Sëmundja Alzheimer për një kohë të gjatë u diagnostikua kryesisht në bazë të vlerësimit të mjekut, përfshirë testimin e gjendjes mendore.
Kohët e fundit, mjekët kanë filluar përdorimin e testeve të tilla si analiza e lëngut kurrizor dhe tomografia e emetimit të pozitronit (PET) për të ndihmuar në diagnostikimin e sëmundjes Alzheimer.
Sidoqoftë, këto teste janë të shtrenjta dhe të rëndë për t’u realizuar. Analiza e lëngut kurrizor kërkon një trokitje kurrizore (shpimi lumbar) dhe skanimet PET nuk janë lehtësisht të disponueshme.
Një test i shpejtë, i lirë, i lehtë për tu realizuar në gjak do të ishte ideal për të zbuluar sëmundjen Alzheimer, veçanërisht nëse testi mund të zbulonte Alzheimerin herët. Përveç ndihmës për njerëzit me Alzheimer dhe familjet e tyre planifikojnë kujdesin e nevojshëm, të paturit e një test të përshtatshëm do ta lehtësonte studiuesit të kërkojnë mënyra për të parandaluar Alzheimerin dhe për të zhvilluar trajtime.
Në një botim të fundit të revistës Neurology, studiuesit raportuan për një eksperiment duke krahasuar një test të ri gjaku me testet diagnostikuese të përdorura aktualisht, skanimin PET dhe analizën e lëngut kurrizor. Rezultatet e eksperimentit sugjerojnë që proteina jonormale e amiloidit që është një shënues për sëmundjen Alzheimer mund të zbulohet në gjak edhe përpara se skanimi PET të jetë jonormal.
Ky konstatim paraprak sugjeron që përfundimisht një test gjaku mund të përdoret si test shqyrtimi për njerëzit që janë në rrezik të sëmundjes Alzheimer.
Derisa testi të studiohet dhe të provohet më hollësisht, do të jetë i dobishëm kryesisht për studiuesit që kërkojnë mënyra për të parandaluar dhe trajtuar sëmundjen Alzheimer. Shumë eksperimentime shtesë janë të nevojshme para se një test i tillë gjaku të jetë i disponueshëm për njerëzit që janë duke përjetuar humbje të kujtesës.