Kur Vladimir Putin mbërriti në Brisbane për takimin e G20 pesë vjet më parë, ai reflektoi një figurë të izoluar, të shkëputut nga bota e qytetëruar nga aneksimi i Krimesë, pushtimi i Ukrainës lindore dhe rrëzimi i një aeroplan udhëtimi me familje holandeze dhe australiane në bord.
Drejtuesit perëndimorë e nxorën Rusinë nga G7 dhe vendosën sanksione. Disa nuk pranuan të përshëndetnin Putin. Ai u largua i poshtëruar.
Pesë vjet më vonë ai është rikthyer përsëri në skenën botërore, duke kryesuar konfliktin në Lindjen e Mesme, duke ndërtuar një aleancë strategjike me Kinën dhe duke përçarë NATO-n.
Ishte rezidenca e tij në Soçi, jo pasuria e Presidentit Donald Trump në Mar një Lago në Florida, që Rexhep Tajip Erdogan, presidenti i Turqisë, vizitoi në 22 tetor për të vulosur fatin e Sirisë, dhe rreth 40 liderë afrikanë fluturuan për në 23 tetor.
Takimi me Erdogan forcon pozicionin mbizotërues të Rusisë në Lindjen e Mesme me një marrëveshje për krijimin e një kontrolli të përbashkët ushtarak mbi atë që më parë ishte territori kurd. Në fillim të këtij muaji, Putini u mirëprit në Arabinë Saudite, prodhuesi i tretë më i madh i naftës në botë, nga Princi i Kurorës, Mohamed bin Salman. Rusia, prodhuesi i dytë më i madh në botë i naftës, tani është në një pozitë më të mirë për të ndikuar në prodhimin dhe çmimet.
Putin gjithashtu ka krijuar marrëdhënie të ngushta me Kinën, udhëheqësi i së cilës, Xi Jinping e konsideron homologun e tij rus, si një pasuri që ndihmon Kinën të projektojë ndikimin e saj në rritje.
Putin është zotuar të ndihmojë Kinën të ndërtojë sistemin e saj të paralajmërimit të hershëm bërthamor, një marrëveshje e cila do të ndihmojë në krijimin e ekuilibrit global të fuqisë në favor të Kinës.
Qëndrimi i Evropës ndaj Rusisë po ndryshon, falë qëndrimit në rritje të Putinit për Lindjen e Mesme dhe lidhjet e tij më të ngushta me Kinën.
Emmanuel Macron, presidenti francez, argumenton se Rusia është shumë e rëndësishme për t’u ngrirë dhe se duhet të përfshihet në arkitekturën e sigurisë evropiane. Dhe Ukraina, e cila ka humbur 13,000 njerëz në luftën në Donbas, tani është nën presion nga Amerika dhe Evropa për të zgjidhur konfliktin e saj me Rusinë, duke lejuar heqjen e sanksioneve.
Përballë agresionit rus, Perëndimi është i prirur të tërhiqet. Ky është një gabim, dhe jo ai që Putin do të bënte sikur të ishte në pozitën e Trump ose Macron.
Suksesi i Putin maskon dobësitë. Jashtë vendit, ai gjithnjë e më shumë përballet me vështirësinë e të qenurit partneri i ri i Kinës.
Ai dëshiron që Perëndimi të heqë sanksionet dhe të pranojë planin e tij për të qëndruar në pushtet pafundësisht. Do të ishte mirë që Perëndimi të merrte disa mësime nga Putin: mbështesni aleatët tuaj, , mos ju nënshtroni presionit dhe mos krijoni një vakum që mund të plotësohet nga një fuqi rivale.
Perëndimit i duhet një politikë e re e jashtme për të përballur udhëheqësin e ri të botës.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Economist/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ambiciet e qarta të Putinit…
Putin nuk do të ‘ngatërrohet’ më me NATO-n
Rreziqet që i kanosen botës në 2019…
