Pati ka kaluar nëpër traumën e dy transplanteve të mëlçisë. Brenda tre javësh nga marrja e parë e transplantimit të mëlçisë, trupi i saj e refuzoi atë. Një donator tjetër u gjet shumë shpejt , dhe u pranua me sukses, për fatun e mirë të Patit, burrit të saj të përkushtuar, Gjonit dhe familjes. Ja historia e saj… Vuajtja e Patit filloi nga kruajtje të vazhdueshme . Gjithçka në trupin e saj kruhej, duke përfshirë edhe nën thonjtë . Pasi vizitoi mjekun ai përshkroi kalaminë. Disa muaj kruajtje pasuan deri sa ajo u referua në spital , ku iu nënshtrua një biopsie të mëlçisë e cila tregoi se kishte Cirroza Biliare Primare (PBC). PBC është një sëmundje që me kalimin e kohës mund të shkatërrojë tubat e kanaleve biliare që lidhin mëlçinë me zorrën. Simptoma të mëtutjeshme të PBC përfshijnë lodhje të vazhdueshme e cila mund të shkojë në ashpërsi, kruajtje intensive të ndonjë pjese të trupit dhe, në disa raste, verdhëza (një zverdhje e lëkurës dhe të bardhëve të syve). PBC mund të çojë në cirrozë, dhe në raste të rënda një transplantim i mëlçisë është opsioni i vetëm. Është interesante, nëntë nga dhjetë personat që vuajnë nga PBC janë gra. Pati u vu në një dietë pa yndyrë dhe iu dha një formë steroidi për të marrë tre herë në ditë për të lehtësuar kruajtjen e frikshme.
Disa kohë më vonë, pas një biopsie tjetër, mjeku i tha Patit se do të kishte nevojë për një transplantim dhe do të vendosej në listë. Pesë javë më vonë ajo u dërgua në spital për të bërë më shumë teste. Një muaj më vonë ajo mori lajmin se një dhurues ishte gjetur. Operacioni tetë-orësh shkoi mirë, por pas tre javësh brenda dhe jashtë repartit të varësisë së lartë, problemi ishte për një dhurues tjetër të mëlçisë; Trupi i Patit kishte filluar të hedhë poshtë mëlcinë që mori. Pak kohë para se trupi i saj të refuzonte plotësisht mëlçinë e re, ajo u përball me operacionin e dytë. Rimëkëmbja ishte e ngadaltë dhe ajo mbeti shumë e dobët . Pati dili nga spitali tre javë pas operacionit të dytë. Që atëherë jeta e saj ka qenë larg nga qetësia dhe direkt pas marrjes së transplantimeve, Pati dhe Gjoni ndihmuan në ngritjen e një grupi mbështetës për të ndihmuar të tjerët si ata që ishin ose duke pritur një transplantim ose kishin marrë një të tillë. 
Në veçanti, Gjoni u ngushëllua në grup, pasi i dha një rrugëdalje për të folur me të tjerët se si ndihej për përvojën.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Jam një alergjik i tmerrshëm! Ç’të bëj?”
4 faktorë që na ekspozojnë ndaj kancerit të lëkurës
