ballkanizimi” i Evropës
Konflikti Greqi-Turqi, a preket Shqipëria nga kjo?!
