Ishin ditët me diell. Me lojrat e përbashkëta, para oborrit të pallatit. Në shkollë prapë bashkë. Mësimet i bënin në të njëjtin orar, madje për këtë kishim edhe një grup të vogël kontrolli, me dy vetë, sipas radhës. Askush nuk duhej të luante jashtë, në orarin e studimit në shtëpi. Po ama, kur loja niste ndizej mëhalla.
Nuk kishte as internet, as telefonë të zgjuar që të të “raportojnë” në çast vendndodhjen. Por, secili mbante varur në qafë, një çelës. Ishte çelësi i shtëpisë – shumëkush e kujton duke qeshur, këtë detaj të viteve të fëmijërisë… Jemi para viteve ‘90-të!
Fotografitë e mëposhtme, vijnë si “relike” të çmuara në një kohë të vështirë. Sepse koha është e pakthyeshme, sikurse fëmijëria dhe pafajësia./Konica.al
Ndoshta me mungesa, parë nga sot, por ditë të vërteta fëminore…/Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘’Tirana 99 vjet kryeqytet’’, një ekspozitë unike
’97-ta shqiptare vjen nga Spanja
‘1 ledhatim dhe 10 fshikullime, mësohu me jetën’
